IBPBII/1/415-640/14/MŁ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 października 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-640/14/MŁ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2014 r. (wpływ do Biura - 7 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów zakupu okularów i szkieł kontaktowych korygujących wzrok, w części dotyczącej:

* niezakwalifikowania tego świadczenia do przychodu pracownika - jest nieprawidłowe,

* zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i braku obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2014 r. wpłynął do Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów zakupu okularów i szkieł kontaktowych korygujących wzrok.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina Miejska - Urząd Miasta realizując Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, w związku z przepisami Kodeksu pracy, zwraca swoim pracownikom koszty poniesione w związku z zakupem okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok, jeżeli w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach badań profilaktycznych uprawniony lekarz stwierdził konieczność stosowania okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok. W celu realizacji ww. rozporządzenia wydana została instrukcja postępowania/procedura wewnętrzna dotycząca zwrotu kosztów za zakup okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok dla osób obsługujących monitory ekranowe (wprowadzona Poleceniem Dyrektora z dnia 2 marca 2012 r.), zwana dalej instrukcją.

Instrukcja dotyczy każdego pracownika, praktykanta, stażysty i telepracownika zatrudnionego na stanowisku z monitorem ekranowym przez co najmniej połowę dobowego wymiaru czasu pracy. Maksymalna kwota którą Urząd Miasta zwraca pracownikowi wynosi w przypadku okularów 200,00 zł, w przypadku soczewek kontaktowych 500,00 zł. Zgodnie z zapisami instrukcji pracownik, w celu otrzymania zwrotu kosztów w związku z zakupem okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok, zwraca się z wnioskiem do właściwej komórki merytorycznej ds. personalnych w przedmiotowej sprawie.

Wraz z wnioskiem pracownik przedkłada:

* kopię skierowania do jednostki medycznej, z którą Urząd Miasta zawarł umowę na przeprowadzenie badań profilaktycznych,

* oryginał zaświadczenia od lekarza okulisty, potwierdzony przez lekarza orzekającego o zdolności do pracy,

* oryginał faktury z pracowni optycznej wystawionej na: Gmina Miejska - Urząd Miasta, zawierającej m.in.: imię i nazwisko pracownika ubiegającego się o zwrot kosztów wraz z dokładnym adresem zamieszkania, adnotację: "okulary lub soczewki kontaktowe wykonane zgodnie z receptą - do obsługi monitora ekranowego".

Gmina Miejska - Urząd Miasta zamierza wprowadzić zmiany w instrukcji polegające na wprowadzeniu możliwości przedkładania faktury, za zakup okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok, wystawionej na pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwrot kosztów zakupu okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a na płatniku nie ciąży obowiązek obliczania i pobierania zaliczki na podatek dochodowy.

2. Czy fakt, że faktura za zakup okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok będzie wystawiona na pracownika będzie miał wpływ na zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał iż, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zwrot kosztów za zakup okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok pracownikom obsługującym monitory ekranowe dokonywany jest na podstawie obowiązującej w Urzędzie Miasta instrukcji wynikającej z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973) w związku z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Stosownie do art. 2376 § 1 i 3 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Artykuł 23715 § 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, że Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy oraz że ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Stosownie do powyższych przepisów, § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia określa, iż pracodawca:

* jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach,

* jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1,wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Rozporządzenie nie wspomina jednoznacznie o soczewkach kontaktowych, jednak zgodnie z Dyrektywą z dnia 29 maja 1990 r. 90/270/EWG w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory ekranowe ochrona ta nie jest prowadzona wyłącznie poprzez zakup okularów. Art. 9 ust. 3 i 4 Dyrektywy wskazuje, że pracownik musi otrzymać specjalne okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok, odpowiednie do rodzaju pracy, jeżeli w wyniku badania okaże się to konieczne i kiedy nie mogą zostać użyte zwykłe okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok. Środki podjęte na mocy tego artykułu nie mogą w żadnym razie dodatkowo obciążać finansowo pracownika.

Z obowiązującej w Gminie Miejskiej - Urzędzie Miasta instrukcji wynika, że pracownikowi przysługuje na tych samych zasadach prawo do zwrotu kosztów nabycia okularów jak i soczewek kontaktowych korygujących wzrok. Załączona do wniosku faktura zawiera stwierdzenie, że okulary lub soczewki kontaktowe wykonane zgodnie z receptą - do obsługi monitora ekranowego.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, soczewki kontaktowe pełnią w tym przypadku taką samą funkcję co okulary korekcyjne tzn. znoszą lub zmniejszają wady wzroku. W pojęciu "środków ochrony", o których mowa w rozporządzeniu, mieści się również ochrona poprzez soczewki kontaktowe.

Gmina Miejska - Urząd Miasta stoi na stanowisku, że zwrot kosztów za zakup okularów i soczewek kontaktowych korygujących wzrok kwalifikuje się do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie stanowi przychodu pracownika, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych a Wnioskodawca jako płatnik nie jest obowiązany na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

W przypadku zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma znaczenia na kogo ma być wystawiona faktura za zakupione okulary lub soczewki kontaktowe korygujące wzrok. Istotne jest aby wypłacone pracownikowi świadczenie pokrywające częściowo koszty zakupionych okularów lub soczewek kontaktowych przysługiwało na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Przepisy prawa pracy oraz wytyczne BHP nakładają na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom stosownych środków ochrony.

W związku z powyższym, Gmina Miejska - Urząd Miasta stoi na stanowisku, że zakup okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok może być udokumentowany fakturą wystawioną na pracodawcę jak i na pracownika. Udokumentowanie fakturą wystawioną na pracodawcę jak i pracownika uzasadnia zastosowanie zwolnienia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów zakupu okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym. W zakresie stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zgodnie z art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz § 1 ust. 1 i § 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu opieki profilaktycznej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332, z późn. zm.), badania profilaktyczne to: badania wstępne, okresowe i kontrolne.

Stosownie do art. 2376 § 1 i 3 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach.

Przepis art. 23715 § 1 i 2 Kodeksu pracy wskazuje natomiast, że Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

W myśl § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. Nr 148, poz. 973), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z § 8 ust. 2 ww. rozporządzenia, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Formę zapewnienia okularów korygujących wzrok określa pracodawca; istotne jest, aby pracownik został zaopatrzony w okulary lub soczewki kontaktowe zgodnie z zaleceniem lekarza.

Soczewki kontaktowe, niewątpliwie pełnią tę samą funkcję, co okulary korekcyjne, tzn. znoszą lub zmniejszają skutki wrodzonej lub nabytej wady wzroku, takiej jak nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm (niezborność), czy starczowzroczność.

Zatem, jeżeli lekarz specjalista w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej zaleci pracownikowi stosowanie przy obsłudze monitora, zamiast okularów, szkieł (soczewek) kontaktowych, pracodawca ma obowiązek je zapewnić.

Z wniosku wynika, że Gmina Miejska - Urząd Miasta, realizując rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, w związku z przepisami Kodeksu pracy, zwraca swoim pracownikom koszty poniesione w związku z zakupem okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok, jeżeli w wyniku badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach badań profilaktycznych uprawniony lekarz stwierdził konieczność stosowania okularów lub szkieł kontaktowych korygujących wzrok.

W takiej sytuacji, zwrot poniesionych i udokumentowanych przez pracownika kosztów zakupu okularów i soczewek kontaktowych korygujących wzrok, który będzie dokonany przez Wnioskodawcę, będzie stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części, w której stwierdza, iż zwrot kosztów zakupu okularów i soczewek kontaktowych nie stanowi przychodu należało uznać za nieprawidłowe.

Należy jednak zauważyć, iż w myśl powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty ze te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jeżeli zatem:

* badania okulistyczne przeprowadzone w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę stosowania okularów korygujących wzrok podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego, co potwierdzi aktualne zaświadczenie lekarza medycyny pracy,

* zakup udokumentowany jest fakturą,

* pracownicy, stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia, użytkują monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy

to uzyskana przez pracownika kwota zwrotu kosztów za zakup okularów lub soczewek kontaktowych korygujących wzrok korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od osób fizycznych nie ma znaczenia fakt czy faktura wystawiona jest na pracodawcę czy na pracownika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części, w której stwierdza, iż zwrot kosztów zakupu okularów i soczewek kontaktowych korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - niezależnie czy faktura dokumentująca zakup wystawiona jest na pracodawcę czy na pracownika - i w związku z tym na płatniku nie ciąży obowiązek obliczania i pobierania zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl