IBPBII/1/415-539/14/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2014 r. (wpływ do Biura - 25 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu wydzielenia na prywatnych blogach (stronie internetowej) powierzchni pod reklamy - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu wydzielenia na prywatnych blogach (stronie internetowej) powierzchni pod reklamy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem kilku prywatnych blogów, które prowadzi hobbystycznie. Wnioskodawca przystąpił do programu X., poprzez akceptację za pomocą internetu warunków współpracy zawartych na stronie programu. Jego organizatorem jest firma G.... z siedzibą w USA. Na swoich blogach Wnioskodawca wydzielił powierzchnię pod reklamy i zamieszczając tam skrypt programu udostępnił ją X. Za pomocą skryptu... wyświetla w tych miejscach swoje reklamy. Każde kliknięcie przez internautę w reklamę jest liczone i sumuje się. Całość środków gromadzona jest przez organizatora programu. Wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawcy dopiero po uzbieraniu kwoty minimum 300 zł. Wówczas Wnioskodawca będzie mógł zlecić organizatorowi wypłatę tych środków przelewem na konto bankowe.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (pisane przez niego blogi nie są działalnością gospodarczą i nie mają charakteru zorganizowanego i ciągłego). Aktualnie Wnioskodawca zatrudniony jest na umowę o pracę. Blogi prowadzi hobbystycznie w wolnym czasie. Nie uzyskuje z nich żadnego dochodu. Jednakże przez kilka miesięcy uczestnictwa w programie X. wartość środków zgromadzonych u organizatora programu przekroczyła próg 300 zł, a co za tym idzie Wnioskodawca może zlecić ich wypłatę na jego konto bankowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca może rozliczyć podatek dochodowy, gdy firma G.... przeleje na jego konto bankowe środki z tytułu uczestnictwa w programie X....

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymane z tytułu uczestnictwa w programie X. można traktować jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 1 tejże ustawy.

Tenże przychód można więc rozliczyć w zeznaniu podatkowym PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym ten przychód uzyskano i od sumy uzyskanych dochodów dokonać obliczenia podatku należnego, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Powołana powyżej ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 m.in. źródła:

* pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

* pkt 9 - inne źródła.

Ustalenie z jakiego źródła pochodzi przychód ma znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania, itp. W pewnych sytuacjach - tak jak w przedmiotowej sprawie - możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód, tj. czy do tzw. innych źródeł czy też do przychodów z najmu (dzierżawy).

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ww. Kodeksu przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zgodnie natomiast z art. 709 Kodeksu cywilnego przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

W rezultacie, zgodnie z obowiązującymi regułami prawa cywilnego przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo a przedmiotem najmu tylko rzecz.

Strona internetowa nie jest ani rzeczą ani prawem. W konsekwencji nie może być przedmiotem dzierżawy czy też najmu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Niemniej jednaj umowa o udostępnienie powierzchni internetowej traktowana jest jako umowa o charakterze podobnym do umowy najmu lub dzierżawy. Takie stanowisko wynika z ukształtowanego jednolicie orzecznictwa sądowego.

Przyjęto bowiem w nim, że umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na stronie internetowej określonych treści (najczęściej reklamowych), jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest część powierzchni strony internetowej.

Tym samym, wynagrodzenie otrzymywane przez osobę fizyczną z tytułu udostępniania strony internetowej, pod warunkiem, że nie jest to czynione w ramach działalności gospodarczej - należy zakwalifikować do źródła przychodów - najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględnieniem linii orzeczniczej sądów administracyjnych jest interpretacja ogólna znak: DD2/033/55/KBF/14/RD-75000 wydana przez Ministra Finansów w dniu 5 września 2014 r.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem kilku prywatnych blogów, które prowadzi hobbystycznie. Wnioskodawca przystąpił do programu X., poprzez akceptację za pomocą internetu warunków współpracy zawartych na stronie programu. Jego organizatorem jest firma G.... z siedzibą w USA. Na swoich blogach Wnioskodawca wydzielił powierzchnię pod reklamy i zamieszczając tam skrypt programu udostępnił ją X. Za pomocą skryptu... wyświetla w tych miejscach swoje reklamy. Każde kliknięcie przez internautę w reklamę jest liczone i sumuje się. Całość środków gromadzona jest przez organizatora programu. Wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawcy dopiero po uzbieraniu kwoty minimum 300 zł.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej (pisane przez niego blogi nie są działalnością gospodarczą i nie maja charakteru zorganizowanego i ciągłego).

W świetle powyższego Wnioskodawca udostępniając (wydzielając) na swoich prywatnych blogach (stronie internetowej) powierzchnię pod reklamy za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Przychody z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychodu takiego nie należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, czyli do tzw. innych źródeł.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że przychody (dochody) z ww. źródła podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według progresywnej skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z najmu lub dzierżawy (a zatem także z umów o podobnym charakterze) - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przepis art. 44 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Przychód ten należy wykazać w zeznaniu podatkowym za danym rok podatkowy na formularzu PIT-36 i opodatkować łącznie z przychodami osiągniętymi w tym samym roku z innych źródeł (np. z umowy o pracę)

Podatnik ma również możliwość wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.