IBPBII/1/415-630/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2009 r. (wpływ do tut. Biura w dniu 18 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania pracownikom przez Urząd Miejski kosztów szkoleń w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania pracownikom przez Urząd Miejski kosztów szkoleń w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich Przewodniczący Rady ma ustalony limit na telefon komórkowy - płatny ze środków bieżących Urzędu oraz radni otrzymują artykuły biurowe (tj. kalendarz, długopis) jako element ich pracy.

Pracownicy Urzędu z celu podniesienia kwalifikacji zawodowych uczestniczą w szkoleniach finansowanych przez pracodawcę. Jako uczestnicy szkolenia mają zapewnione wyżywienie, noclegi oraz pokryte koszty dojazdu. Po zakończeniu szkolenia Urząd otrzymuje od organizatora szkolenia rachunek za udział pracownika w szkoleniu oraz odrębny rachunek z wymienionymi kosztami noclegu i wyżywienia wystawiony przez usługodawcę gdzie odbywało się szkolenie.

Pracownicy Urzędu zajmujący kierownicze stanowiska dysponują służbowymi telefonami komórkowymi wraz z przyznanym limitem do wykorzystania na rozmowy służbowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, finansowanie kosztów rozmów telefonicznych Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz materiałów biurowych, które otrzymują radni z racji pełnienia przez nich obowiązków społecznych i obywatelskich podlegają zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozmowy telefoniczne i artykuły biurowe są zaliczane do niezbędnych kosztów pracy radnych.

Według wnioskodawcy pracownicy Urzędu uczestniczą w szkoleniach finansowanych przez Urząd. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, skierowanemu przez Urząd pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, zapewnia się: zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu. W przypadku kiedy pracownik skierowany na szkolenie przedstawia odrębne rachunki za udział w szkoleniu oraz za noclegi i wyżywienie wystawione przez dwie różne instytucje, tutejszy Urząd pokrywa koszty i zwalnia je z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli zalicza te koszty do wartości świadczeń przyznanych (zgodnie z odrębnymi przepisami) na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Zdaniem wnioskodawcy limit na służbowe rozmowy telefoniczne wykorzystywany przez osoby zajmujące kierownicze stanowiska w Urzędzie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozmowy te są prowadzone na potrzeby Urzędu i w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez te osoby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania pracownikom przez Urząd Miejski kosztów szkoleń w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

W pozostałym zakresie wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi Znak: IBPB II/1/415-437/09/MK, IBPB II/1/415-631/09/MK.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa w powyższym przepisie, regulujące możliwość przyznania pracownikowi dodatkowych świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Należy przy tym zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

* szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy, do których należą: seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy,

* szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp.).

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego świadczenia przyznane pracownikowi przez pracodawcę stanowią przychód ze stosunku pracy.

Jednakże przychód ten może być w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych oraz obowiązującym od 14 marca 2006 r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

Zakres pozaszkolnych form nauczania reguluje drugie z wymienionych rozporządzeń.

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej:

Zatem powyższe świadczenia przyznane pracownikowi posiadającemu skierowanie, zgodnie ze wskazanymi przepisami korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, pracownicy Urzędu Miejskiego, w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, uczestniczą - na podstawie skierowania - w szkoleniach finansowanych przez pracodawcę. Jako uczestnicy szkolenia mają zapewnione wyżywienie, nocleg oraz pokryte koszty dojazdu (zwrot kosztów uczestnictwa). Urząd otrzymuje od organizatora szkolenia rachunek za udział pracownika w szkoleniu oraz odrębny rachunek z wymienionymi kosztami noclegu i wyżywienia wystawiony przez usługodawcę gdzie odbywało się szkolenie.

Koszty te wnioskodawca zalicza do świadczeń przyznanych pracownikom, ale zwalnia je z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż koszty szkolenia ponoszone przez pracodawcę korzystać będą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że nabyte uprawnienia zostaną wykorzystane w pracy zawodowej i będą ściśle związane z wykonywanym przez pracownika zajęciem.

Należy ponadto zauważyć, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 90, jak również i wskazane w nim odrębne przepisy, nie wprowadzają ograniczenia co do wysokości zwolnionych na jego podstawie wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika. Nie ma również znaczenia, że na rachunku organizator szkolenia wyróżnił koszty za udział pracownika w szkoleniu, natomiast na oddzielnym rachunku usługodawca gdzie odbywało się szkolenie - wykazał koszty noclegów i wyżywienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.