IBPBII/1/415-654/13/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-654/13/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 24 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu w wyniku podziału majątku wspólnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu w wyniku podziału majątku wspólnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w dniu 5 września 2006 r. oraz 16 czerwca 2006 r. jako drugi kredytobiorca zawarła razem z ówczesnym małżonkiem umowy kredytu na:

* refinansowanie wpłaconych środków na zakup lokalu mieszkalnego i miejsca parkingowego (umowa z 5 września 2006 r.),

* zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym na rynku pierwotnym (umowa z 16 czerwca 2006 r.).

W dniu 22 lutego 2010 r. prawomocnym wyrokiem sądu małżonkowie rozwiedli się, a w dniu 26 października 2009 r. zawarli umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność majątkową. Dnia 12 października 2010 r. byli małżonkowie zawarli ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego, zgodnie z którą nieruchomości, na które zostały zaciągnięte ww. kredyty przyznane zostały byłemu małżonkowi. W związku z powyższym Wnioskodawczyni chciałaby wystąpić do banku o zwolnienie jej z długu w ten sposób by nie była ona kredytobiorcą (tylko były małżonek).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwolnienie z długu będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawczyni.

2. Czy przychód ten będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak to na jakich zasadach i w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania.

3. Czy bank powinien przekazać Wnioskodawczyni informację o wysokości przychodu na sformalizowanym druku.

W związku z faktem, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia z przychodem podatkowym z innych źródeł, to u Wnioskodawczyni nie wystąpią realne korzyści majątkowe - nie jest ona właścicielem nieruchomości, której dotyczy przedmiotowy kredyt - została ona przyznana byłemu małżonkowi w wyniku podziału majątku wspólnego w związku z rozwodem. Wnioskodawczyni stoi zatem na stanowisku, iż w wyniku odstąpienia od długu nie powstanie u niej przychód podlegający opodatkowaniu, a co za tym idzie nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku. Bank nie powinien wystawiać żadnej informacji podatkowej dotyczącej powyższego zdarzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, nie stosuje się jej przepisów się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1.

małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową (np. ustanawiającą ustrój rozdzielności majątkowej),

2.

z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,

3.

wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 5 września 2006 r. oraz 16 czerwca 2006 r. jako drugi kredytobiorca zawarła razem z ówczesnym małżonkiem umowy kredytu na refinansowanie wpłaconych środków na zakup lokalu mieszkalnego i miejsca parkingowego oraz na zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym na rynku pierwotnym. W dniu 26 października 2009 r. małżonkowie zawarli umowę majątkową małżeńską wyłączającą wspólność majątkową, a w dniu 22 lutego 2010 r. prawomocnym wyrokiem sądu rozwiedli się. Dnia 12 października 2010 r. byli małżonkowie zawarli ugodę dotyczącą podziału majątku wspólnego, zgodnie z którą nieruchomości, na które zostały zaciągnięte ww. kredyty przyznane zostały byłemu małżonkowi. Wnioskodawczyni chciałaby wystąpić do banku o zwolnienie jej z długu w ten sposób, by nie była już kredytobiorcą (kredytobiorcą byłby tylko były małżonek).

Z powyższego zatem wynika, iż Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku małżeńskiego chce zostać zwolniona - po wyrażeniu przez bank zgody - ze spłaty zaciągniętego wraz z ówczesnym małżonkiem kredytu. Małżonek Wnioskodawczyni otrzymał na wyłączną własność nieruchomości obciążone przedmiotowym kredytem, który będzie spłacał samodzielnie - o ile Wnioskodawczyni zostanie zwolniona przez bank ze spłaty zaciągniętego kredytu. Mając więc na uwadze powyższe uregulowania prawne, wskazać należy, że zwolnienie współkredytobiorcy (Wnioskodawczyni) z obowiązku spłaty zaciągniętego kredytu - w związku z podziałem majątku wspólnego - nie będzie skutkowało po jej stronie powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Będzie dla niej obojętna podatkowo. W konsekwencji bank nie będzie zobowiązany do wystawiania jakiejkolwiek informacji podatkowej o wysokości osiągniętego przychodu po stronie Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl