IBPBII/1/415-676/13/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 lipca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty pracownikom diet z tytułu podróży służbowej przy jednoczesnym zapewnieniu tymże pracownikom posiłku profilaktycznego - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych wypłaty pracownikom diet z tytułu podróży służbowej przy jednoczesnym zapewnieniu tymże pracownikom posiłku profilaktycznego.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 11 września 2013 r. znak: IBPB II/1/415-676/13/BD, IBPB II/1/415-842/13/BD wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 17 września 2013 r. (uiszczenie opłaty) i w dniu 20 września 2013 r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Zatrudnia pracowników, których miejsce wykonywania pracy zostało wskazane jako miejsce siedziby prowadzonej działalności. Podatnik świadczy usługi budowlane również w innych miejscowościach kraju, czasem bardzo odległych. Do wykonania prac budowlanych w innych miejscowościach deleguje pracowników, którym wypłaca należności związane z delegacjami, do wysokości kwot określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych. Dodatkowo w związku z obowiązkiem wynikającym z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279), wydawane są pracownikom budowlanym posiłki profilaktyczne (w porze obiadowej).

Do 28 lutego 2013 r. pracownicy z tytułu delegacji otrzymywali:

Na plac budowy pracownicy są dowożeni samochodami służbowymi, w związku z czym nie ma zwrotu kosztów za dojazdy.

Od 1 marca 2013 r. w związku ze zmianą rozporządzenia w sprawie należności z tytułu podróży służbowych (rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r.) m.in. w zakresie wysokości przysługującej diety z tytułu podróży służbowych, uzależnionych od zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, diety wypłacane pracownikom budowlanym są pomniejszane o 50% (§ 7 pkt 4 rozporządzenie w sprawie podróży służbowych) w związku z tym że pracodawca w czasie podróży zapewnia posiłki profilaktyczne traktowane jako obiad.

Zgodnie z art. 232 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Szczegółowe zasady dostarczania przez pracodawcę posiłków oraz kategorie osób uprawnionych do świadczeń określa rozporządzenie Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279) zwane dalej rozporządzeniem). Zgodnie z § 1 pkt 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatne posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej "posiłkami", w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2. Zgodnie natomiast z § 2 ust. 2 rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych albo przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.

W przypadku pracowników Wnioskodawcy posiłki profilaktyczne są zakupywane w punktach gastronomicznych, co potwierdzają faktury zakupu.

Powołane wyżej rozporządzenie z 1996 r. regulujące kwestie posiłków profilaktycznych, ani też Kodeks Pracy nie określają w żaden sposób sytuacji jak należy postąpić jeśli posiłki profilaktyczne są wydawane osobie będącej w delegacji, w ramach której wykonuje prace uprawniające do korzystania z tych posiłków. Należy więc wnioskować, że jeżeli występują przesłanki określone rozporządzeniem w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, z których wynika obowiązek wydania posiłku profilaktycznego, to niezależnie od innych okoliczności posiłek ten winien być zapewniony bez jakichkolwiek ograniczeń. Wnioskodawca posiada opracowanie Inspektora BHP, z którego wynika, że wydatek energetyczny na stanowiskach budowlanych wskazuje na obowiązek wydawania posiłków profilaktycznych pracownikom budowlanym.

Pozostają więc przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej, przyjęte do stosowania dla pracowników Wnioskodawcy.

Zasady wypłaty diety w czasie podróży służbowej określa § 7 tego rozporządzenia. W § 7 pkt 4 opisano zasady zmniejszania diety, o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio: 25% diety śniadanie, 50% diety obiad, 25% diety kolacja.

Odnosząc się do rozporządzenia w sprawie posiłków profilaktycznych, należy wskazać na określenie że powinno to być "danie gorące". Należy powołać także zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinny odpowiadać posiłki profilaktyczne (Dz. U. (winno być M. P.) z 1985 r. Nr 23, poz. 179), zgodnie z którym, posiłki profilaktyczne i regeneracyjne powinny składać się z zupy z wkładką mięsną lub inną dostarczającą białka zwierzęcego lub z potrawy typu drugiego dania.

