IBPBII/1/415-590/10/HK - Opodatkowanie świadczeń uzyskanych przez pracowników, emerytów i rencistów z tytułu ogniska zorganizowanego przez zakład pracy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych w związku z uczestnictwem w imprezie integracyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych w związku z uczestnictwem w imprezie integracyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (pkt 1) oraz zdarzenia przyszłe (pkt 2-4):

Pkt 1

Wnioskodawca dokonał wypłaty dofinansowania wypoczynku sobotnio-niedzielnego ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wypłaty dokonano na podstawie złożonych przez pracowników wniosków, zgodnie z regulaminem funduszu oraz harmonogramem rzeczowym wydatków funduszu obowiązującym u wnioskodawcy. Przyznane kwoty były zróżnicowane, ale we wszystkich grupach były wyższe niż 380 zł. Dofinansowanie dotyczyło pracowników administracji oraz nauczycieli. Kwota 380 zł została wypłacona bez opodatkowania, natomiast nadwyżka ponad 380 zł została opodatkowana na zasadach ogólnych. W tym samym czasie emeryci i renciści otrzymali pomoc materialną "na święta". Część emerytów wybrała talony, które zostały im przekazane bez opodatkowania. Druga grupa otrzymała pomoc w formie pieniężnej, od wypłaconych środków finansowych pobrano 10% podatek.

Pkt 2

Dyrekcja planuje wypłatę następnych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych: do 30 sierpnia zostanie dokonana wypłata dla nauczycieli świadczenia urlopowego. Świadczenie wypłacone jest na podstawie art. 53 ust. 1a ustawy - Karta Nauczyciela. Wysokość świadczenia w 2010 r. wynosi 1.047,84 zł.

Pkt 3

We wrześniu wnioskodawca planuje zorganizować wycieczkę. Organizacja wycieczki będzie polegać na wykupieniu przez pracodawcę (wnioskodawcę) usługi turystycznej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W wycieczce będą uczestniczyć tylko pracownicy wnioskodawcy. Organizacja wycieczki jest zgodna z regulaminem oraz harmonogramem wydatków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych obowiązującym u wnioskodawcy. Pracownicy, którzy wyjeżdżając na wycieczkę nie skorzystali ze zwolnienia do wysokości nieprzekraczającej 380 zł, zapłacą podatek od kwoty ponad 380 zł, natomiast pozostali zapłacą podatek od całości wartości wycieczki. Opodatkowanie będzie na zasadach ogólnych.

Pkt 4

Ponadto we wrześniu wnioskodawca planuje zorganizować imprezę integracyjną, tj. ognisko. Mogą w niej wziąć udział wszyscy pracownicy, członkowie ich rodzin, renciści, emeryci. Organizacja wycieczki będzie polegać na wykupieniu usługi turystycznej. Przy czym impreza jest dostępna dla wszystkich chętnych, bez imiennego kierowania świadczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowo opodatkowano wartość świadczenia w postaci wypoczynku sobotnio-niedzielnego dla pracowników oraz pomocy materialnej dla emerytów i rencistów.

2. Czy nauczyciele, którzy do momentu wypłaty świadczenia urlopowego nie skorzystali ze zwolnienia w roku podatkowym od kwoty 380 zł zapłacą podatek tylko od kwoty ponad 380 zł.

3. Czy prawidłowo zostanie opodatkowany koszt wycieczki.

4. Czy zorganizowanie ogniska nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1

Wypoczynek sobotnio-niedzielny dla pracowników opodatkowano zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do kwoty 380 zł jest zwolniony z opodatkowania), natomiast talony dla emerytów są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38, wypłata pieniędzy dla emerytów winna być opodatkowana 10% podatkiem - zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Ad. 2

Świadczenia urlopowe dla nauczycieli - do kwoty 380 zł - korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 powyższej ustawy. W ocenie wnioskodawcy świadczenie urlopowe zalicza się do działalności socjalnej; w całości jest finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Ad. 3

W przypadku wycieczki - świadczenie o wartości nieprzekraczającej kwoty 380 zł - jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67, a ponad kwotę 380 zł - opodatkowane na zasadach ogólnych. W opinii wnioskodawcy, w przypadku wcześniejszego skorzystania ze zwolnienia do ww. kwoty - całość świadczenia winna być opodatkowana.

Ad. 4

Zorganizowanie ogniska nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie wszyscy uprawnieni mają obowiązek stawić się na ognisku, a jeżeli już się stawią - korzystać w równym stopniu ze wszystkich udostępnionych atrakcji. W ocenie wnioskodawcy nie można dokładnie określić kosztów uczestnictwa poszczególnych pracowników w imprezie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Na wstępnie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie opodatkowania świadczeń uzyskanych w związku z uczestnictwem w imprezie integracyjnej. Natomiast rozstrzygnięcia wniosku w pozostałym zakresie dokonano odrębnymi interpretacjami indywidualnymi Znak: IBPB II/1/415-587/10/HK, Znak: IBPB II/1/415-588/10/HK, Znak: IBPB II/1/415-589/10/HK.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W sytuacji, gdy świadczeniem objęty jest również członek rodziny pracownika - to wartość tegoż świadczenia również stanowić będzie przychód ze stosunku pracy, bowiem świadczenie to związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą. Oznacza to, że wartość tych świadczeń należy doliczyć do wartości świadczeń przyznanych pracownikom. Łączna wartość świadczenia zaoferowana przez wnioskodawcę, przypadająca na pracownika i członków jego rodziny stanowić będzie przychód pracownika ze stosunku pracy. Należy zwrócić bowiem uwagę, że gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, członek rodziny nie otrzymałby tego świadczenia.

Z powyższej przytoczonej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła. Uregulowania dotyczące przychodów z innych źródeł zawarte zostały w treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z jego brzmieniem za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem do innych źródeł należy zaliczyć m.in. świadczenia przekazywane przez pracodawcę byłym pracownikom - emerytom i rencistom.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zawierają m.in. postanowienia art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

* jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

* jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

* jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

* w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Powyższe postanowienie zastosować należy zarówno do nieodpłatnych świadczeń stanowiących przychód z innych źródeł, jak i - na mocy art. 12 ust. 3 ww. ustawy - również do tych stanowiących przychód ze stosunku pracy.

Jak wynika z wniosku - przedmiotem świadczenia jest usługa - impreza integracyjna - tj. ognisko. Impreza ta jest dostępna dla wszystkich chętnych, bez kierowania imiennego świadczenia. Przedstawiając swoje stanowisko - wnioskodawca wskazał, iż nie można dokładnie określić kosztów uczestnictwa poszczególnych pracowników w imprezie, bowiem nie wszyscy uprawnieni mają obowiązek w imprezie uczestniczyć i nie wszyscy będą korzystać w równym stopniu z udostępnionych atrakcji tym samym - zdaniem wnioskodawcy - wartość imprezy integracyjnej (kosztów zorganizowania ogniska) nie podlega opodatkowaniu.

Tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska wnioskodawcy. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będzie przeszkód w ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez pracownika czy członka jego rodziny lub też emeryta czy rencisty z tytułu uczestnictwa w organizowanym spotkaniu integracyjnym.

Na wstępie podkreślenia wymaga fakt, iż o powstaniu przychodu nie przesądza fakt skorzystania przez uprawnione osoby z oferowanego przez wnioskodawcę spotkania integracyjnego oraz wszelkich atrakcji zapewnionych podczas tej imprezy, lecz samo otrzymanie przez te osoby możliwości skorzystania z imprezy integracyjnej o określonej wartości pieniężnej. Postawienie do dyspozycji pracownikowi, członkowi jego rodziny, emerytowi, renciście możliwości nieobowiązkowego uczestnictwa w spotkaniu integracyjnym, stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według zasad określonych w cyt. art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieistotne jest przy tym, co i ile dany pracownik czy członek rodziny, emeryt lub rencista skonsumuje, czy z ilu i jakich atrakcji skorzysta, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone będą niezależnie od tego czy uprawnione osoby skorzystają z nich w pełnym zakresie, czy też nie. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że osoby te będą miały możliwość skorzystania z udziału w spotkaniu integracyjnym (ognisko) zaoferowanym im przez wnioskodawcę - świadczenia związane z tym spotkaniem zostaną im postawione do dyspozycji.

Stanowisko organu podatkowego potwierdziła uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2010 r. sygn. II FPS 1/10. Sąd przesądził w niej jednoznacznie, że nieodpłatne świadczenie to już samo zagwarantowanie pracownikowi w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym - również innym uprawnionym osobom) możliwości skorzystania z uprawnienia. O powstaniu przychodu nie decyduje natomiast okoliczność faktycznego skorzystania ze świadczenia. Powyższe oznacza, że argument wnioskodawcy, iż nie jest wiadomym kto na imprezie integracyjnej będzie (bo nie każdy uprawniony ma taki obowiązek) i z jakich atrakcji skorzysta jest nietrafny. Uprawniona osoba uzyska przychód w chwili umożliwienia jej wzięcia udziału w takiej imprezie. Na imprezie integracyjnej będzie zaś miała ta osoba takie samo prawo do udziału w atrakcjach jak każdy inny uczestnik imprezy. Ustalenie przychodu dla niej nie będzie więc zależało od tego czy mogła w niej wziąć udział. A udział będzie mogła wziąć, o ile impreza będzie skierowana m.in. do pracownika jak i członka jego rodziny, emeryta czy rencisty. Jeżeli wstęp będzie się odbywał na podstawie zgłoszenia bądź zaproszeń bądź identyfikatora to w chwili, kiedy otrzyma zaproszenie lub zgłosi swój udział. To czy istotnie przybędzie na imprezę czyli skonsumuje świadczenie jest kwestią bez znaczenia dla powstania przychodu, w świetle powołanej uchwały. Zauważyć przy tym należy, iż nie wydaje się możliwym, aby wnioskodawca organizując taką imprezę integracyjną nie powziął wiadomości, ile osób zamierza w niej brać udział.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy wnioskodawca organizuje imprezę dla wszystkich uprawnionych osób, nie kierując imiennie świadczenia do nich i nie wymagając potwierdzenia obecności (co w praktyce nie wydaje się być możliwym) - winien ustalić wartość nieodpłatnego świadczenia dla każdej uprawnionej osoby, bez względu na to, czy weźmie ona udział w spotkaniu.

W świetle przepisów prawa podatkowego nie można zgodzić się z twierdzeniem wnioskodawcy, iż nie jest w stanie przypisać świadczenia imiennie dla uczestnika ogniska, ponieważ będzie ono wykupione (zorganizowane) jako całość.

Wykupienie (zorganizowanie) ogniska jako jednej usługi turystycznej nie powinno stanowić przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdą uprawnioną osobę. Techniczne trudności w ustaleniu wartości świadczenia nie mogą bowiem stanowić podstawy do uznania, iż dana osoba świadczenia nie otrzymała.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz utrwalającą się linię orzecznictwa, z której wynika, że możliwość skorzystania z danego świadczenia (postawienie go do dyspozycji) skutkuje powstaniem przychodu, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy stwierdzić, iż - wbrew twierdzeniom wnioskodawcy - powstanie przychód. Przychód ten, powstały po stronie pracowników wnioskodawcy, będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych, jako przychód ze stosunku pracy, o ile organizacja ogniska zostanie sfinansowana ze środków obrotowych wnioskodawcy. W sytuacji, gdy źródłem finansowania imprezy integracyjnej są środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - przychód ten może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W myśl tegoż przepisu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Podkreślić należy, iż istotną zmianą wprowadzoną na skutek nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z powołanego powyżej znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy - skorzystanie ze zwolnienia możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,

* świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Wobec powyższego należy wskazać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych i sfinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące różnych form wypoczynku (m.in. ognisko) - o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego. Zaznaczyć przy tym należy, iż limit 380 zł dotyczy wszystkich świadczeń uzyskanych w danym roku podatkowym.

W przypadku byłych pracowników (emerytów i rencistów) kwestie ewentualnego zwolnienia ww. świadczenia należy rozpatrywać w świetle art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Przy czym, dla zastosowania tegoż zwolnienia, źródło sfinansowania imprezy integracyjnej nie ma znaczenia.

Zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są: świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, aby świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tych świadczeń,

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych,

* kwota świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Zauważyć należy, że świadczeniem "rzeczowym" jest świadczenie o charakterze materialnym, nieodpłatnym, odpłatnym lub częściowo odpłatnym.

Oznacza to, że zwolnienie na mocy powołanego przepisu ustawy podatkowej dotyczy jedynie otrzymywanych przez emerytów i rencistów świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń. Uwzględniając powyższą definicję materialny charakter dający podstawę do zakwalifikowania jako świadczenie rzeczowe, mają np. bilety do kina, teatru, karnety na basen czy siłownię, paczki świąteczne, bony towarowe.

Zgodnie z powyższym, zwolnieniu z opodatkowania podlega wartość świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega natomiast opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy. Z przepisu tego wynika, iż od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4, 4a-5 i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

W opisanym zdarzeniu przyszłym byli pracownicy (emeryci i renciści) będą uczestniczyć w ognisku organizowanym przez zakład pracy. Otrzymają oni zatem świadczenie związane z wypoczynkiem w formie ogniska, sfinansowane przez byłego pracodawcę, a nie rzecz. W związku z powyższym, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, wartość tego świadczenia będzie w całości podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.