IBPBII/1/415-529/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 13 sierpnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu płatności za usługi doradztwa terminologicznego - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu płatności za usługi doradztwa terminologicznego.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 31 lipca 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-529/09/BJ wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 13 sierpnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) na potrzeby usług tłumaczeniowych i innych świadczonych dla swych klientów będzie nabywał od osób fizycznych usługi doradztwa terminologicznego. Doradztwo terminologiczne (określenie to bazuje na angielskim terminie "terminology research") jest etapem procesu tłumaczenia. Istota tej usługi jest następująca: w sytuacji, kiedy tekst źródłowy odnosi się do skomplikowanej terminologii specjalistycznej, a tłumacz dokonujący przekładu na zlecenie klienta nie jest pewien lub nie wie, co dane słowo lub fraza oznacza, tłumacz - specjalista w danej dziedzinie - objaśnia, jakie jest znaczenie tego terminu w języku źródłowym. Tłumacz specjalista podaje (na piśmie) opisowe wyjaśnienie danego terminu w języku źródłowym (definiuje, objaśnia to pojęcie dla potrzeb tłumacza dokonującego przekładu danego tekstu na język docelowy) - dzięki czemu tłumacz dokonujący konkretnego przekładu uzyskuje dane pozwalające na prawidłowe wykonanie tłumaczenia. W niektórych przypadkach tłumacz specjalista dokonuje tłumaczenia słów/fraz z języka źródłowego na język docelowy tłumaczenia, jednakże tłumacz specjalista nie tłumaczy całego tekstu źródłowego. Należy podkreślić, że w przypadku samodzielnych usług doradztwa terminologicznego wnioskodawca nie dokonuje tłumaczenia tekstu klienta. Klient przysyła wnioskodawcy tekst źródłowy wraz z jego tłumaczeniem na język docelowy, a zadaniem wnioskodawcy jest jedynie przetłumaczenie lub zweryfikowanie poprawności tłumaczenia specjalistycznych pojedynczych zwrotów lub słów zawartych w tekście źródłowym i tekście docelowym. Kontrahenci wnioskodawcy, którzy na jego rzecz będą wykonywać powyższe usługi, posiadają miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w innych krajach niż Rzeczpospolita Polska i w tychże krajach będą wykonywać faktycznie usługi. Pliki będą przesyłane wnioskodawcy drogą elektroniczną. Tą samą drogą wnioskodawca będzie dostarczał kontrahentom materiały, w stosunku do których będą wykonywane usługi doradztwa terminologicznego. W ramach współpracy pomiędzy wnioskodawcą a ww. podmiotami nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich, ani do udzielania licencji. Całość wynagrodzeń wypłacanego kontrahentom będzie więc obejmować wyłącznie świadczenie polegające na wykonywaniu usługi doradztwa terminologicznego. Wnioskodawca zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego z wnioskiem o zakwalifikowanie usług doradztwa terminologicznego do odpowiedniego grupowania PKWiU zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). W odpowiedzi GUS dokonał przyporządkowania tychże usług do grupowania 74.85.13-00.00 "Usługi tłumaczeń pisemnych".

W piśmie z dnia 4 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 13 sierpnia 2009 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku wnioskodawca wyjaśnił, iż usługi polegające na doradztwie terminologicznym będą nabywane na podstawie:

Niezależnie od powyższych podstaw świadczenia usług, podwykonawcy będą informowali wnioskodawcę o tym, czy usługi doradztwa terminologicznego wykonują w ramach działalności gospodarczej. Informacja ta będzie zawarta w umowie ramowej o współpracy (poprzez oznaczenie przedsiębiorstwa) oraz będzie wynikała z treści faktur/rachunków wystawianych wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi doradztwa terminologicznego należą do "świadczeń o podobnym charakterze" w rozumieniu art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub innych świadczeń wymienionych w art. 29 ust. 1 ww. ustawy, a w konsekwencji czy wnioskodawca winien pobierać od wynagrodzeń wypłacanych osobom fizycznym świadczącym na jego rzecz usługi doradztwa terminologicznego podatek dochodowy w wysokości 20% przychodu, chyba że osoba fizyczna udokumentuje certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych i wówczas wnioskodawca może zastosować stawki wynikające z umowy międzynarodowej lub nie pobrać podatku.

