IBPBII/1/415-576/14/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 października 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-576/14/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 czerwca 2014 r. (wpływ do Biura - 8 lipca 2014 r.), uzupełnionym 26 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach programu motywacyjnego osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach programu motywacyjnego osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z 22 września 2014 r. znak: IBPBI/1/415-834/14/JS, IBPB II/1/415-576/14/MK wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 26 września 2014 r. poprzez uiszczenie dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestrze Przedsiębiorców.

W ramach przedmiotu działalności Wnioskodawcy mieści się m.in. sprzedaż paliw, olejów silnikowych i akcesoriów samochodowych w punktach sprzedaży, tj. stacje paliw, hurtownie akcesoriów.

Wnioskodawca współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych z zarządcami (tekst jedn.: osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, spółkami prawa handlowego), którzy świadczą usługi polegające na zarządzaniu stacjami paliw oraz hurtowniami akcesoriów należącymi do Wnioskodawcy. Ponadto Spółka współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych z handlowcami (tekst jedn.: osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą) świadczącymi usługi polegające na pozyskiwaniu dla Wnioskodawcy klientów handlowych.

Z uwagi na wysoką konkurencyjność rynku branży paliwowej, Wnioskodawca realizuje działania marketingowe, których celem jest utrzymanie lub zwiększenie obrotów w zakresie sprzedawanych przez niego towarów. Wnioskodawca w celu uatrakcyjnienia sprzedaży planuje wdrażać programy motywacyjne. Wszelkie warunki i zasady ich organizowania przez Wnioskodawcę określane będą w regulaminach.

Programy będą adresowane do zamkniętego grona odbiorców (dalej "Uczestników"), do którego należeć będą: zarządcy stacji paliw i hurtowni, osoby współpracujące z zarządcami bez względu na podstawę prawną tej współpracy (pracownicy, współpracownicy, etc), handlowcy.

Intencją działań motywacyjnych jest wzrost sprzedaży towarów w punktach sprzedaży Wnioskodawcy, stymulowanie inicjatywy oraz pomysłowości uczestników na zwiększenie sprzedaży, nagradzanie aktywnych postaw oraz wzajemnej rywalizacji uczestników w zakresie realizowania określonych wyników sprzedaży. W ramach realizacji programu motywacyjnego będą przyznawane uczestnikom nagrody, których przyznanie będzie uzależnione od uzyskania określonego wolumenu sprzedaży. Nagrodą będzie prawo do nabycia określonych w regulaminie towarów/usług w symbolicznej cenie 1 zł brutto za sztukę.

Reasumując, realizacja programu motywacyjnego, a co za tym idzie możliwość zakupu przez uczestników towaru/usługi w cenie 1 zł brutto za sztukę stanowić będzie jedną z form uatrakcyjnienia sprzedaży a w efekcie zwiększenie przychodów Wnioskodawcy oraz utrzymania pozycji na rynku. Przedsięwzięcia motywacyjne pozostają zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i mają na celu zwiększenie przychodów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy u uczestników (zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek prawa handlowego) objętych programem motywacyjnym nabywających towary/usługi w symbolicznej cenie 1 zł brutto za sztukę w ramach realizacji powyższego programu powstanie jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych i czy na Wnioskodawcy będą spoczywać jakiekolwiek obowiązki związane z funkcją płatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy, u uczestników objętych programem motywacyjnym (zarówno osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jak i prowadzących taką działalność oraz spółek prawa handlowego) z tytułu nabycia nagrody w symbolicznej cenie 1 zł brutto za sztukę nie powstanie jakikolwiek przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych i tym samym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związane z funkcją płatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Analogiczną regulację zawiera art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, iż w praktyce nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne świadczenia na gruncie ustaw podatkowych mogą mieć miejsce w szczególności w przypadku transakcji zawieranych na warunkach odbiegających od warunków rynkowych.

W związku z powyższym, w przypadku opisanych przedsięwzięć motywacyjnych przez Wnioskodawcę, w celu określenia czy po stronie nabywców (tekst jedn.: "uczestników") towarów/usług nabywanych po symbolicznej cenie 1 zł brutto za sztukę powstanie przychód z tytułu otrzymania częściowo nieodpłatnych świadczeń, należy ustalić czy cena stosowana w omawianej transakcji (programu motywacyjnego) odbiega od wartości rynkowej.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (oraz analogicznym do niego art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość nabycia w cenie 1 zł brutto towarów/usług określonych w programie motywacyjnym nie będzie stanowić dla uczestników częściowo nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ symboliczna cena nabycia nie odbiega od jego wartości rynkowej. Nieodpłatne świadczenie na rzecz uczestników wystąpiłoby w przypadku, gdyby oferowana cena była zaniżona w stosunku do wartości rynkowej sprzedawanych towarów i usług. Natomiast w ocenie Wnioskodawcy oferowana przez niego w ramach analizowanych działań motywacyjnych obniżona cena towarów/usług do 1 zł brutto za sztukę odzwierciedla ich rynkową wartość.

Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie wartości rynkowej nie jest pojęciem obiektywnym i należy je rozpatrywać każdorazowo w kontekście charakteru danej transakcji i jej uwarunkowań ekonomicznych. Takie rozumienie pojęcia "wartości rynkowej" jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe m.in. w interpretacji indywidualnej z 15 lutego 2013 r. znak: IPPB1/415-1521/12-2/MS. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 listopada 2013 r., sygn. IBPB I1/1/415-730/13/AA.

Organizowanie opisanych działań motywacyjnych przez Wnioskodawcę, których rezultatem jest umożliwieniu nabycia określonego towaru/usługi w cenie 1 zł, ma na celu zwiększenie przychodów Wnioskodawcy oraz utrzymanie pozycji na rynku. A takie działania, zdaniem Wnioskodawcy, posiadają uzasadnienie ekonomiczne, które świadczy o zachowaniu rynkowego charakteru transakcji (w tym ceny).

Wnioskodawca podkreśla, że w analizowanym przypadku uczestnikowi programu motywacyjnego nie zostanie przyznane świadczenie "którego wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru". A zatem nabycie towaru/usługi określonego w programie motywacyjnym za symboliczną cenę 1 zł brutto odpowiadającą jego wartości rynkowej niewątpliwie nie stanowi jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z czym po stronie Wnioskodawcy nie powstaną jakiekolwiek obowiązki płatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży towarów za 1 zł dokonywanej w ramach programu motywacyjnego osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na spółce obowiązków płatnika wobec osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą - wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do źródeł przychodów zalicza się tzw. "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że z uwagi na wysoką konkurencyjność rynku branży paliwowej, Wnioskodawca realizuje działania marketingowe, których celem jest utrzymanie lub zwiększenie obrotów w zakresie sprzedawanych przez niego towarów. Wnioskodawca, w celu uatrakcyjnienia sprzedaży, planuje wdrażać programy motywacyjne. Wszelkie warunki i zasady ich organizowania przez Wnioskodawcę określane będą w regulaminach.

Programy będą adresowane do zamkniętego grona odbiorców (dalej "Uczestników"), do którego należeć będą: zarządcy stacji paliw i hurtowni, osoby współpracujące z zarządcami bez względu na podstawę prawną tej współpracy (pracownicy, współpracownicy, etc), handlowcy.

Intencją działań motywacyjnych jest wzrost sprzedaży towarów w punktach sprzedaży Wnioskodawcy, stymulowanie inicjatywy oraz pomysłowości uczestników na zwiększenie sprzedaży, nagradzanie aktywnych postaw oraz wzajemnej rywalizacji uczestników w zakresie realizowania określonych wyników sprzedaży. W ramach realizacji programu motywacyjnego będą przyznawane uczestnikom nagrody, których przyznanie będzie uzależnione od uzyskania określonego wolumenu sprzedaży. Nagrodą będzie prawo do nabycia określonych w regulaminie towarów/usług w symbolicznej cenie 1 zł brutto za sztukę.

Realizacja programu motywacyjnego, a co za tym idzie możliwość zakupu przez uczestników towaru/usługi w cenie 1 zł brutto za sztukę stanowić będzie jedną z form uatrakcyjnienia sprzedaży a w efekcie zwiększenie przychodów Wnioskodawcy oraz utrzymania pozycji na rynku.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż w istocie z wniosku wynika, że w ramach programu motywacyjnego nie dochodzi do wydania nagrody związanej ze sprzedażą premiową ale sprzedaży towarów za promocyjną cenę 1 zł, czyli sprzedaży z rabatem, dla określonej grupy osób, do których ta promocja jest skierowana.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r. poz. 385) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie powstanie dla osób nieprowadzących działalności przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedawca towarów/usług ma prawo do stosowania najbardziej efektywnej, z jego punktu widzenia, polityki sprzedaży, w tym oferowania obniżonych cen - w ramach programów lojalnościowych, motywacyjnych - dla pewnych grup zawodowych.

Należy zauważyć, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe nie ogranicza kręgu uprawnionych do uczestnictwa w programie motywacyjnym, gdyż w programie motywacyjnym będą mogły uczestniczyć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, tj. np. osoby współpracujące z zarządcami bez względu na podstawę prawną tej współpracy (pracownicy, współpracownicy, etc).

Z wniosku wynika zatem, że krąg uprawnionych w programie motywacyjnym do zakupów po promocyjnej cenie 1 zł brutto (tekst jedn.: sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów/usług z rabatem) jest potencjalnie nieograniczony. W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z programu motywacyjnego i z rabatów przez nieograniczone grono osób (np. osób współpracujących z zarządcami bez względu na podstawę prawną tej współpracy, tj. pracowników, współpracowników) nie powoduje powstania przychodu u tych osób w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, iż interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl