IBPBII/1/415-620/14/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 27 lipca 2014 r. (data wpływu do Biura - 30 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconych w drodze egzekucji komorniczej zaległych należności z tytułu umowy zlecenia - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconych w drodze egzekucji komorniczej zaległych należności z tytułu umowy zlecenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w okresie od 1 sierpnia 2011 r. do 20 października 2012 r. na podstawie umowy zlecenia zawartej ze Spółką X" wykonywała czynności zlecone przez zleceniodawcę. W tym okresie nie otrzymała od zleceniodawcy należności za wykonywanie zleconych czynności na kwotę 8.812,50 zł netto.

Dnia 4 kwietnia 2013 r. Sąd wydał nakaz zapłaty ww. kwoty w postępowaniu upominawczym wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 marca 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 1.292 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Sąd postanowił również nadać klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty.

W wyniku postępowania egzekucyjnego wszczętego przez komornika sądowego w lipcu 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała zasądzoną kwotę wraz z ustawowymi odsetkami.

Wnioskodawczyni nie otrzymała od zleceniodawcy informacji o odprowadzonych przez niego zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 i nie wie czy zleceniodawca od ww. kwoty uiścił zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z tym w zeznaniu podatkowym za rok 2013 Wnioskodawczyni wykazała dochód z tytułu wyegzekwowanej przez komornika kwoty i zapłaciła podatek dochodowy w wysokości 1.643 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacenie przez Wnioskodawczynię podatku dochodowego od wyegzekwowanej przez komornika kwoty było zasadne i czy jest możliwość jego zwrotu.

Wnioskodawczyni uważa, że zapłacenie przez nią podatku dochodowego od wyegzekwowanej przez komornika kwoty 8.812,50 zł nie było zasadne. Skoro kwota wyegzekwowana przez komornika była kwotą netto, to podatek od niej powinien zapłacić pracodawca.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Artykuł 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów. W pkt 2 tego artykułu ustawodawca wskazał jako źródło przychodów działalność wykonywaną osobiście.

Przepis art. 13 pkt 8 tejże ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie "w szczególności" oznacza, że katalog przychodów podlegający opodatkowaniu na podstawie ww. przepisu jest katalogiem otwartym, w związku z tym również inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie podlegają opodatkowania na podstawie tego przepisu jako przychody z innych źródeł.

Wypłacone Wnioskodawczyni wraz z kwotą 8.812,50 zł ustawowe odsetki od dnia 26 marca 2013 r. do dnia zapłaty z tytułu nieterminowych wypłat przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia należą do kategorii przychodów zakwalifikowanych jako przychody z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie otrzymała od zleceniodawcy, dla którego wykonywała, na podstawie umowy zlecenia, czynności przez niego zlecone, należności w kwocie 8.812,50 zł. W związku z tym 4 kwietnia 2013 r. Sąd wydał nakaz zapłaty ww. kwoty w postępowaniu upominawczym wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26 marca 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 1.292 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Sąd nadał nakazowi zapłaty klauzulę wykonalności. W wyniku postępowania egzekucyjnego wszczętego przez komornika sądowego w lipcu 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała zasądzoną kwotę wraz z ustawowymi odsetkami. Wnioskodawczyni nie otrzymała od zleceniodawcy informacji o odprowadzonych przez niego zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 i nie wie czy zleceniodawca od ww. kwoty uiścił zaliczki na podatek dochodowy. Dlatego w zeznaniu podatkowym za rok 2013 Wnioskodawczyni wykazała dochód z tytułu wyegzekwowanej przez komornika kwoty i zapłaciła podatek dochodowy w wysokości 1.643 zł.

Wnioskodawczyni uważa, że zapłacenie przez nią podatku dochodowego od wyegzekwowanej przez komornika kwoty 8.812,50 zł nie było zasadne. Skoro kwota wyegzekwowana przez komornika była kwotą netto, to podatek od niej powinien zapłacić pracodawca.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż takie pojęcia jak: pracodawca, praca, zatrudnienie, wynagrodzenie za pracę są pojęciami właściwymi dla stosunku pracy zawartego na podstawie umowy o pracę i są określone przepisami prawa pracy - dział trzeci ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Z przepisów tych w sposób niewątpliwy wynika, że wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia związane z pracą należą się pracownikowi, stanowiąc całość obejmującą także tę część, którą pracodawca może lub ma obowiązek potrącić (odliczyć). Pojęcie wynagrodzenia brutto i netto w ogóle nie występuje w przepisach prawa pracy i ma znaczenie potoczne. Jeżeli pracodawca wynagrodzenia za pracę nie wypłaci, to w ogóle nie można mówić o jakimkolwiek odliczeniu, a więc tym samym także o wypłacie części wynagrodzenia nazwanej wynagrodzeniem netto.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawczyni nie świadczyła pracy na podstawie umowy o pracę ale - jak wynika z treści wniosku - na podstawie umowy zlecenia zawartej ze Spółką X" wykonywała czynności zlecone przez zleceniodawcę. Wobec tego kwota wyegzekwowana od zleceniodawcy przez komornika na podstawie nakazu sądowego, określona przez Wnioskodawczynię jako "kwota netto" w rzeczywistości jest kwotą zaległej należności za wykonywanie zleconych czynności na rzecz zleceniodawcy, której zleceniodawca nie wypłacił i tym samym przychodem uzyskanym z umowy zlecenia, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W tym przypadku Wnioskodawczyni otrzymała zasądzoną kwotę w wyniku czynności komornika sądowego. Komornik sądowy staje się płatnikiem zobowiązanym do poboru zaliczki od wypłaconych za zakład pracy świadczeń, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli świadczeń ze stosunku pracy, służbowego, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy (art. 42e ww. ustawy). Komornik sądowy nie staje się natomiast płatnikiem z tytułu wypłaty świadczeń z umów zleceń czy z innych źródeł. Dokonuje on więc zapłaty kwoty zasądzonej i wyegzekwowanej od dłużnika.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni zobowiązana jest do należytego wypełniania jako podatnik nałożonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 45 ust. 1 ustawy) obowiązków, tj. złożenia za 2013 r. zeznania podatkowego i wykazania w nim oprócz innych przychodów/dochodów uzyskanych w 2013 r. (jeśli takie osiągnęła) również wypłaconych w tym samym roku w drodze egzekucji zaległych należności, tj. kwoty 8.812,50 zł za wykonywanie czynności zleconych przez Spółkę "X" w ramach umowy zlecenia (art. 13 ust. 8 ustawy) oraz kwoty wypłaconych odsetek za zwłokę w wypłacie należności z tytułu umowy zlecenia (art. 20 ust. 1 ustawy) i wykazania podatku należnego za cały rok podatkowy a następnie uregulowania wynikającego z zeznania podatku. Zgodnie bowiem z powołanym wyżej art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z przepisu art. 45 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy wynika natomiast, iż w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym (art. 45 ust. 6 ww. ustawy).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła kserokopię dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem treść dołączonych do wniosku dokumentów pozostaje bez wpływu na załatwienie sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.