IBPBII/1/415-694/14/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-694/14/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu do Biura - 29 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium kraju.

Spółka A jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium kraju. Wnioskodawca jest spółką zależną spółki A.

Spółka A zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej władz spółek (dalej jako "umowa ubezpieczenia OC"). Ochrona ubezpieczeniowa wynikająca z umowy ubezpieczenia OC obejmuje również spółki zależne spółki A, tj.m.in. Wnioskodawcę, oraz władze tych spółek.

Na podstawie umowy ubezpieczenia OC ubezpieczyciel w ramach wskazanego w tej umowie zakresu ubezpieczenia ponosi odpowiedzialność za roszczenia poniesione przeciwko "osobom ubezpieczonym" we wskazanym w tej umowie okresie.

Określając krąg "osób ubezpieczonych" umowa ubezpieczenia OC odnosi się jedynie do pozycji (stanowiska) zajmowanej w strukturze spółek zależnych, tj. między innymi Wnioskodawcy. Umowa ubezpieczenia wskazuje, że osobami ubezpieczonymi są osoby fizyczne, które zajmują określone stanowiska, pełnią określone funkcje (np. członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej, pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze, itp.) w spółkach zależnych. Dodatkowo ochroną ubezpieczeniową objęte są także osoby, które nie zajmują żadnej pozycji (stanowiska) w strukturze spółek zależnych, a są związane z "osobami ubezpieczonymi" więzami rodzinnymi, partnerskimi i podobnymi, tj. przykładowo małżonkowie, konkubenci lub partnerzy życiowi, spadkobiercy.

Na mocy umowy ubezpieczenia OC ochroną ubezpieczeniową objęte są więc osoby fizyczne pełniące w strukturze Wnioskodawcy określone stanowiska, pełniące określone funkcje (członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej, pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze, itp.) oraz osoby fizyczne związane z tymi osobami więzami rodzinnymi, partnerskimi i podobnymi (małżonkowie, konkubenci lub partnerzy życiowi, spadkobiercy, itp.). W żadnej części umowy ubezpieczenia OC krąg "osób ubezpieczonych" nie został wskazany imiennie. Tożsamość oraz liczba "osób ubezpieczonych" może podlegać zatem zmianom w okresie trwania umowy. Analogicznie w umowie ubezpieczenia OC nie wskazano imiennie osób związanych z "osobami ubezpieczonymi", które także objęto ochroną ubezpieczeniową w związku z zaistnieniem określonych zdarzeń.

Zbiór beneficjentów usługi ubezpieczenia jest zbiorem otwartym, tj. może podlegać zmianom zarówno ilościowym, jak i osobowym w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Na moment zawarcia przez spółkę A umowy ubezpieczenia OC Wnioskodawcy nie była znana liczba osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Zgodnie z postanowieniami umowy ubezpieczenia OC, należna od spółki A na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego składka z tytułu świadczenia ochrony ubezpieczeniowej ustalona została dla całego okresu ubezpieczenia. Składka jest opłacana za cały okres ubezpieczenia przez spółkę A i nie podlega zmianie w trakcie tego okresu. Składka ma charakter zryczałtowany, tj. została ustalona w jednej kwocie bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem. W umowie ubezpieczenia OC nie przewidziano konieczności korekty kwoty składki w zależności od zwiększenia bądź zmniejszenia ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową w okresie ubezpieczenia.

Z tytułu objęcia Wnioskodawcy oraz "osób ubezpieczonych" ochroną ubezpieczeniową, spółka A obciąża Wnioskodawcę częścią składki ubezpieczeniowej (na podstawie wystawionej przez spółkę A faktury). Wysokość kwoty, do której uiszczenia jest obowiązany Wnioskodawca na rzecz spółki A ustalana jest ryczałtowo - kwota ta została ustalona w jednej wysokości bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość zapłaconej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki A części składki ubezpieczeniowej wynikającej z umowy ubezpieczenia OC stanowi dla osób fizycznych objętych zakresem ubezpieczenia, zdefiniowanych w opisie stanu faktycznego, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, objęcie osób fizycznych, zdefiniowanych w opisie stanu faktycznego, zakresem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na mocy umowy ubezpieczenia OC zawartej przez spółkę A z towarzystwem ubezpieczeniowym nie prowadzi do powstania u tych osób przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania i wpłacenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko przywołał treść art. 9 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie wskazał, iż zgodnie z art. 13 ust. 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z kolei z art. 11 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z powyższym przepisem przychodem są:

1.

w przypadku pieniędzy i wartości pieniężnych - kwoty i wartości otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym,

2.

w przypadku otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń - wartość otrzymanych świadczeń.

