IBPBII/1/415-558/12/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania za lata 2007-2010 w celu rozliczenia podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 maja 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania za lata 2007-2010 w celu rozliczenia podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe PIT-37 za lata 2007, 2008, 2009, 2010 w terminie do 30 kwietnia każdego roku, wybierając jednocześnie sposób opodatkowania "indywidualnie". Do PIT-37 za ww. lata Wnioskodawczyni złożyła również PIT-O z uwagi na ulgę na uczące się dziecko.

Od 12 marca 2007 r., zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w R. Wydział I Cywilny, Wnioskodawczyni jest w separacji z mężem; mieszkają osobno. Sąd powierzył Wnioskodawczyni wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, które uczy się i mieszka z Wnioskodawczynią. Na dziecko Wnioskodawczyni otrzymuje alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie, zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może złożyć korekty zeznań o wysokości osiągniętych dochodów za lata 2007-2010 z uwagi na możliwość rozliczenia się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż w związku ze składaniem zeznań w ustawowym terminie może ona złożyć korektę tych zeznań o wysokości osiągniętych dochodów za lata 2007-2010 z uwagi na fakt, iż samotnie wychowuje dziecko. Wnioskodawczyni uważa, że deklaracje i zeznania można korygować do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, którego dotyczą. Tak jest bez względu na to, jaki błąd podatnik popełnił, in plus, in minus czy finansowo neutralny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 361 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie natomiast z treścią ww. przepisu obowiązującą do dnia 31 grudnia 2008 r. - od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 5 ww. ustawy, obowiązującego do 31 grudnia 2010 r., za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków: posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko, wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) dochodów, (z wyjątkiem przewidzianych ustawą), wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 (tekst jedn.: po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym).

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Mając powyższe na uwadze, możliwość skorzystania z uprzywilejowanej formy opodatkowania dochodów osób samotnie wychowujących dzieci została z woli ustawodawcy w sposób wyraźny uzależniona od spełnienia ściśle określonych warunków, tj. m.in.:

* podatnik winien być osobą samotnie wychowującą dzieci, (za taką ustawodawca uważa m.in. osobę, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów),

* wniosek o zastosowanie tej formy należy złożyć w określony sposób, tj. w rocznym zeznaniu podatkowym (zawierającym stosowne oświadczenie w tej materii), i

* wniosek o zastosowaniu ww. formy opodatkowania winien być złożony w określonym terminie, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po danym roku podatkowym.

Sam fakt wychowywania przez osobę samotną (w separacji) w roku podatkowym dziecko nie jest zatem wystarczający, by powyższy przepis miał zastosowanie. Stosuje się go bowiem jedynie do tych ww. osób, które złożyły wniosek o opodatkowanie w ww. sposób w rocznym zeznaniu podatkowym, w określonym ustawą terminie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości złożenia wniosku o zastosowanie preferencyjnego rozliczenia ani w inny sposób, ani też w innym czasie niż określone to zostało w treści art. 6 tejże ustawy. Wynika to jednoznacznie z treści cytowanego ust. 10 tegoż przepisu, z którego precyzyjnie wynika, iż preferencyjny sposób opodatkowania nie będzie miał zastosowania do tych podatników, którzy wniosek złożą po terminie ściśle określonym.

Dodać należy, iż w prawie podatkowym występują dwa zasadnicze rodzaje terminów: terminy prawa procesowego (tekst jedn.: terminy, które regulują sytuację prawną organu podatkowego oraz stron postępowania od chwili wszczęcia postępowania do jego zakończenia) oraz terminy prawa materialnego (tekst jedn.: takie, przez które należy rozumieć okres, w którym może nastąpić ukształtowanie praw i obowiązków podmiotu w ramach podatkowo-prawnego stosunku materialnego).

Terminy prawa procesowego podlegają przywróceniu (stanowi o tym art. 162 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym przepisy § 1-3 tego artykułu - dotyczące przywrócenia terminu - stosuje się do terminów procesowych), w przeciwieństwie do terminów prawa materialnego, które przywróceniu nie podlegają.

Termin do złożenia wniosku o zastosowanie preferencyjnej formy opodatkowania dochodów, o której mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - a wynikający z art. 45 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 10 tej ustawy - jest terminem materialno-prawnym i nie podlega przywróceniu, co z kolei oznacza, że po jego upływie podatnik traci prawo do skorzystania z tego uprawnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika iż Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe PIT-37 za lata 2007, 2008, 2009, 2010 w terminie do 30 kwietnia każdego roku, wybierając jednocześnie sposób opodatkowania "indywidualnie". Do PIT-37 za ww. lata Wnioskodawczyni złożyła również PIT-O z uwagi na ulgę na uczące się dziecko. Od 12 marca 2007 r., zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w R. Wydział I Cywilny, Wnioskodawczyni jest w separacji z mężem; mieszkają osobno. Sąd powierzył Wnioskodawczyni wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, które uczy się i mieszka z Wnioskodawczynią. Na dziecko Wnioskodawczyni otrzymuje alimenty w wysokości 400 zł miesięcznie zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego.

Zatem, jak wynika z wniosku, Wnioskodawczyni za lata 2007-2010 wybrała indywidualny sposób opodatkowania. W związku z tym, wniosek o rozliczenie w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci nie został przez Wnioskodawczynię złożony w zeznaniu podatkowym za 2007, 2008, 2009, 2010 r. w terminie określonym w art. 6 ust. 10 powołanej ustawy, tj. do 30 kwietnia danego roku - brak jest podstaw do złożenia po ustawowym terminie korekty zeznania podatkowego za te lata w tymże zakresie, tj. w celu skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Podkreślić należy, iż zgodnie z treścią art. 81 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej podatnicy, (...) mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, co następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji zeznania ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

W sytuacji nie złożenia w terminie zeznania jako osoby samotnie wychowującej dziecko nie ma możliwości dokonania zmiany zasad opodatkowania poprzez złożenie korekty. Korekta jest bowiem czynnością o charakterze technicznym, nie stanowi natomiast wniosku o opodatkowanie dochodów jako osoby samotnie wychowującej dziecko. Uprawnienie podatniczki w tym przedmiocie mogło być skutecznie zrealizowane wyłącznie w terminie do złożenia zeznań, podatkowych za lata 2007-2010, o czym stanowi zacytowany powyżej przepis art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z tego względu stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.