IBPBII/1/415-665/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania renty wdowiej i sierocej otrzymywanej z Austrii - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania renty wdowiej i sierocej otrzymywanej z Austrii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Mąż Wnioskodawczyni uległ wypadkowi jako pracownik. W konsekwencji wypadku mąż zmarł. Wypadek ten został uznany jako wypadek przy pracy. W związku z tym Wnioskodawczyni zaczęła się starać o rentę dla dwójki małoletnich dzieci. Po dłuższych staraniach, przy udziale adwokata udało się sfinalizować jej starania. Adwokat wygrał sprawę rent w Austrii w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń od Wypadków. Dzieci otrzymały rentę sierocą a Wnioskodawczyni rentę wdowią. Prawo do renty powstało z dniem śmierci. Po dostarczeniu wszystkich stosownych dokumentów Wnioskodawczyni otrzymała wyrównanie rent i renty otrzymuje co miesiąc. W banku, w którym są rozliczane renty poinformowano Wnioskodawczynię, że zgodnie z prawem polskim od jakichkolwiek dochodów musi być odprowadzony podatek. Wnioskodawczyni uzyskała informację od adwokata, że renty sieroce są w Austrii zwolnione z podatku. Wnioskodawczyni uważa, że ponieważ jesteśmy krajem należącym do Unii Europejskiej, to również u nas powinien ten przepis obowiązywać.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, renty te powinny być nieopodatkowane.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 4a tej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, iż mąż Wnioskodawczyni uległ wypadkowi przy pracy. W konsekwencji wypadku mąż zmarł. W związku z tym, w wyniku starań Wnioskodawczyni jej dzieci otrzymują z Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń od Wypadków z Austrii rentę sierocą a Wnioskodawczyni rentę wdowią.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni i jej dzieci są rezydentami polskimi (mają miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymywana renta wdowia i sieroca jest wypłacana przez instytucję austriacką, w niniejszej sprawie ma zastosowanie umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisana w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921). Stosownie do jej uregulowań zawartych w art. 18 ust. 1, emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Z powyższego przepisu jasno wynika, iż renta otrzymywana z Austrii wypłacana osobie mającej zamieszkanie w Polsce podlega opodatkowaniu w Polsce. Do opodatkowania ww. renty w Polsce stosuje się zatem przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wśród źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia w art. 10 ust. 1 m.in. emeryturę i rentę, przez które rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych (art. 12 ust. 7 ww. ustawy).

W katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy zwolnione z podatku dochodowego są następujące renty:

Odnośnie rent zagranicznych jedynie przepis art. 21 ust. 1 pkt 91 ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jako zwolnione od podatku dochodowego wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki.

Wobec powyższego, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa, w szczególności art. 18 ww. umowy stwierdzić należy, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię z Austrii renta wdowia i sieroca podlegają opodatkowaniu w Polsce, a przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania tego rodzaju świadczeń.

Natomiast odnosząc się do pytania nr 2 tut. tut. Organ zauważa, iż zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Ww. przepis jednoznacznie wskazuje jaka jest hierarchia źródeł prawa obowiązującego w Polsce. Zgodnie z powyższym, do opodatkowania dochodów w Polsce stosować można wyłącznie przepisy polskich ustaw z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Brak jest zatem konstytucyjnych podstaw aby o obowiązkach podatkowych w Polsce rozstrzygać na podstawie przepisów wewnętrznych obowiązujących w innych krajach Unii Europejskiej. Każde państwo ma własny system oparty na wewnętrznych aktach prawnych, przy czym z aktów prawa jednego państwa nie można wywodzić prawa do zwolnienia w drugim państwie. Zatem z faktu, iż omawiane świadczenie nie podlega opodatkowaniu w Austrii, nie można wywodzić zwolnienia z tegoż opodatkowania na gruncie wewnętrznych przepisów podatkowych państwa polskiego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.