Zdaniem wnioskodawcy, nabywane przez wnioskodawcę usługi kontrahentów posiadających miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, polegające na doradztwie terminologicznym, nie należą do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 2-5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Usługi te będą należeć do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, ale tylko wtedy gdy będą realizowane w ramach działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 ww. ustawy. Tym samym wnioskodawca uważa, iż nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, ani też udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika (podwykonawcy) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile usługi jego kontrahentów nie stanowią działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń enumeratywnie wymienionych w punktach 1-5 pobiera się w formie ryczałtu w wysokości uzależnionej od tytułu świadczenia.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Rolska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Usługa polegająca na doradztwie terminologicznym jest bardzo zbliżona do usługi tłumaczenia.

Wnioskodawca wskazał, iż Główny Urząd Statystyczny zakwalifikował usługi doradztwa terminologicznego do usług tłumaczenia pisemnego (74.85.13-00.00), zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Artykuł 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy nie wymienia expressis verbis usług opisanych przez wnioskodawcę. Stanowi on tylko, iż obowiązkiem podatkowym objęte są przychody z wymienionych w nim usług, jak również z tytułu wykonywania "świadczeń o podobnym charakterze".

W ocenie wnioskodawcy usługa opisana przez wnioskodawcę nie jest usługą podobną do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona związana z zupełnie innym zespołem czynności oraz innym celem i rezultatem. Jedyne podobieństwo doradztwa terminologicznego do np. usług prawniczych czy księgowych polega na tym, iż wszystkie wymienione są usługami niematerialnymi. Nie byłoby jednakże słuszne twierdzenia, że art. 29 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy dotyczy generalnie usług niematerialnych. Gdyby tak miało być, ustawodawca użyłby terminu "świadczenia o charakterze niematerialnym" lub "usługi niematerialne", jak uczynił to w rzeczonym art. 29 ust. 1 pkt 5 tej ustawy w jego wersji obowiązującej do 1 stycznia 2004 r. Wówczas przepis ten mówił

o przychodach z tytułu innych niż wymienione w pkt 1 i 2 świadczeń o charakterze niematerialnym, w szczególności z tytułu świadczeń doradczych, badania rynku, zarządzania i kontroli, gwarancji i poręczeń - pobiera się podatek w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmował do końca 2003 r. szerszy zakres usług niż ma to miejsce aktualnie. W jego zakres wchodziły wszelkie świadczenia niematerialne z wyjątkiem opisanych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, a konkretne ich rodzaje były wymienione tytułem przykładu, o czym świadczy zwrot "w szczególności". Po zmianach obowiązujących od 1 stycznia 2004 r. sytuacja uległa zmianie tak, że obowiązek podatkowy obejmuje tylko enumeratywnie wymienione świadczenia oraz świadczenia do nich podobne. Bez wątpienia celem nowelizacji mocno krytykowanej wersji przepisu sprzed 1 stycznia 2004 r. było zawężenie zakresu obowiązku poboru zryczałtowanego podatku poprzez ograniczenie liczby świadczeń ten obowiązek generujących. Jednocześnie jednak ustawodawca "uszczelnił" regulację poprzez wprowadzenie opodatkowania ryczałtem także "umów podobnych", zapobiegając w ten sposób obchodzeniu przepisu art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez nieznaczną modyfikację zakresu świadczonych usług, w szczególności łączenie usług wymienionych w tym przepisie z usługami w nim nie wymienionymi.

Według wnioskodawcy opisane przez niego usługi można czasami zaliczyć do usług opisanych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile dla kontrahenta wnioskodawcy stanowią działalność określoną w art. 13 pkt 2 i 6-9 tej ustawy. Z powyższych względów wnioskodawca uważa, iż w opisanym stanie przyszłym nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od kwot wypłaconych osobom podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, jako że wykonywane przez nich usługi (świadczenia) nie mieszczą się w zakresie art. 29 ust. pkt 1-5 ww. ustawy, z wyjątkiem gdy stanowią one przychód z działalności określonej w art. 13 pkt 2 lub 6-9 tej ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Przepis ten znajdzie zastosowanie tylko wówczas, gdy dany przychód będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako, że w rozpatrywanym stanie przyszłym przychód wypłacany osobom podlegającym ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 29 ust. 1 ww. ustawy wnioskodawca nie będzie obowiązany:

* odprowadzać zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat,

* uzyskiwać certyfikatu rezydencji dla ww. kontrahentów,

- za wyjątkiem sytuacji, gdy przychód kontrahentów wnioskodawcy będzie stanowił przychód z działalności określonej w art. 13 pkt 2 lub 6-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym ostatnim przypadku wnioskodawca chcąc skorzystać z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie musiał uzyskać od kontrahentów certyfikaty rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznajemy również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca na potrzeby usług tłumaczeniowych i innych świadczonych dla swych klientów będzie nabywał od osób fizycznych usługi doradztwa terminologicznego. Kontrahenci wnioskodawcy, którzy na jego rzecz będą wykonywać powyższe usługi, posiadają miejsce zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w innych krajach niż Rzeczpospolita Polska i w tychże krajach będą wykonywać faktycznie usługi. Pliki będą przesyłane wnioskodawcy drogą elektroniczną. Tą samą drogą wnioskodawca będzie dostarczał kontrahentom materiały, w stosunku do których będą wykonywane usługi doradztwa terminologicznego. W ramach współpracy pomiędzy wnioskodawcą a ww. podmiotami nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich, ani do udzielania licencji.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Według postanowień art. 29 ust. 2 powołanej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W przedstawionym przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania powołany wyżej art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie katalog usług wskazanych w tym przepisie jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie " (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze", jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, iż aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki jakie należałoby spełnić aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Wnioskodawca wskazał, iż usługa polegająca na doradztwie terminologicznym jest bardzo zbliżona do usługi tłumaczenia. Główny Urząd Statystyczny zakwalifikował usługi doradztwa terminologicznego do usług tłumaczenia pisemnego (74.85.13-00.00), zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Wśród wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest usług doradztwa terminologicznego zakwalifikowanego przez GUS do "Usług tłumaczeń pisemnych" (PKWiU 74.85.13-00.00).

W znaczeniu słownikowym ("Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN - www. sjp.pwn.pl.) pojęcie:

* tłumaczenie oznacza "wyjaśnienie, interpretacja czegoś, opracowanie tekstu w innym języku niż oryginał, tekst przetłumaczony z jednego języka na inny".

Tłumaczenie pisemne to interpretacja znaczenia tekstu napisanego w języku źródłowym i stworzenie odpowiednika przekazującego to samo znaczenie w języku docelowym.

W świetle powyższego, usługi doradztwa terminologicznego (gdy nie będzie dochodziło do przeniesienia praw autorskich ani do udzielenia licencji) nie należą do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż przychody osób nie posiadających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu wykonywanych na rzecz wnioskodawcy usług doradztwa terminologicznego na podstawie umowy ramowej o współpracy zawieranej z podwykonawcą i zamówień na konkretne usługi - o ile usługi te nie będą miały charakteru umowy zlecenia lub umowy o dzieło - nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 20% przychodu od wypłacanych kontrahentom zagranicznym wynagrodzeń, ani uzyskiwania od nich certyfikatu rezydencji w celu zastosowania stawek wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niedobrania tego podatku.

Natomiast do przychodów z tytułu wykonywanych ww. usług, w sytuacji gdy usługi te będą nabywane w oparciu o umowy o dzieło, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą miały zastosowanie postanowienia art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku wnioskodawca jako płatnik będzie miał obowiązek pobrać i odprowadzić na konto właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osoby nie będącej rezydentem polskim, uzyskującej przychód z tytułu umowy o dzieło - w wysokości 20% przychodu (chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje inną stawkę tego podatku lub przewiduje niepobranie (niezapłacenie) podatku i osoba wykonująca tę usługę udokumentowała miejsce zamieszkania certyfikatem rezydencji) i sporządzić informację o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez osoby fizyczne niemające w Polsce miejsca zamieszkania (IFT-1/IFT-1R).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.