IBPBII/1/415-637/10/AŻ - Sposób opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego przez rezydenta Niemiec w ramach kontraktu menedżerskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 8 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 1 i 7 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów obcokrajowca będącego niemieckim rezydentem podatkowym otrzymującego wynagrodzenie z tytułu kontraktu menedżerskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lipca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów obcokrajowca będącego niemieckim rezydentem podatkowym otrzymującego wynagrodzenie z tytułu kontraktu menedżerskiego. Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 30 września 2010 r. Znak: IBPBII/1/415-637/10/AŻ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniach 01 (fax) oraz 07 (poczta) października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, spółka z o.o., zawarł kontrakt menedżerski z obywatelem niemieckim, który w Niemczech posiada swoją rezydencje podatkową oraz na terenie Niemiec przebywa dłużej niż 183 dni w roku (praktycznie przebywa tam przez cały rok). Kontrakt został zawarty na okres od 1 kwietnia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. Zgodnie z § 1 kontraktu "menedżer zobowiązuje się do zarządzania Spółką, do prowadzenia jej spraw i interesów na rynkach zagranicznych "wyłącznie". Teren Polski jest wyłączony spod wykonywania usług - tutaj sprawami zajmuje się Zarząd mający siedzibę w Polsce. W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż obywatel Niemiec nie jest członkiem zarządu ani rady nadzorczej. Obywatel Niemiec przedstawił certyfikat rezydencji podatkowej i wnioskodawca jest w jego posiadaniu. Obywatel Niemiec nie posiada żadnej placówki w Polsce do wykonywania usług w ramach kontraktu menedżerskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaki jest sposób opodatkowania takiego kontraktu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, kraj jego opodatkowania oraz wysokość i roczne rozliczenie podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, w świetle art. 16 ust. 1 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenie obywatela Niemiec z tytułu zawartego z wnioskodawcą kontraktu menedżerskiego podlega opodatkowaniu na terytorium Polski. Na mocy art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ono opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20%. Podatek potrąca wnioskodawca przy każdej wypłacie wynagrodzenia. Jeżeli w trakcie roku wynagrodzenie menedżera przekroczy kwotę 85 528,00 zł to nadal podatek będzie wynosił 20% (podatek zryczałtowany). Jednocześnie wnioskodawca przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek pomniejszy przychód o:

* zapłacone przez menedżera składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym z tego kontraktu w Polsce,

* koszty uzyskania przychodów (w wysokości kosztów pracowniczych).

Jednocześnie obliczony podatek wnioskodawca pomniejsza o zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne (do wysokości 7,75% podstawy). Pobrane zaliczki wnioskodawca odprowadza na rachunek urzędu skarbowego właściwego wg siedziby na druku PIT-8A do 20-tego miesięcznie. Rozliczenia rocznego podatku obywatel Niemiec dokona w Polsce do końca kwietnia 2010 r. i wtedy będzie on mógł wybrać opodatkowanie według skali podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 3 ust. 1a cyt. wyżej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a powołanej wyżej ustawy).

Z opisu zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, iż na podstawie kontraktu menedżer zobowiązuje się do zarządzania Spółką, do prowadzenia jej spraw i interesów na rynkach zagranicznych ("wyłącznie"). Teren Polski jest wyłączony spod wykonywania usług - tutaj sprawami zajmuje się Zarząd mający siedzibę w Polsce. Obywatel Niemiec przedstawił certyfikat rezydencji podatkowej i wnioskodawca jest w jego posiadaniu. Obywatel Niemiec nie posiada żadnej placówki w Polsce do wykonywania usług w ramach kontraktu menedżerskiego.

Na marginesie zaznaczyć należy, iż z wniosku nie wynika aby obywatel Niemiec pełnił obowiązki pełnomocnika spółki. We wniosku jednoznacznie stwierdzono, iż pełni on funkcje menedżera, zatem przedmiotem niniejszej interpretacji są skutki podatkowe w zakresie dochodu (przychodu) uzyskiwanego z tytułu kontraktów menedżerskich.

