IBPBII/1/415-696/11/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011 r. (data wpływu do Organu - 1 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy za lata 2008-2010:

* w części dotyczącej opodatkowania wynagrodzeń wypłaconych w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r. oraz niedopłaty wynagrodzenia wypłaconego w 2011 r. - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej wykazania w korektach informacji PIT-11 za lata 2008-2010 kwot obliczonych i odprowadzonych w 2011 r. zaliczek na podatek - jest nieprawidłowe.

* w części dotyczącej wykazania w korektach deklaracji PIT-4R za lata 2008-2010 kwot obliczonych i odprowadzonych w 2011 r. zaliczek na podatek - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11 składanych za 2011 r. - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy za lata 2008-2010.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zatrudniała pracownika w ramach umowy o pracę w okresie od 1 października 2008 r. do 31 października 2010 r. Na mocy postanowień umowy o pracę pracownik zatrudniony był w wymiarze 1/2 etatu z wynagrodzeniem brutto: 635,00 zł/miesiąc w 2008 r., 638,00 zł/miesiąc w 2009 r., 660,00 zł/miesiąc w 2010 r. Od wyżej wymienionych kwot odprowadzane były terminowo składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Podatek od ww. wynagrodzeń ograniczony został do wysokości składki zdrowotnej i nie wystąpił (załącznik nr 1 - wyliczenie wynagrodzenia wg list płac zgodnie z zawartą umową o pracę).

W terminie składane były również deklaracje PIT-4R oraz informacje PIT-11 zawierające dokonane pracownikowi wypłaty - zgodnie z wyliczeniami jak w załączniku nr 1 (odbiór wynagrodzenia kwitowany był przez pracownika na liście płac), jak również faktycznie odprowadzone składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Podatek dochodowy wyniósł 0,00 zł.

Wnioskodawczyni zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami zaliczyła również do kosztów prowadzenia działalności koszty wypłaconych wynagrodzeń i odprowadzonych składek ZUS (w wysokości finansowanej przez płatnika) stanowiących koszt Wnioskodawczyni.

W 2010 r. pracownik złożył w Sądzie Rejonowym wniosek o ustalenie istnienia stosunku pracy, wynagrodzenia, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, wydania świadectwa pracy. W czerwcu 2011 r. Sąd Rejonowy Wydział Pracy wydał wyrok w tejże sprawie (załącznik nr 2). Wyrok Sądu oparł się m.in. na opinii biegłego (załącznik nr 3 "Załącznik nr 5 do opinii biegłego sądowego"). W wyroku Sąd ustalił, że pomiędzy stronami istniał stosunek pracy na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w całym okresie zatrudnienia. W związku z powyższym pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie obliczone jak w załączniku nr 3. Jednocześnie Sąd powoływał się na faktycznie otrzymane przez pracownika wynagrodzenie miesięczne w wysokości 1.000 zł/ miesiąc w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r. Powstała rozbieżność w kwotach wyliczonych przez biegłego a kwotą faktycznie otrzymaną w ww. okresie (w załączeniu wyliczenie wynagrodzenia, składek ZUS, podatku wg oświadczenia pracownika o otrzymywaniu kwoty 1.000,00 zł netto oraz wyliczenie wynagrodzenia, składek ZUS, podatku wg sporządzonego wyliczenia biegłego - załącznik nr 4).

Za okres wrzesień, październik 2010 r. Wnioskodawczyni wypłaciła niedopłatę wynagrodzenia w wysokości zasądzonej zgodnie z wyrokiem wraz z należnymi odsetkami, odprowadziła należny podatek oraz ubezpieczenie społeczne. Wypłaty dokonała w lipcu 2011 r. W 2011 r. odprowadziła również należne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz podatek dochodowy wynikające z powstałych niedopłat z tytułu zmiany wysokości wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Od jakiej kwoty należy odprowadzić podatek dochodowy od wynagrodzenia - od faktycznie wypłaconego w danym miesiącu (w tym wypadku należy ubruttowić kwotę 1.000 zł otrzymaną przez pracownika i od otrzymanego brutta obliczyć podatek) czy też od kwoty wyliczonej przez biegłego sądowego.

W związku z powyższym za który rok wykazać w deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11 odprowadzony podatek... W roku odprowadzenia czy też za rok którego podatek dotyczy.

Według Wnioskodawczyni podatek dochodowy należy odprowadzić od kwot wynagrodzeń faktycznie wypłaconych w danym miesiącu (zgodnie z art. 32 ust. 2 w powiązaniu z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w terminie do 20-go następnego miesiąca (zgodnie z art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czyli od ubruttowionej kwoty 1.000,00 zł netto otrzymanej przez pracownika co miesiąc w okresie od października 2008 r. do 31 października 2010 r., natomiast od różnicy niedopłaty wynagrodzenia wypłaconej w lipcu 2011 r. - w terminie do 20-go sierpnia. Deklaracje PIT-4R należy sporządzić uwzględniając podatek wyliczony i odprowadzony od tych wynagrodzeń i w ten sposób skorygować deklaracje PIT-4R i informacje PIT-11 za każdy rok osobno.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie tut. Organ wskazuje, że w przedstawionym stanie faktycznym, w zadanych pytaniach oraz we własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawczyni podała "zeznanie PIT-11". Mając jednak na uwadze merytoryczną treść wniosku, tut. Organ uznał, iż Wnioskodawczyni miała na uwadze "informację PIT-11".

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy za lata 2008-2010.

W zakresie wykazania przez płatnika w informacji PIT-11 za 2011 r. składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego (pracownika) oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w 2011 r. zapłaconych przez płatnika składek ZUS oraz wypłaconych w poprzednich latach wynagrodzeń - wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika (również byłego pracownika) z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przepisu art. 31 ww. ustawy wynika, iż osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zasady wyliczenia należnych zaliczek na podatek dochodowy określone zostały w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R) - art. 38 ust. 1a powołanej ustawy.

W myśl art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy prawa należy stwierdzić, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika w danym roku podatkowym, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni zatrudniała w okresie od 1 października 2008 r. do 31 października 2010 r. pracownika w ramach umowy o pracę. Na mocy postanowień umowy o pracę pracownik zatrudniony był w wymiarze 1/2 etatu z wynagrodzeniem brutto: 635,00 zł/miesiąc w 2008 r., 638,00 zł/miesiąc w 2009 r., 660,00 zł/miesiąc w 2010 r. Od wyżej wymienionych kwot odprowadzane były terminowo składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Podatek od ww. wynagrodzeń ograniczony został do wysokości składki zdrowotnej i nie wystąpił.

W terminie składane były również deklaracje PIT-4R oraz informacje PIT-11 o dokonanych pracownikowi wypłatach, jak również faktycznie odprowadzonych składkach na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Podatek dochodowy wyniósł 0,00 zł.

W 2010 r. pracownik złożył w Sądzie Rejonowym wniosek o ustalenie istnienia stosunku pracy, wynagrodzenia, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, wydania świadectwa pracy. W czerwcu 2011 r. Sąd Rejonowy Wydział Pracy wydał wyrok w sprawie. Wyrok Sądu oparł się m.in. na opinii biegłego. W wyroku Sąd ustalił, że pomiędzy stronami istniał stosunek pracy na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w całym okresie zatrudnienia. W związku z powyższym pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie obliczone przez biegłego. Jednocześnie Sąd powoływał się na faktycznie otrzymane przez pracownika wynagrodzenie miesięczne w wysokości 1.000 zł/miesiąc w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r. Powstała rozbieżność w kwotach wyliczonych przez biegłego a kwotą faktycznie otrzymaną w ww. okresie. Za okres wrzesień - październik 2010 r. Wnioskodawczyni wypłaciła niedopłatę wynagrodzenia w wysokości zasądzonej zgodnie z wyrokiem wraz z należnymi odsetkami, odprowadziła należny podatek oraz ubezpieczenie społeczne. Wypłaty dokonała w lipcu 2011 r. W 2011 r. odprowadziła również należne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz podatek dochodowy wynikające z powstałych niedopłat z tytułu zmiany wysokości wynagrodzenia.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przytoczonych przez Wnioskodawczynię postanowień wyroku, były pracownik, w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r., otrzymywał od Wnioskodawczyni jako pracodawcy - nazwane przez nią "netto" - wynagrodzenia miesięczne w wysokości 1.000,00 zł. Wartość ich znacznie odbiegała od kwot wynagrodzeń wykazywanych i potwierdzanych przez pracownika na listach płac. Od zaniżonych kwot pobierane były również nieprawidłowe (zaniżone) kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, natomiast zaliczki na podatek dochodowy (wobec niskich kwot wynagrodzeń wynikających z zawartej umowy o pracę) wynosiły 0,00 zł. Zatem informacje PIT-11 zostały sporządzone nieprawidłowo, ponieważ nie odzwierciedlały rzeczywistej wysokości wypłacanych pracownikowi w ww. okresie wynagrodzeń, wykazano w nich bowiem zaniżone kwoty przychodów/dochodów. Również deklaracje PIT-4R zostały sporządzone nieprawidłowo, gdyż wykazano w nich zaliczki na podatek dochodowy w kwocie niższej niż winny być pobrane (niż należne).

Jako, że pracownikowi w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r. wypłacano miesięczne wynagrodzenia w kwotach netto, dlatego też pracodawca powinien kwoty te, w związku z wyrokiem Sądu z czerwca 2011 r., ubruttowić w 2011 r., a następnie zgodnie z art. 31 ww. ustawy od ubruttowionych kwot obliczyć i odprowadzić należne zaliczki na podatek dochodowy w 2011 r. Przychodem pracownika w ww. miesiącach nie są bowiem kwoty wynagrodzeń wynikające z list płac, których odbiór kwitował pracownik, ale kwoty faktycznie wypłacone, tj. w wysokości 1.000,00 zł miesięcznie powiększone o kwotę zaliczki na podatek jaką należy zapłacić od ubruttowionej kwoty wypłaconego wynagrodzenia. Od tak obliczonego przychodu, który jest przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, należne zaliczki na podatek dochodowy winny być obliczone na zasadach określonych w art. 32 ustawy.

Należy podkreślić, iż efektem powyższych nieprawidłowości jest to, że złożone do właściwego urzędu skarbowego za ww. okres przez płatnika (Wnioskodawczynię) deklaracje PIT-4R i informacje PIT-11 są nieprawidłowe. Zatem koniecznym jest złożenie korekt tych deklaracji i informacji. Informacje PIT-11 powinny bowiem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika (pracownika) przychodach/dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych zaliczkach na podatek. Natomiast w deklaracjach PIT-4R winny być wykazane zaliczki na podatek dochodowy w kwocie należnej za dany okres.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu.

Korekta deklaracji (informacji) ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych, np. błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość przychodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku. Skorygowanie deklaracji (informacji) polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji (informacji) z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawczyni za lata 2008-2010 r. sporządziła informacje o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek (PIT-11), w których nie wykazała faktycznego przychodu uzyskanego przez pracownika w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r., to winna jest dokonać odpowiednich korekt informacji PIT-11. Korekta dotyczyć powinna także deklaracji PIT-4R, bowiem w poprzednich nie została wykazana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie należnej, czyli od dochodu faktycznie wypłaconego. Przy czym - w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, iż przychodami pracownika są otrzymane przez niego lub postawione do jego dyspozycji przez pracodawcę w roku kalendarzowym m.in. pieniądze i wartości pieniężne - w ww. deklaracjach i informacjach należy wykazać dochody pracownika jako ubruttowione 1.000,00 zł wypłacane co miesiąc w ww. okresie, a nie kwoty wyliczone przez biegłego sądowego. Kwoty wyliczone przez biegłego sądowego nie są przychodami w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodami są te kwoty, które zostały faktycznie wypłacone lub postawione do dyspozycji.

Należy jednak zauważyć, iż zarówno wystawione za 2008 r., 2009 r. i 2010 r. informacje PIT-11 jak i ich korekty mają odzwierciedlać zaistniały w tamtych latach stan faktyczny. To oznacza, że skoro w ww. latach nie zostały w prawidłowej wysokości wykazane przychody/dochody pracownika, nie zostały w prawidłowej wysokości pobrane z dochodu pracownika zaliczki na podatek (z wniosku wynika, iż zaliczki na podatek dochodowy wynosiły 0,00 zł), to nie ma żadnych podstaw aby obliczone i wpłacone w 2011 r. przez Wnioskodawczynię kwoty zaliczek wykazać w korektach informacji PIT-11 sporządzonych w 2011 r., bowiem nie będzie to odzwierciedlało stanu faktycznego jaki miał miejsce w latach 2008-2010. Skoro brakujące kwoty zaliczek na podatek zostały uregulowane dopiero w 2011 r., to w sporządzonych w 2011 r. korektach PIT-11 za 2008 r., 2009 r. i 2010 r. nie mogą zostać wykazane, bowiem nie zostały wówczas, tj. w przeszłości pobrane. Należy zatem wykazać jedynie nowe, tj. ubruttowione kwoty wynagrodzeń za ww. okres jako przychody/dochody miesięczne uzyskiwane przez pracownika w tym okresie.

W odniesieniu do korekt deklaracji PIT-4R za ww. okres Organ stwierdza, iż w korektach tych winny być wykazane w prawidłowej wysokości zaliczki na podatek należne za poszczególne miesiące danego roku, tj. z uwzględnieniem ubruttowionych wynagrodzeń, a zatem w kwocie odpowiadającej faktycznie wypłaconemu w minionych okresach wynagrodzeniu.

Natomiast wypłacona w 2011 r. tzw. niedopłata wynagrodzenia za wrzesień - październik 2011 r., zasądzona wskazanym wyrokiem stanowi - w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód roku 2011. Zatem pobraną z tego tytułu zaliczkę na podatek dochodowy od ww. dochodu Wnioskodawczyni zobowiązana była wpłacić do właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20 sierpnia 2011 r. Zaliczka ta winna być wykazana w deklaracji PIT-4R składanej za 2011 r. oraz łącznie z wypłaconym z tego tytułu wynagrodzeniem - w informacji PIT-11 składanej również za 2011 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy za lata 2008-2010 należało uznać:

* w części dotyczącej opodatkowania wynagrodzeń wypłaconych w okresie od października 2008 r. do sierpnia 2010 r. oraz niedopłaty wynagrodzenia wypłaconego w 2011 r. - jako prawidłowe,

* w części dotyczącej wykazania w korektach informacji PIT-11 za lata 2008-2010 kwot obliczonych i odprowadzonych w 2011 r. zaliczek na podatek - jako nieprawidłowe.

* w części dotyczącej wykazania w korektach deklaracji PIT-4R za lata 2008-2010 kwot obliczonych i odprowadzonych w 2011 r. zaliczek na podatek - jako prawidłowe,

* w części dotyczącej składania deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11 za 2011 r. - jako prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.