IBPBII/1/415-517/14/MŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura - 17 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia PIT-8C w związku z umorzeniem świadczeń dłużnikowi alimentacyjnemu - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2014 r. do Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia PIT-8C w związku z umorzeniem świadczeń dłużnikowi alimentacyjnemu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej realizuje zadania i wypłaca świadczenia z funduszu alimentacyjnego na podstawie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228, z późn. zm.) oraz wypłacał zaliczkę alimentacyjną na podstawie ustawy o zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz. 732).

Organ uprawniony jest, na mocy przepisu art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów do umorzeń dłużnikowi alimentacyjnemu należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego i zaliczki alimentacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota umorzonych dłużnikowi alimentacyjnemu należności z tytułu wypłaconych osobom uprawnionym zaliczek alimentacyjnych - na podstawie art. 16 pkt 9a ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej w związku z art. 41 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów - oraz kwota umorzonych dłużnikowi alimentacyjnemu należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych osobie uprawnionej na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowią dla dłużnika alimentacyjnego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy w związku z powyższym powstaje dla Ośrodka obowiązek sporządzenia i wydania dłużnikowi alimentacyjnemu informacji PIT-8C potwierdzającej uzyskanie przychodu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższe umorzenia nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dlatego Ośrodek nie jest obowiązany do sporządzenia PIT-8C i dostarczenia go dłużnikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na postawie art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Zauważyć należy, iż na podstawie art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732, z późn. zm.), organ właściwy wierzyciela może umorzyć należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek, a także wierzyciela z tytułu nienależnie pobranej zaliczki, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną tych osób. Ustawa ta została uchylona z dniem 1 października 2008 r. przez ustawę z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r. poz. 1228, z późn. zm.), która jednak na dotychczasowych zasadach zagwarantowała możliwość korzystania z instytucji umorzenia w odniesieniu do wypłaconych zaliczek (art. 43).

W myśl art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy, w łącznej wysokości:

* 30%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;

* 50%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 5 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów;

* 100%, jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów.

Organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. Umorzenie należności następuje w drodze decyzji administracyjnej (ust. 2 i 3 art. 30 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę treść zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, należy uznać, iż umorzone dłużnikowi alimentacyjnemu należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych lub wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, mieszczą się w jego zakresie. Przepis ten, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., nadanym ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), zwalnia od podatku m.in. świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów na podstawie odrębnych przepisów.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C dla podatników, którym umorzono należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych lub należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, gdyż osoby te uzyskały przychód z innych źródeł objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-8C.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia,w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.