Aby uznać, że świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia stanowią przychód podatnika, konieczne jest otrzymanie tych świadczeń. W doktrynie prawa podatkowego zwraca się uwagę, że o otrzymaniu nieodpłatnego świadczenia można mówić tylko wtedy, gdy "w wyniku świadomego i celowego działania świadczeniodawcy podatnik rzeczywiście uzyskał bezpłatną korzyść majątkową (...) można więc powiedzieć, że ze świadczeniem takim mamy do czynienia wówczas, gdy na rzecz podatnika (świadczeniobiorcy) nastąpiło faktyczne wykonanie usługi lub faktyczne udostępnienie określonej rzeczy lub prawa" (por. J. Grabarczyk, Opodatkowanie przychodów z nieodpłatnych świadczeń, ABC 2009).

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy - Kodeks cywilny przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie, w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Funkcją umowy ubezpieczenia jest zapewnienie ubezpieczonemu ochrony na wypadek zajścia określonego w umowie zdarzenia, o charakterze losowym.

W stosunku prawnym ubezpieczenia wystąpić może także ubezpieczony - osoba, na której rachunek zawarto umowę ubezpieczenia. Zgodnie bowiem z art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia.

Biorąc pod uwagę orzecznictwo sądów administracyjnych przez otrzymanie nieodpłatnego świadczenia, w przypadku objęcia osób fizycznych ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej rozumieć należy już samo udostępnienie prawa do ochrony ubezpieczeniowej (por. uchwała NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. II FPS 7/10).

Przenosząc powyższe na grunt analizowanego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy objęcie zakresem ubezpieczenia kręgu osób fizycznych wymienionych w umowie ubezpieczenia OC zawartej przez spółkę A co do zasady skutkuje powstaniem przychodu u tych osób. Niemniej jednak, podkreślić należy, że warunkiem opodatkowania przychodu z nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez podatnika jest możliwość ustalenia jego wysokości zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen zakupu - w przypadku gdy przedmiotem świadczeń są usługi zakupione. Cena zakupu to cena faktycznie zapłacona, z uwzględnieniem naliczonego przez sprzedawcę podatku VAT, jak również z uwzględnieniem ewentualnie udzielonych rabatów.

Wnioskodawca stwierdził, iż aby można było ustalić wartość przychodu osób ubezpieczonych z tytułu nieodpłatnego objęcia ich ochroną ubezpieczeniową, konieczne jest precyzyjne ustalenie kręgu tych osób.

Nie ulega natomiast wątpliwości, że w przedstawionym stanie faktycznym umowa ubezpieczenia OC nie wskazuje imiennie osób objętych ubezpieczeniem, a krąg osób ubezpieczonych definiuje poprzez wskazanie, że osobami ubezpieczonymi są osoby zajmujące określone stanowiska (funkcje) w strukturze Wnioskodawcy oraz osoby związane z tymi osobami przykładowo więzami rodzinnymi. Zbiór beneficjentów usługi ubezpieczenia jest zbiorem otwartym, tj. może podlegać zmianom zarówno ilościowym, jak i osobowym w trakcie trwania ochrony ubezpieczeniowej. Na moment zawarcia umowy ubezpieczenia OC nie była Wnioskodawcy znana liczba osób objętych ochroną ubezpieczeniową.

Podkreślić jednocześnie należy, że wysokość refakturowanej przez spółkę A składki ubezpieczeniowej została z góry określona i nie podlega zmianie w trakcie tego okresu. Składka ma charakter zryczałtowany, tj. została ustalona w jednej kwocie bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem. W umowie ubezpieczenia nie przewidziano konieczności korekty kwoty składki w zależności od zwiększenia bądź zmniejszenia ilości osób objętych ochroną ubezpieczeniową w okresie ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy nie jest możliwe przypisanie konkretnej wartości przychodu do konkretnych beneficjentów objętych ochroną ubezpieczeniową. W konsekwencji uznać należy, że objęcie "osób ubezpieczonych" zakresem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na mocy umowy zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym nie prowadzi do powstania u tych osób przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy objęcie "osób ubezpieczonych", zdefiniowanych w opisie stanu faktycznego, zakresem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na mocy umowy ubezpieczenia OC zawartej przez spółkę A, jako ubezpieczającym, z towarzystwem ubezpieczeniowym nie prowadzi do powstania u tych osób przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na obiektywny brak możliwości przypisania przychodu do konkretnych osób na dzień zapłaty składki. Na Wnioskodawcy nie będzie zatem ciążyć obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył fragmenty kilku interpretacji indywidualnych oraz powołał się na szereg innych interpretacji, w których został potwierdzony powyższy pogląd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy ubezpieczenia w związku z przedstawionym stanem faktycznym. W zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się w pkt 7 - przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka A zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej władz spółek. Ochrona ubezpieczeniowa wynikająca z umowy ubezpieczenia OC obejmuje również spółki zależne spółki A, tj.m.in. Wnioskodawcę, oraz władze tych spółek. Na mocy umowy ubezpieczenia OC ochroną ubezpieczeniową objęte są więc osoby fizyczne pełniące w strukturze Wnioskodawcy określone stanowiska, pełniące określone funkcje (członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej, pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze, itp.) oraz osoby fizyczne związane z tymi osobami więzami rodzinnymi, partnerskimi i podobnymi (małżonkowie, konkubenci lub partnerzy życiowi, spadkobiercy, itp.). W żadnej części umowy ubezpieczenia OC krąg "osób ubezpieczonych" nie został wskazany imiennie. Tożsamość oraz liczba "osób ubezpieczonych" może podlegać zatem zmianom w okresie trwania umowy. Analogicznie w umowie ubezpieczenia OC nie wskazano imiennie osób związanych z "osobami ubezpieczonymi", które także objęto ochroną ubezpieczeniową w związku z zaistnieniem określonych zdarzeń.