Jako, że w przedstawionym stanie faktycznym dochody z tytułu kontraktu menedżerskiego uzyskuje rezydent niemiecki (obywatel niemiecki, który w Niemczech posiada swoją rezydencje podatkową), to zastosowanie będzie miała umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tejże umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie - wynagrodzenie członków rady nadzorczej lub zarządu i inne podobne płatności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej lub zarządzie spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 16 ust. 2 umowy uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu pełnienia obowiązków pełnomocnika spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 14 umowy dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywanego wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta dysponuje stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie, w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce.

Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub edukacyjną, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, adwokatów i radców prawnych, inżynierów, architektów, dentystów, doradców podatkowych i biegłych rewidentów (art. 14 ust. 2 umowy).

W myśl art. 3 ust. 2 umowy przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych usługi obejmujące kontrakty menedżerskie kwalifikowane są do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 ust. 9 ustawy tj. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 7.

Podkreślić należy, iż kwalifikacji danego dochodu w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dokonuje się co do zasady według państwa źródła, w którym te dochody są uzyskiwane. Jak wyżej wskazano, w świetle wewnętrznych uregulowań podatkowych obowiązujących w Polsce - dochody z kontraktów menedżerskich zalicza się do działalności wykonywanej osobiście czyli do tzw. wolnych zawodów. Takiej samej kwalifikacji należało zatem dokonać w świetle uregulowań przywołanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Art. 14 cyt. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczy dochodów osiąganych w związku z wykonywaniem wolnych zawodów. Co prawda w ust. 2 wskazanego przepisu nie zostały literalnie wymienione kontrakty menedżerskie niemniej jednak przywołane wyliczenie wolnych zawodów nie stanowi katalogu zamkniętego. Dokonując kwalifikacji dochodu w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wnioskodawca błędnie zatem wskazał na treść art. 16 ust. 1 umowy, tym bardziej, iż w uzupełnieniu wniosku wyraźnie wskazał, iż obywatel Niemiec nie jest członkiem zarządu ani rady nadzorczej. Nie ma zatem podstaw do przyjmowania kwalifikacji dochodu uzyskiwanego przez obcokrajowca w oparciu o art. 16 umowy, który dotyczy wynagrodzeń uzyskiwanych przez członków rady nadzorczej lub zarządu i inne podobnych płatności. Wskazana zatem we wniosku umowa kontraktu menedżerskiego powinna być zakwalifikowana w oparciu o art. 13 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 14 ww. umowy.

W Polsce dochód ten - uzyskiwany przez nierezydentów - podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Polski przychodów przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Z kolei, zgodnie z art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Przenosząc treść powołanych wyżej przepisów na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż zgodnie z art. 14 umowy dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Niemczech z tytułu działalności wykonywanej osobiście (kontrakt menedżerski) podlega opodatkowaniu w Polsce wówczas, gdy osoba ta dysponuje stałą placówką służącą do prowadzenia tej działalności, położoną na terytorium Polski. W takim przypadku opodatkowaniu w Polsce podlega dochód, jaki może być przypisany tej stałej placówce. Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, iż obywatel Niemiec nie posiada żadnej placówki w Polsce służącej do wykonywania usług w ramach kontraktu menedżerskiego (teren Polski jest wyłączony spod wykonywania jego usług) - tym samym wbrew twierdzeniu wnioskodawcy, że dochód obcokrajowca podlega opodatkowaniu w Polsce - jego dochód podlegać będzie opodatkowaniu w Niemczech. Z uwagi na fakt, iż obywatel Niemiec przedstawił wnioskodawcy ważny certyfikat rezydencji, to uwzględniając regulacje zawarte w art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 14 ust. 1 ww. umowy, wypłacone przez wnioskodawcę wynagrodzenie nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce. Tym samym wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, od dochodów wypłaconych nierezydentowi z tytułu kontraktu menedżerskiego. Dochód ten nie podlega bowiem opodatkowaniu w Polsce. Niemniej jednak na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przesłania we właściwym terminie odpowiedniemu urzędowi oraz nierezydentowi stosownej informacji - IFT-1/IFT-1R. W świetle bowiem art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informacje IFT-1/IFT-1R sporządzają i przekazują podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a (art. 42 ust. 6 ustawy).

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.