IBPBII/1/415-693/10/MK - Możliwość zakwalifikowania wartości odsetek od nieoprocentowanej pożyczki udzielonej pracownikom przez spółkę jako przychodu ze stosunku pracy w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 11 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieoprocentowanej pożyczki udzielonej pracownikom Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieoprocentowanej pożyczki udzielonej pracownikom Spółki.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 21 września 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-693/10/MK, IBPB II/1/436-186/10/AŻ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wypłacać pożyczki na cele mieszkaniowe dla pracowników Spółki oraz członków zarządu, które będą realizowane ze specjalnego funduszu utworzonego z części wypracowanego zysku za 2008 r. Wnioskodawca posiada stosowną uchwałę ZWZA, która pozwala Spółce na realizację powyższego celu. Zostanie opracowany pisemny regulamin określający zasady i warunki otrzymania pożyczek, które będą jednakowe dla wszystkich. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Spółka jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. W siedzibie Spółki będą zawierane umowy, a środki finansowe na wypłaty pożyczek gromadzone będą na rachunku bankowym Spółki.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 4 października 2010 r., który wpłynął do tut. Biura w dniu 11 października 2010 r. wynika, iż maksymalna wysokość pożyczki nie przekroczy 75% wydatków na zakup mieszkania - nie będą określone limity kwotowe pożyczek. Utworzony fundusz mieszkaniowy jest funduszem zakładowym. Wnioskodawca nie posiada na ten moment wewnętrznych przepisów w tym zakresie. Zgodnie z zasadami podziału zysku netto, który może być między innymi przekazany na inne fundusze dla załogi na podstawie przywołanej uchwały ZWZA opracowany będzie szczegółowy regulamin stanowiący wewnętrzną regulację prawną w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieoprocentowanej pożyczki udzielonej pracownikom Spółki.

W pozostałym zakresie wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast w myśl przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w tym przepisie sformułowanie "w szczególności" oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów ze stosunku pracy, za które uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne dokonane przez pracodawcę.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Pożyczka, jako świadczenie podlegające zwrotowi, nie stanowi więc sama w sobie przychodu podlegającego opodatkowaniu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pożyczka może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie, tj. za oznaczonym wynagrodzeniem w formie odsetek.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza wypłacać pożyczki na cele mieszkaniowe dla pracowników, które będą realizowane ze specjalnego funduszu utworzonego z części wypracowanego zysku za 2008 r. Wnioskodawca posiada stosowną uchwałę ZWZA, która pozwala Spółce na realizację powyższego celu. Zostanie opracowany pisemny regulamin określający zasady i warunki otrzymania pożyczek, które będą jednakowe dla wszystkich. Pożyczka będzie nieoprocentowana. Spółka nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż udzielenie pracownikowi nieoprocentowanej pożyczki z części wypracowanego zysku za 2008 r., nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zaistniałej sytuacji nie powstanie nieodpłatne świadczenie w formie nie naliczonych odsetek.

W przypadku bowiem, gdy strony w umowie zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, a zasady takie są stosowane wobec wszystkich pracowników, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia.

W świetle powyższego brak jest podstaw do zakwalifikowania wartości odsetek od nieoprocentowanej pożyczki udzielonej przez nieprowadzącego działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek wnioskodawcę pracownikowi jako przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zasady udzielania takich pożyczek są stosowane wg jednolitych reguł wobec wszystkich pracowników (pożyczkobiorców).

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.