IBPBII/1/415-659/13/JP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 25 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od zasądzonego podwyższenia renty wyrównawczej:

* w części dotyczącej kwoty naliczonej od dnia wystąpienia poszkodowanego z roszczeniem do dnia uprawomocnienia się wyroku przyznającego rentę - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej kwoty naliczonej od dnia uprawomocnienia się wyroku przyznającego rentę do dnia faktycznej zapłaty (nieterminowa wypłata świadczenia) - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od zasądzonego podwyższenia renty wyrównawczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Kopalnia, wypłaca odszkodowanie w postaci renty wyrównawczej, przyznane na podstawie wyroku Sądu, byłemu pracownikowi, który uznany jest jako częściowo niezdolny do pracy na podstawie art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego.

Poszkodowany złożył pozew o podwyższenie renty wyrównawczej. Wyrok w niniejszej sprawie zapadł w dniu 24 października 2011 r., jednakże Kopalnia złożyła apelację od wyroku, którą to Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 8 marca 2012 r. oddalił, nadając mu z urzędu klauzulę wykonalności. Ww. wyrok wpłynął do działu Kancelarii Kopalni dnia 22 marca 2012 r. Kopalnia dokonała wypłaty na rzecz poszkodowanego należności głównej wraz z odsetkami naliczonymi do dnia faktycznej zapłaty, tj. 6 czerwca 2012 r. Odsetki nie stanowią odszkodowania, które podlega zwolnieniu, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b i są opodatkowane na zasadach ogólnych, gdyż zostały naliczone za okres od dnia wystąpienia z roszczeniem do dnia ich zapłaty i nie spełniają warunku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tytułu wypłaty ww. odsetek, Kopalnia wystawiła PIT-8C, który poszkodowany winien doliczyć jako dochód. Natomiast do przyznanego, zgodnie z powyższym wyrokiem, comiesięcznego świadczenia wyrównawczego poczynając od miesiąca kwietnia 2012 r., płatnego do 10-go dnia każdego miesiąca, Kopalnia nie naliczyła odsetek, gdyż spóźnienie związane z wypłatą świadczenia nie miało miejsca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca (Kopalnia) słusznie wykazał odsetki w PIT-8C.

Wnioskodawca (Kopalnia) uważa, że słusznie wykazał odsetki w PIT-8C, gdyż odsetek za zwłokę nie można utożsamiać z odszkodowaniem (naprawieniem szkody), stąd otrzymane odsetki za zwłokę w wykonaniu zobowiązania cywilnoprawnego na gruncie przepisów podatkowych należy traktować odrębnie od świadczenia głównego i są one co zasady przychodem wierzyciela podlegającym opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wynikającą z treści przepisów art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei, zgodnie z przepisami art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródłami przychodów - zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 9 ww. ustawy, są:

* pkt 1: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,

* pkt 9: inne źródła.

Przez emeryturę lub rentę, stosownie do postanowień art. 12 ust. 7 ww. ustawy, rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z postanowieniami art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Należy podkreślić, iż użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie "w szczególności", świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, nie wymienione wprost w przepisie. Tym samym uznaje się, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Ponadto, wypada zaznaczyć, że przywołana powyżej definicja renty, nie jest ograniczona do pojęcia renty jako świadczenia rentowego wypłacanego z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Obejmuje ona również renty, mające charakter odszkodowawczy, otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego.

Podstawę prawną dochodzenia renty wyrównawczej stanowi art. 444 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z treścią ostatnio wymienionego przepisu, jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przeszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody, odpowiedniej renty. W konsekwencji, świadczenie w postaci renty wyrównawczej, o której mowa w przepisach prawa cywilnego, należy kwalifikować do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w kwestii instytucji odsetek od ww. renty, należy sięgnąć do regulacji zawartej w przepisach art. 481 ww. ustawy - Kodeks cywilny, zgodnie z którą, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Przy czym, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże, gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Jak wynika z przytoczonych przepisów, odsetki za zwłokę (opóźnienie) stanowią świadczenie uboczne do świadczenia głównego.

Stąd, należy przyjąć stwierdzenie, że otrzymane odsetki za zwłokę są na gruncie przepisów prawa podatkowego, traktowane odrębnie od świadczenia głównego i są, co do zasady, przychodem wierzyciela podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Od powyższej reguły, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziano jednak wyjątki i w katalogu zwolnień przedmiotowych wymieniono wprost odsetki wolne od podatku. Mianowicie, zgodnie z przepisami art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy, wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Jak wynika z treści powołanego przepisu, o zastosowaniu omawianego zwolnienia, decyduje spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

W zakresie pierwszej przesłanki należy stwierdzić, iż przychód z tytułu renty wyrównawczej, zasądzonej na podstawie art. 444 § 2 ww. ustawy - Kodeks cywilny, kwalifikuje się do świadczeń, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie drugiej przesłanki przyjmuje się, że z "nieterminową wypłatą świadczenia" mamy do czynienia wówczas, gdy w terminie wymagalności świadczenia, przysługującego na podstawie zawartej umowy, ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu, nie zostało ono przez zobowiązanego wypłacone na rzecz poszkodowanego. Odsetki naliczane od tego momentu kwalifikuje się jako odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia.

W przypadku odsetek od renty wyrównawczej, która jest świadczeniem przyznawanym na żądanie poszkodowanego (o ile dojdzie do zawarcia umowy, ugody lub ogłoszenia wyroku w tej sprawie, określających w szczególności: wysokość oraz terminy wypłaty przyznanego świadczenia), przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdzie zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy od momentu zawarcia umowy, ugody lub ogłoszenia wyroku sądu, przyznających rentę wyrównawczą zobowiązany spóźni się z wypłatą tego świadczenia na rzecz poszkodowanego. Oznacza to, że wypłacona w takiej sytuacji (z tytułu wyżej wskazanego opóźnienia) kwota odsetek nie powinna być wykazana w informacji PIT-8C sporządzonej za rok, w którym dokonano wypłaty tych odsetek.

Natomiast przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy nie ma zastosowania do odsetek naliczonych za okres poprzedzający datę zawarcia umowy, ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie. Stąd, odsetki te stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający w konsekwencji opodatkowaniu. Kwota tych odsetek powinna być wykazana w informacji PIT-8C sporządzonej za rok, w którym dokonano wypłaty tych odsetek.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku należy zauważyć, iż Wnioskodawca, na skutek wyroku sądu w sprawie o podwyższenie renty wyrównawczej, dokonał wypłaty na rzecz poszkodowanego należności głównej wraz z odsetkami naliczonymi od dnia wystąpienia z roszczeniem poszkodowanego do dnia faktycznej zapłaty, która miała miejsce po dacie uprawomocnienia się wyroku sądu apelacyjnego. Całą kwotę odsetek Wnioskodawca ujął w informacji PIT-8C.

Wobec tego, mając na uwadze przedstawione wyżej ustalenia w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż kwota odsetek wypłacona po dacie uprawomocnienia się wyroku sądu apelacyjnego naliczonych po dniu uprawomocnienia, jest traktowana jako świadczenie wypłacone nieterminowo. Oznacza to, iż kwota ta korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powinna być wykazana w informacji PIT-8C sporządzonej za rok, w którym dokonano wypłaty tych odsetek. W informacji PIT-8C winny być natomiast ujęte te odsetki, które są należne do dnia uprawomocnienia się ww. wyroku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania odsetek od renty wyrównawczej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, należy nadmienić, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Wydając bowiem z upoważnienia Ministra Finansów interpretację w trybie art. 14b ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.