IBPBII/1/415-554/13/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania wodociągu i kanału sanitarnego - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania wodociągu i kanału sanitarnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sprawa dotyczy odpłatnego przekazania wodociągu i kanału sanitarnego. W dniu 21 lipca 2008 r. Wnioskodawca otrzymał od Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (dalej: PWiK) warunki techniczne do indywidualnego wykonania sieci wodno-kanalizacyjnej na odcinku od nowobudowanego domu do istniejącej już sieci w rejonie, należącej do PWiK. Wnioskodawca został równocześnie zapewniony przez PWiK, iż - zgodnie z treścią ustawy z dnia 7 czerwca 2002 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków - po podłączeniu się drugiej osoby do wybudowanej przez niego sieci poniesione koszty zostaną zwrócone.

Wodociąg i kanał sanitarny zostały wybudowane ze środków własnych Wnioskodawcy w sierpniu 2009 r. i po odbiorze, tj. dnia 26 sierpnia 2009 r., została podpisana umowa z PWiK o dostarczaniu wody i odprowadzaniu ścieków do budowy budynku mieszkalnego.

Po dopuszczeniu domu do użytku, w dniu 27 września 2011 r., podpisano umowę o dostarczeniu wody i odprowadzaniu ścieków do budynku mieszkalnego.

Pod koniec 2011 r. do sieci Wnioskodawcy podłączył się drugi odbiorca i Wnioskodawca niezwłocznie złożył wniosek o odkupienie sieci przez PWiK.

W dniu 8 maja 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę ramową z PWiK o warunkach odpłatnego przekazania sieci, natomiast dnia 12 grudnia 2012 r. podpisał umowę odpłatnego przekazania sieci.

Z początkiem 2013 r. Wnioskodawca i jego żona - jako współwłaściciele - otrzymali informacje o dochodach PIT-8C (w których zostały wykazane kwoty przychodu w wysokości stanowiącej po połowie otrzymanej kwoty, celem opodatkowania tych przychodów).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychód z odpłatnego zbycia rzeczy w tym przypadku "jest zasadny".

Czy - zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę; art. 31 ust. 1 oraz ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych; art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d - przychód ten powinien być opodatkowany.

Czy w przypadku Wnioskodawcy i jego żony przychód ten podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy PIT-8C zarówno w jego przypadku jak i w przypadku jego żony "jest niezasadny". Wnioskodawca wskazał, iż po przyłączeniu urządzeń wodno-kanalizacyjnych wybudowanych przez nich do sieci należącej do PWiK przestały one być częścią składową nieruchomości i tym samym uzyskały status samoistnych rzeczy ruchomych, wykorzystywanych na równi przez nich i przez PWiK. Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, przychód uzyskany z jego odpłatnego zbycia jako "innej rzeczy" - w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy podporządkować do źródła przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma zatem podstaw do kwalifikacji takiego przychodu jako przychodu z tzw. "innego źródła", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, gdyż do tej kategorii mogą być przypisane tylko te przychody, które do innych kategorii wymienionych w art. 10 ust. 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych przyporządkowane być nie mogą.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przychód z odpłatnego zbycia rzeczy "do opodatkowania PIT-8C jest niezasadny".

Uzasadniając swe stanowisko Wnioskodawca powołał się na przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: art. 31 ust. 1) oraz na ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d)), a także na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2012 r., Sygn. akt II FSK 421/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 i 9 ww. ustawy źródłami przychodów są:

- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (...),

- inne źródła.

Na podstawie art. 20 ust. 1 powyższej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, jednakże tylko takie, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 21 lipca 2008 r. Wnioskodawca otrzymał od Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (dalej: PWiK) warunki techniczne do indywidualnego wykonania sieci wodno-kanalizacyjnej na odcinku od nowobudowanego domu do istniejącej już sieci w rejonie, należącej do PWiK. Wnioskodawca został równocześnie zapewniony przez PWiK, iż po podłączeniu się drugiej osoby do wybudowanej przez niego sieci poniesione koszty zostaną zwrócone.

Wodociąg i kanał sanitarny zostały wybudowane ze środków własnych Wnioskodawcy w sierpniu 2009 r. i po odbiorze, tj. dnia 26 sierpnia 2009 r., została podpisana umowa z PWiK o dostarczaniu wody i odprowadzaniu ścieków do budowy budynku mieszkalnego.

Po dopuszczeniu domu do użytku, w dniu 27 września 2011 r., podpisano umowę o dostarczeniu wody i odprowadzaniu ścieków do budynku mieszkalnego.

Pod koniec 2011 r. do sieci Wnioskodawcy podłączył się drugi odbiorca i Wnioskodawca niezwłocznie złożył wniosek o odkupienie sieci przez PWiK.

W dniu 8 maja 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę ramową z PWiK o warunkach odpłatnego przekazania sieci, natomiast dnia 12 grudnia 2012 r. podpisał umowę odpłatnego przekazania sieci.

Z początkiem 2013 r. Wnioskodawca i jego żona - jako współwłaściciele - otrzymali informacje o dochodach PIT-8C (w których zostały wykazane kwoty przychodu w wysokości stanowiącej po połowie otrzymanej kwoty, celem opodatkowania tych przychodów).

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymany w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zwrot wydatków stanowi przychód z tytułu odpłatnego zbycia innych rzeczy i tym nie może zostać zakwalifikowany jako przychód z tzw. "innych źródeł".

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca zawarł z PWiK umowę odpłatnego przekazania sieci, tym samym otrzymał od PWiK stosowne wynagrodzenie za przekazanie tej sieci. Należy zauważyć, że w takiej sytuacji generalnie powstaje przychód, o jakim mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, iż art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (na który powołuje się Wnioskodawca) nie nakłada na przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne obowiązku rozliczenia nakładów poniesionych przez inną osobę, a jedynie stwarza taką możliwość, stanowiąc, że osoby, które wybudowały urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. Zasady te precyzuje art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego stanowiąc, że osoba, która poniosła koszty budowy omawianych urządzeń, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył je do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej; z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

Powyższe wskazuje, iż po pierwsze, odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wybudowanych przez inną osobę urządzeń nie jest obowiązkiem lecz możliwością (co oznacza, że przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne takiego nabycia (przejęcia) nie musi dokonać) oraz, po drugie, warunki finansowe tego przekazania muszą być uzgodnione w umowie, mogą więc być różne - umówione wynagrodzenie może odpowiadać kosztom wybudowania urządzenia, ale może też być od nich niższe lub wyższe.

Jak wykazano powyżej, w takiej sytuacji powstaje przychód. Przychód ten należy - stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy.

Skoro bowiem mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania wodociągu i kanału sanitarnego, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które - w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego - po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnych rzeczy ruchomych.

Skoro bowiem w treści art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w pkt 8 tego przepisu) zostało m.in. wymienione odpłatne zbycie innych rzeczy, tym samym, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, przychód z tego tytułu nie może jednocześnie zostać zakwalifikowany jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym bezzasadnym jest sporządzenie informacji o dochodach PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W przedstawionym stanie faktycznym przychód wystąpi jednakże jedynie w sytuacji, jeżeli zbycie tychże urządzeń (wodociągu i kanału sanitarnego) nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. W przedstawionym stanie faktycznym - w kontekście przywołanego art. 49 Kodeksu cywilnego - nabycie urządzenia, które jest w ostateczności przekazywane przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu, ma miejsce w momencie jego przyłączenia do sieci (wejście w skład przedsiębiorstwa). Wtedy bowiem dane urządzenie uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej - przed przyłączeniem do sieci było składnikiem nieruchomości) i tym samym moment przyłączenia należy traktować jako moment nabycia przez Wnioskodawcę. Chodzi tu o wejście w skład przedsiębiorstwa rozumianego przedmiotowo, a więc o wejście w skład zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych. Zauważyć należy, że wejście w skład przedsiębiorstwa jest jedynie kwestią faktu, co oczywiście nie oznacza, że przyłączone urządzenie staje się własnością przedsiębiorcy (własnością staje się dopiero w momencie zawarcia stosownej umowy przekazania). W tej sytuacji należy przyjąć, że wodociąg i kanał sanitarny stanowią odrębne rzeczy ruchome, które mogą być przedmiotem odrębnej umowy cywilnoprawnej, co miało miejsce w przedstawionym stanie faktycznym.

Jak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast, w myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,

* nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

* zostały właściwie udokumentowane.

Uzyskany dochód wykazuje się w zeznaniu, wg ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w pozycji "inne źródła" (co bynajmniej nie oznacza zakwalifikowania uzyskanego przychodu do tzw. "innych źródeł", o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym i w tym terminie wpłaca się różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również zaliczek pobranych przez płatników, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 45 ust. 1 i ust. 4 pkt 1 ustawy.

Przy czym podkreślić należy, iż odpłatne zbycie tzw. "innych rzeczy" (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, tj. po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

W przedstawionym stanie faktycznym obowiązek podatkowy nie powstanie zatem wówczas, gdy od końca miesiąca w którym miało miejsce przyłączenie wodociągu i kanału sanitarnego do sieci przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego do dnia ich odpłatnego przekazania na własność tegoż przedsiębiorstwa minęło 6 miesięcy.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie do powyższego żona Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy odpłatnego przekazania wodociągu i kanału sanitarnego winna wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.