Z tytułu objęcia Wnioskodawcy oraz "osób ubezpieczonych" ochroną ubezpieczeniową, spółka A obciąża Wnioskodawcę częścią składki ubezpieczeniowej (na podstawie wystawionej przez spółkę A faktury). Wysokość kwoty, do której uiszczenia jest obowiązany Wnioskodawca na rzecz spółki A ustalana jest ryczałtowo - kwota ta została ustalona w jednej wysokości bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego, należy stwierdzić, że świadczenia pieniężne ponoszone za inną osobę należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin "świadczenie" pojawia się na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany.

Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

* dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy tego lokalu lub budynku,

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również - co do zasady - kwoty składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pokrywane przez Wnioskodawcę za inne osoby (osoby trzecie).

Zgodnie z art. 805 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (czyli tak jak w opisanej sprawie). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. W przedstawionym stanie faktycznym to Wnioskodawca ponosi koszty części składki na to ubezpieczenie (na podstawie wystawionej przez spółkę A faktury). Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo, iż otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zapewniać będzie tym osobom ochronę.

W przypadku zawartej przez spółkę A umowy ubezpieczeniowej krąg osób (podmiotów) ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty. Zakresem ochrony ubezpieczeniowej objęty jest bowiem Wnioskodawca oraz tzw. "osoby ubezpieczone", tj. osoby fizyczne, które zajmują określone stanowiska, pełnią określone funkcje (np. członkowie zarządu, członkowie rady nadzorczej, pracownicy pełniący funkcje zarządcze lub nadzorcze, itp.) w spółkach zależnych. Dodatkowo ochroną ubezpieczeniową objęte są także osoby, które nie zajmują żadnej pozycji (stanowiska) w strukturze spółek zależnych, a są związane z "osobami ubezpieczonymi" więzami rodzinnymi, partnerskimi i podobnymi, tj. przykładowo małżonkowie, konkubenci lub partnerzy życiowi, spadkobiercy.

Z powyższego wynika, że umowa ubezpieczenia dotyczy nie tylko członków władz Wnioskodawcy, samej Spółki - Wnioskodawcy ale i szerokiego grona osób trzecich, którego w żaden sposób nie da się określić.

Jak z treści wniosku wynika, z tytułu objęcia Wnioskodawcy oraz "osób ubezpieczonych" ochroną ubezpieczeniową, spółka A obciąża Wnioskodawcę częścią składki ubezpieczeniowej (na podstawie wystawionej przez spółkę A faktury). Wysokość kwoty, do której uiszczenia jest obowiązany Wnioskodawca na rzecz spółki A ustalana jest ryczałtowo - kwota ta została ustalona w jednej wysokości bez względu na ilość osób objętych ubezpieczeniem.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że o ile aktualny skład członków władz Wnioskodawcy - jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do identyfikowania na ten dzień, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych przyszłych członków władz. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do ustalenia przychodu, a zatem na Wnioskodawcy z tytułu finansowania składki OC (jej części) nie ciążą obowiązki płatnika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że mimo, iż zajmując stanowisko Wnioskodawca w sposób ogólny wskazuje, iż w związku z zawarciem przez spółkę A umowy ubezpieczeniowej u osób objętych zakresem ubezpieczenia nie powstanie przychód, to z uwagi na treść sformułowanego pytania Organ uznał, iż przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko odnosi się wyłącznie do tej części składki, którą spółka A obciąża Wnioskodawcę. Jedynie bowiem w tym zakresie ciążyłyby na Wnioskodawcy ewentualne obowiązki płatnika.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla Organu interpretacyjnego. Interpretacje podatkowe dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i dlatego też zawarte w nich rozstrzygnięcia są indywidualnie. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice; po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl