IBPBII/1/415-707/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu do tut. biura - 9 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania umowy zlecenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 września 2009 r. wpłynął do tut. biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania umowy zlecenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zlecenia z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, określił w tejże umowie wynagrodzenie prowizyjne ustalone w procentach. W umowach nie została określona konkretna kwota wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak należy opodatkować dochód (przychód) gdy umowa zlecenia nie określa konkretnej kwoty wynagrodzenia przysługującego miesięcznie zleceniobiorcy, a jedynie wynagrodzenie prowizyjne, a kwota tego wynagrodzenia w miesiącu nie przekracza 200 zł:

Wnioskodawca wskazał, iż z dniem 1 stycznia 2009 r. w art. 30 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano pkt 5a, z którego wynika, iż zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu między innymi przychodów otrzymywanych za realizację usług na podstawie umowy zlecenia - jeżeli suma należności określonych w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - wynosi 18% przychodu.

Wprowadzając taki sposób zryczałtowanego opodatkowania przychodów z realizacji tzw. "małych zleceń" - ustawodawca nie uwarunkował i nie określił sposobu wyliczenia wynagrodzenia, tj. nie wskazał czy należności wynikające z realizacji umów zlecenia są w tych umowach określane kwotowo, według stawki godzinowej, akordowej, prowizyjnej.

Jedyny warunek, określony przez ustawodawcę to kwota należności wynikająca z realizacji umowy zlecenia wypłacana w konkretnym miesiącu, która został określona na kwotę 200 zł.

Przy czym pod pojęciem "należność", które nie posiada definicji normatywnej, należy rozumieć świadczenie wymagalne, czyli takie, w stosunku do którego zapadł termin płatności i osoba, której ono przysługuje, może żądać jego wykonania. Według postanowień art. 744 Kodeksu cywilnego, w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie zależy się zleceniobiorcy dopiero po wykonaniu zlecenia.

Zatem słusznym, zdaniem wnioskodawcy, wydaje się pogląd, że w przypadku realizacji umowy zlecenia, z której po rozliczeniu wynika należność dla zleceniobiorcy w kwocie nie przekraczającej miesięcznie 200 zł, wynagrodzenie to będzie opodatkowane podatkiem zryczałtowanym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 8, co do których kwota należności jest określona już w umowie, miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zlecenia z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, określił w tejże umowie wynagrodzenie prowizyjne ustalone w procentach. W umowach nie została określona konkretna kwota wynagrodzenia.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów należy stwierdzić, że skoro z umowy zlecenia nie będzie wynikało jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie, to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (umowy zlecenia) winna - wbrew twierdzeniu wnioskodawcy - wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Natomiast wynagrodzenie prowizyjne przysługujące zleceniobiorcy zostało ustalone w procentach, co oznacza, że w efekcie nie jest w umowie określona miesięczna należność przysługująca zleceniobiorcy - z treści umowy nie wynika, jaka konkretnie kwota należności będzie przysługiwać zleceniobiorcy.

Reasumując, w przypadku wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, jeśli nie jest określona miesięczna należność z powyższego tytułu, należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł. Przychód ten oraz pobrana zaliczka na podatek dochodowy winny być wykazane w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) sporządzonej za dany rok podatkowy.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.