Tak więc zapewniając posiłek profilaktyczny, Wnioskodawca przyjmuje, że jest to obiad w rozumieniu rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, czyli kwota diety podlega zmniejszeniu o 50%. Użyte w § 7 pkt 4 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych określenie "kwotę diety zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia" wskazuje zdaniem Wnioskodawcy, że chodzi o jakiekolwiek bezpłatne wyżywienie, w tym bezpłatne wyżywienie w postaci posiłku profilaktycznego obejmującego obiad.

Na podstawie przeprowadzonej powyżej analizy, Wnioskodawca stwierdza że wymienione przez niego przepisy regulujące kwestie posiłków profilaktycznych (tekst jedn.: rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279) oraz zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinny odpowiadać posiłki profilaktyczne (Dz. U. (winno być M. P.) z 1985 r. Nr 23, poz. 179), Kodeks Pracy, jak też opracowania wewnętrzne Wnioskodawcy, w żaden sposób nie odnoszą się do jakiegokolwiek sposobu ograniczania diet w przypadku kiedy posiłki te byłyby wydawane pracownikowi w czasie podróży służbowej. Jedyne ograniczenie diety w podróży służbowej wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności z tytułu podróży służbowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku rozliczania podróży służbowych pracowników budowlanych, wypłata pełnej diety (100%) w wysokości określonej rozporządzeniem w sprawie podróży służbowych korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 (jeżeli chodzi o przychód pracowników) mimo że pracownicy mają zapewniane posiłki profilaktyczne. Czy też w przypadku wypłaty pełnej diety i równocześnie zapewnienia posiłków profilaktycznych wynikających z przepisów BHP, część diety nie mogłaby korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych i w jakiej części 25% czy 50%.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rozliczania podróży służbowych pracowników budowlanych, w czasie których mają zapewniane posiłki profilaktyczne (które są dla pracowników bezpłatne), wysokość diety zwolnionej z podatku od osób fizycznych będzie wynosić 50% kwoty przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty pracownikom diet z tytułu podróży służbowej przy jednoczesnym zapewnieniu tymże pracownikom posiłku profilaktycznego (pyt. nr 1).

Natomiast w zakresie pytania nr 2, tj. skutków podatkowych wypłaty pracownikom diety przy jednoczesnym zapewnieniu posiłku innego niż profilaktyczny wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB II/1/415-842/13/BD.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa "w szczególności" co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych. Zatrudnia pracowników, których miejsce wykonywania pracy zostało wskazane jako miejsce siedziby prowadzonej działalności. Podatnik świadczy usługi budowlane również w innych miejscowościach kraju, czasem bardzo odległych. Do wykonania prac budowlanych w innych miejscowościach deleguje pracowników, którym wypłaca należności związane z delegacjami, do wysokości kwot określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych. Dodatkowo, w związku z obowiązkiem wynikającym z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279), wydawane są pracownikom budowlanym posiłki profilaktyczne (w porze obiadowej). Od 1 marca 2013 r. w związku ze zmianą rozporządzenia w sprawie należności z tytułu podróży służbowych (rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r.) m.in. w zakresie wysokości przysługującej diety z tytułu podróży służbowych, uzależnionych od zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, diety wypłacane pracownikom budowlanym są pomniejszane o 50% (§ 7 pkt 4 rozporządzenie w sprawie podróży służbowych) w związku z tym że pracodawca w czasie podróży zapewnia posiłki profilaktyczne traktowane jako obiad. Wnioskodawca wskazuje, że posiada opracowanie Inspektora BHP, z którego wynika, że wydatek energetyczny na stanowiskach budowlanych wskazuje na obowiązek wydawania posiłków profilaktycznych pracownikom budowlanym. Stwierdza ponadto, że przepisy regulujące kwestie posiłków profilaktycznych (tekst jedn.: powołane powyżej rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów oraz zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinny odpowiadać posiłki profilaktyczne), Kodeks Pracy oraz opracowania wewnętrzne w żaden sposób nie odnoszą się do jakiegokolwiek ograniczenia diet w przypadku wydanych posiłków w czasie podróży służbowej. Jedynie ograniczenie diety wynika z rozporządzenia z dnia 29 stycznie 2013 r. w sprawie należności za czas podróży służbowej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika bądź osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Przedmiotowe zwolnienie od podatku obejmuje zatem diety i inne świadczenia otrzymane przez pracownika za czas podróży służbowej, do wysokości określonej w odrębnych przepisach.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w powołanym powyżej przepisie jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Z uwagi na brak definicji podróży służbowej na gruncie prawa podatkowego, do wyjaśnienia tej kwestii należy posłużyć się treścią art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), zgodnie z którym, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w powołanym powyżej art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

W myśl § 2 powołanego powyżej rozporządzenia z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.

W myśl z § 7 ust. 2 tego rozporządzenia należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania służbowego w następujący sposób:

Dieta nie przysługuje, jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie - § 7 ust. 3 pkt 2 cyt. rozporządzenia.

Kwotę diety, o której mowa w ust. 1 - stosownie do treści § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia - zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio:

Stosownie do ust. 5 § 7 ww. rozporządzenia w przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z zacytowanego wyżej przepisu można zastosować tylko wówczas jeżeli do wydawania świadczeń w postaci posiłków profilaktycznych (regeneracyjnych) pracodawcę zobowiązują szczegółowe przepisy prawa pracy.

Zgodnie z treścią art. 232 ww. ustawy - Kodeks pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przepis ten zawiera delegację do określenia w drodze rozporządzenia rodzajów tych posiłków i napojów oraz wymagań jakie powinny spełniać, a także przypadków i warunków ich wydawania.

Rozporządzeniem tym jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279).

Należy przy tym wskazać, że powołane przez Wnioskodawcę zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczegółowych warunków, jakimi powinny odpowiadać posiłki profilaktyczne i regeneracyjne wzmacniające pod względem składu i wartości odżywczej, oraz warunków higieniczno - sanitarnych wydawania tych posiłków z dnia 4 lipca 1985 r. (M. P. Nr 23, poz. 175) wydane na podstawie § 2 ust. 2 uchwały nr 134 Rady Ministrów z dnia 8 października 1984 r. w sprawie zasad wydawania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych wzmacniających pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych (M. P. Nr 25, poz. 168) obowiązywało do 1 czerwca 1996 r., tj. do daty obowiązywania uchwały. Natomiast powołana uchwała utraciła moc na mocy § 9 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, które weszło w życie z dniem 2 czerwca 1996 r.

Stosownie do § 1 ww. rozporządzenia, pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

Uregulowanie w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi, że posiłki powinny zawierać około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać wartość kaloryczną około 1000 kcal.

W myśl § 2 pkt 3 cyt. rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

Z treści § 3 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, iż pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

Stosownie natomiast do § 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych.

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników (§ 5 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 6 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia, posiłki i napoje wydawane są pracownikom w dniach wykonywania prac uzasadniających ich wydawanie. Posiłki powinny być wydawane w czasie regulaminowych przerw w pracy, w zasadzie po 3-4 godzinach pracy.

Napoje powinny być dostępne dla pracowników w ciągu całej zmiany roboczej (§ 6 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 8 tego rozporządzenia, pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za posiłki i napoje.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom budowlanym posiłek profilaktyczny. Zapewniając te posiłki w czasie podróży służbowych pracowników traktuje je jako obiad, co wiąże się jak wynika to z opisu stanu faktycznego z koniecznością proporcjonalnego zmniejszenia diety zgodnie z przepisami dotyczącymi należności z tytułu podróży służbowych obowiązującymi od 1 marca 2013 r.

Jeżeli zatem, jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego - który nie podlega ocenie, a tym samym organ interpretacyjny jest zobowiązany w oparciu o jego przedstawienie ocenić stanowisko Wnioskodawcy - zapewnienie pracownikowi posiłku profilaktycznego w porze obiadowej (w świetle odrębnych przepisów, nie będących przepisami prawa podatkowego) jest w istocie zapewnieniem obiadu, to Wnioskodawca postępuje prawidłowo.

Jednocześnie wskazać należy, iż rolą tut. Organu podatkowego jest dokonanie interpretacji przepisów prawa podatkowego poprzez ocenę prawną zajętego przez wnioskodawcę stanowiska.

Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. W świetle tej definicji, ilekroć w przepisach jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Stosownie do powyższych definicji przepisy regulujące kwestie zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz wypłaty świadczeń (diet) w przypadku podróży służbowych nie są przepisami prawa podatkowego, a więc Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie jest upoważniony do interpretowania tych przepisów w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. Ustalenia dokonywane przez Wnioskodawcę w tym zakresie przyjął jako element przedstawionego stanu faktycznego.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.