IBPBII/1/415-648/09/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-648/09/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 6 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty wynagrodzeń za usługi pośrednictwa handlowego wykonywanego poza granicami Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty wynagrodzeń za usługi pośrednictwa handlowego wykonywanego poza granicami Polski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Spółka podpisuje umowy pośrednictwa handlowego z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie tych osób w sprzedaży wyrobów Spółki. Powyższe osoby posiadają miejsce siedziby bądź zamieszkania na terytoriach innych państw niż Polska. Zadanie pośredników polega na znalezieniu klienta w danym kraju (innym niż Polska). Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie wystawionych przez pośredników faktur/not.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wypłaty wynagrodzenia za usługi pośrednictwa handlowego.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. Z powyższych uregulowań - zdaniem wnioskodawcy wyraźnie wynika, iż obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat z tytułu usług pośrednictwa handlowego będzie istniał jedynie wtedy, gdy wypłaty te są wypłatami z tytułów wymienionych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca cytując treść art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, iż analogiczne postanowienia zawiera art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż wypłaty z tytułu usług pośrednictwa handlowego nie spełniają dyspozycji żadnego z powyższych unormowań ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym podlegają nie tylko enumeratywnie wyliczone powyżej tytuły wypłat lecz również, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłaty z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Zdaniem wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie. Nie mogą to być więc wszystkie możliwe świadczenia lecz świadczenia zawierające essentialia negotii umów świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tymczasem w przeciwieństwie do wymienionych art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych usług, tj. usług doradczych, księgowych, badania rynku, tj. usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W przypadku więc usługi pośrednictwa handlowego, jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzech podmiotów - zleceniodawcy, zleceniobiorcy oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa handlowego umowę ze zleceniodawcą. Konsekwentnie usługa pośrednictwa ma inny charakter od usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Należy więc zdaniem wnioskodawcy zauważyć, iż essentialia negotii umowy pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy przez zleceniodawcę z podmiotem trzecim, podczas gdy essentialia negotii umów dotyczących pozostałych usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zobowiązanie się zleceniobiorcy do wykonania określonej usługi doradczej, księgowej, badania rynku itp.

Ponadto wnioskodawca zauważa, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD) stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. usługi pośrednictwa (jako usługi w zakresie handlu hurtowego i komisowego) zostały sklasyfikowane odrębnie od usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co także przemawia za ich ekonomiczną i prawą odmiennością. Świadczenia o charakterze niematerialnym wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 29 ust. 1 pkt 5 o podatku dochodowym od osób fizycznych można znaleźć w ramach działu 69-73 PKD, które to działy obejmują m.in. działalność prawniczą i rachunkowo-księgową, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, działalność w zakresie architektury i inżynierii, badań i analiz technicznych, badań naukowych i prac rozwojowych, sklasyfikowane w odpowiednich podklasach reklamy i badania rynku. Natomiast usługi pośrednictwa nie mieszczą się w tej grupie. Pośrednictwo należy zatem do odrębnej jednostki klasyfikacyjnej, co również podkreśla, iż nie jest to świadczenie podobne do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. W związku z powyższym, Spółka nie będzie miała obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty należności za usługi pośrednictwa handlowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał na analogiczne stanowiska zajęte do tej pory przez organy podatkowe w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powołując interpretację indywidualną z dnia 21 marca 2008 r. Znak: IP-PB3-423-115/08-2/JB oraz z dnia 8 stycznia 2008 r. Znak: IBPB3/423-233/07/AB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b tej ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1.

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

2.

działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

3.

działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4.

położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznajemy również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca (Spółka) podpisuje umowy pośrednictwa handlowego z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą polegającą na pośrednictwie tych osób w sprzedaży wyrobów Spółki. Powyższe osoby posiadają miejsce siedziby bądź zamieszkania na terytoriach innych państw niż Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 tej ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do treści art. 29 ust. 2 cyt. ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

W myśl art. 5a pkt 21 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa

w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym, nie znajduje jednak zastosowania powołany wyżej art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie katalog usług wskazanych w tym przepisie jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze", jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Pomimo, iż w powyższym przepisie poprzez sformułowanie "świadczenia o podobnym charakterze" ustawodawca pozostawił otwarty katalog tych świadczeń, nie można jednak przyjmować, iż obejmuje on wszystkie pozostałe usługi w nim nie wymienione. Oznacza to, iż aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki jakie należałoby spełnić aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Usługi pośrednictwa w sprzedaży produktów wnioskodawcy niewątpliwie nie należą do usług o podobnym charakterze w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy. Usług pośrednictwa handlowego nie można zakwalifikować do usług o podobnym charakterze do usług doradczych, prawnych, księgowych czy też reklamowych. Zgodnie z PKWiU usługi pośrednictwa zostały sklasyfikowane odrębnie jako usługi w zakresie handlu hurtowego i komisowego.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie przychody zagranicznego kontrahenta, nieposiadającego miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącego działalność gospodarczą za granicą w zakresie świadczenia usługi pośrednictwa handlowego w innym kraju (niż Polska), a zatem wykonującego te usługi w ramach źródła przychodów - działalność gospodarcza a nie działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 29 ust. 1 w związku z art. 13 pkt 2 i 6-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, wnioskodawca nie ma obowiązku potrącenia podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznego kontrahenta ani uzyskania od niego certyfikatu rezydencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl