IBPBII/1/415-661/10/MCZ - Możliwość odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na zakup łóżka CERAGEM przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu do Organ - 20 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu:

* wydatku poniesionego na zakup łóżka CERAGEM przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną - jest prawidłowe,

* rocznej sumy rat kredytu - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lipca 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu wydatku poniesionego na zakup łóżka CERAGEM przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 8 września 2010 r. Znak: IBPBII/1/415-661/10/MCZ, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 16 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 1996 r. Wnioskodawca leczy się u lekarzy specjalistów na bóle kręgosłupa, które ograniczyły wykonywanie pracy i czynności życiowych. Wnioskodawca korzystał z zabiegów rehabilitacyjnych, krioterapii oraz zażywał środki przeciwbólowe. Przypadkowo dowiedział się o zdrowotnym działaniu łóżka ortopedycznego Ceragem i zdecydował się korzystać z oferowanych bezpłatnych zabiegów. Po dłuższym korzystaniu z tych zabiegów bóle się zmniejszyły, wnioskodawca mógł lepiej spać i chodzić zażywając jednak nadal tabletki przeciwbólowe. Wnioskodawca poinformował o tym lekarza ortopedę, który zalecił wnioskodawcy dalsze korzystanie z zabiegów rehabilitacyjnych na łóżku Ceragem. Ponieważ ww. zabiegi okazały się dla wnioskodawcy korzystne - pomogły przezwyciężyć ból kręgów szyjnych i lędźwiowych - wnioskodawca zakupił ortopedyczno-rehabilitacyjne łóżko Ceragem (na długoletnie raty). Urządzenie Ceragem-E posiada certyfikat jakości ISO-9001 i 9002, co podkreśla jego wysoką jakość i skuteczność - jest ono całkowicie bezpieczne dla korzystających. Zdrowotne działanie tego urządzenia potwierdzone jest przez Polskie Towarzystwo Lekarskie i wielu specjalistów z dziedziny ortopedii i chirurgii urazowej. Wnioskodawca posiada orzeczenie z dnia 24 czerwca 1996 r. Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, która zaliczyła wnioskodawcę do III grupy inwalidztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako osoba z orzeczonym III stopniem inwalidztwa może zaliczyć zakup łóżka ortopedyczno-rehabilitacyjnego jako wydatek na cele rehabilitacyjne i potraktować je jako indywidualny sprzęt niezbędny w rehabilitacji i ułatwiający wykonywanie czynności życiowych.

Wnioskodawca uważa, że jako osoba posiadająca orzeczenie o zakwalifikowaniu do III grupy inwalidztwa spełnia warunek konieczny do dokonania odpisu od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne. Łóżko rehabilitacyjne stanowi indywidualny sprzęt niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie wnioskodawcy niezbędnych czynności życiowych. Jednocześnie łóżko takie nie jest sprzętem gospodarstwa domowego. Spełnia więc wymogi wydatków, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 26 ust. 1 pkt 6 i art. 26 ust. 7a pkt 3 i jako takie może być odliczone od dochodu. Jednocześnie, ponieważ łóżko kupione zostało na kredyt odliczeniu podlegać może roczna suma rat kredytu (bez odsetek), która stanowić może kwotę odliczenia od dochodu w celu ustalenia podstawy odliczenia podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d tej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c ustawy).

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

Jak z wyżej powołanych przepisów wynika ustawodawca w art. 26 ust. 7a ww. ustawy wyraźnie określił, które wydatki uznaje za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Na podstawie ww. przepisów prawa można stwierdzić, iż osobie, która posiada III grupę inwalidzką (lekki stopień niepełnosprawności) przysługuje uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku na zakup urządzenia rehabilitacyjnego CERAGEM, które zaleca stosować lekarz specjalista w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności jeżeli urządzenie to spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego i o ile spełnione zostały warunki określone w treści powołanego wyżej art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od 1996 r. leczy się u lekarza specjalisty w związku z chorobą układu kostnego (kręgosłupa). Wnioskodawca posiada orzeczenie z dnia 24 czerwca 1996 r. wydane przez Wojewódzką Komisję Lekarską do spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa. Wnioskodawca zakupił na długoletnie raty łóżko Ceragem (ortopedyczno - rehabilitacyjne).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że W nioskodawca, który posiada III grupę inwalidzką (lekki stopień niepełnosprawności) przyznaną na stałe lub orzeczoną na czas, w którym dokonano ww. zakupu przysługuje uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku na zakup łóżka rehabilitacyjnego, które należy stosować w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności oraz które spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego, o ile spełnione zostaną warunki określone w treści powołanego wyżej art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odliczenie to przysługuje osobie fizycznej, która jest uznana za osobę niepełnosprawną, w wysokości faktycznie przez nią poniesionej, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. W przypadku częściowego dofinansowania wydatku np. przez PERFON odliczeniu będzie podlegać jedynie kwota faktycznie wydatkowana przez wnioskodawcę.

Wydatek ten podlega odliczeniu w roku podatkowym, w którym został poniesiony. Wysokość poniesionego wydatku ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika kto i kiedy poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel.

Powyższe oznacza, że na samo odliczenie i jego wysokość nie ma wpływu fakt, skąd pochodziły pieniądze na sfinansowanie zakupu. Fakt sfinansowania zakupu z kredytu, który będzie spłacony w następnych latach nie powoduje, że podatnik może odliczać od dochodu roczną sumę rat tego kredytu przez kolejne lata, w których będzie spłacał zaciągnięty kredyt. Bowiem jak stwierdzono wyżej, może dokonać tego odliczenia w roku podatkowym w którym poniósł wydatek w wysokości wynikającej z dokumentu zakupu. Odliczeniu podlega kwota wydatkowana na zakup ww. urządzenia, a nie kwota wydatkowana na spłatę kredytu zaciągniętego na jego zakup.

Zatem należy uznać, że stanowisko wnioskodawcy, iż wydatek poniesiony przez osobę niepełnosprawną na zakup łóżka leczniczego Ceragem -E, które spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego, podlega odliczeniu od dochodu w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

Natomiast za nieprawidłowe należy uznać stanowisko wnioskodawcy dotyczące możliwości odliczenia rocznej sumy rat kredytu (bez odsetek).

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów, należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.