IBPBII/1/415-687/09/HK - Odpowiedzialność podatkowa płatnika za nieodprowadzenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne przy dokonywaniu wypłat wynagrodzeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika za nieodprowadzenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne przy dokonywaniu wypłat wynagrodzeń - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpowiedzialności podatkowej płatnika za nieodprowadzenie składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne przy dokonywaniu wypłat wynagrodzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W miesiącu maju Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę dokumentów firmy wnioskodawczyni. W wyniku ustaleń pokontrolnych zobowiązano wnioskodawczynię do sporządzenia korekt deklaracji za okres 2006-2009. Na liście płac wykazywana była premia jako opodatkowany składnik wynagrodzenia, ale nie odprowadzono składek ZUS. Korekty zostały złożone, a należne zobowiązanie uregulowane. Korekty spowodowały, że podatek odprowadzony od pracowników do Urzędu Skarbowego jest większy niż powinien.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należy dokonać korekty PIT-4 za lata 2006-2009... PIT-4R. Czy w związku z ww. korektami należy dokonać korekt PIT-11 (rocznych) wystawianych dla pracowników. Czy pracownicy są zobowiązani w związku z zaistniałą sytuacją do zmiany rocznych zeznań podatkowych.

Zdaniem wnioskodawczyni istnieje możliwość pozostawienia deklaracji PIT bez robienia korekty. Wnioskodawczyni chciałaby oszczędzić w ten sposób pracownikom związanych z błędem księgowym niedogodności. Podatek został zapłacony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 41b ww. ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

W związku z powyższym, w przypadku gdy wnioskodawczyni otrzymała od pracownika zwrot części wynagrodzenia, które powinno być w latach 2006-2009 przekazane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako składka na ubezpieczenia społeczne, wnioskodawczyni powinna potraktować ten fakt jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń i zastosować cyt. art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odejmując od dochodu pracownika wartość zwróconych wynagrodzeń, w miesiącu, w którym nastąpił ich zwrot.

Natomiast w sytuacji, gdy pracownik nie wyraża zgody na strącenie z jego wynagrodzenia zaległych składek na ubezpieczenia społeczne, które powinny być potrącone z dochodu pracownika zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, należy je traktować, zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy jako przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Użyty w treści cyt. art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione w nim kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 27b ust. 2 ww. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepisy ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych składkami na ubezpieczenie zdrowotne obciążają przychód ze stosunku pracy. Zatem składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegać będą odliczeniu od podatku obliczonego za miesiąc, w którym dokonano wpłaty tych składek przy założeniu, że stanowią one 7,75% podstawy wymiaru składek oraz są pokryte ze środków pracownika.

Reasumując, w świetle powyższych przepisów kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, należne za lata 2006-2009:

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym na wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek składania korekt deklaracji PIT-4, PIT-4R czy PIT-11. Zaistniała sytuacja nie powoduje również konieczności składania przez pracowników wnioskodawczyni korekt zeznań podatkowych za lata 2006-2008.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni, iż istnieje możliwość pozostawienia deklaracji PIT bez robienia korekty, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.