IBPBII/1/415-516/09/TK - Opodatkowanie wynagrodzeń otrzymywanych przez biegłych lekarzy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń otrzymywanych przez biegłych lekarzy - jest prawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń otrzymywanych przez biegłych lekarzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca otrzymuje rachunki za wydanie opinii od biegłych lekarzy (psychiatrów). Biegli powoływani są z postanowienia prokuratury w sprawach dotyczących popełnienia przestępstw (...), stąd prokuratura obciąża wnioskodawcę kosztami wydania opinii przez biegłych. Wnioskodawca wskazuje, że ani on, ani prokuratura nie podpisują żadnego rodzaju umów z ww. biegłymi, a kwota wartości ich zleceń nie jest możliwa do określenia przed rozpoczęciem ich pracy. Nadmienia również, iż biegli nie są pracownikami wnioskodawcy, a ich wynagrodzenie za wydanie jednej opinii to najczęściej kwota od ok. 150 zł do 160 zł W skali miesiąca zdarza się, iż jeden biegły musi wydać kilka opinii dotyczących zazwyczaj różnych spraw, jednakże wcześniej nie można tego określić. Przyznanie wynagrodzenia biegłemu następuje na podstawie art. 618 § 1 pkt 9 i art. 619 Kodeksu postępowania karnego w zw. z art. 113 § 1 Kodeksu karnego skarbowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od wypłat wynagrodzenia biegłemu za wydanie opinii winno się pobierać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (liczoną od podstawy opodatkowania zmniejszonej o koszty uzyskania przychodu) czy zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych (nie uwzględniający kosztów uzyskania przychodu) - stosując zapisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w ww. zdarzeniu winno mieć zastosowanie wyliczenie zaliczki na podatek dochodowy, uwzględniającej koszty uzyskania przychodu, gdyż naliczenie tych należności nie powstaje na podstawie podpisanych umów. Kwota rachunku biegłego opiewa na kwotę poniżej 200 zł w skali miesiąca, ale nie jest należnością "z góry" określoną w umowie lub umowach. Warunki te, w myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musiałyby być spełnione przez płatnika, chcąc naliczać i potrącać zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca nadmienia, iż w dniu 12 lutego 2009 r. uzyskał ustną interpretację podatkową od pracownika infolinii Krajowej Informacji Podatkowej potwierdzającą jego stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu - działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów, stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 6 cyt. ustawy zaliczyć należy m.in. przychody otrzymywane przez biegłych lekarzy w związku z czynnościami wykonywanymi na zlecenie prokuratury.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek (...) w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a). Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy - w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18 % przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym (PIT-8AR) do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1a ustawy).

Z treści opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest płatnikiem należności wypłacanych biegłym lekarzom, którzy nie są pracownikami wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zawiera umów cywilnoprawnych z wymienionymi osobami, którym wykonanie określonych czynności zleca prokuratura. Prokuratura również z tymi osobami nie zawiera żadnych umów cywilnoprawnych. Wynagrodzenie dla biegłych nie jest określone w stałej wysokości, jest ono zmienne i najczęściej kształtuje się w wysokości około 150-160 zł. Zdarza się, iż w okresie jednego miesiąca jeden biegły musi wydać kilka opinii dotyczących zazwyczaj różnych spraw. Jednakże wcześniej nie można określić ilości tychże spraw.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

Przepis ten może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy, w tym należności wypłacane biegłym lekarzom w opisanym stanie faktycznym, bowiem mimo, iż z biegłymi lekarzami nie są zawierane umowy cywilnoprawne, to zlecane są im określone czynności. Jednakże, skoro z powyższych zleceń nie wynika wielkość należności przypadającej na dany miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

Zatem w przypadku, gdy zlecenie wykonania określonych czynności nie zawiera określonej miesięcznie kwoty nieprzekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa. Bez znaczenie bowiem dla zastosowania normy określonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest to jaka kwota należności została wypłacona. Istotne jest, aby miesięczna kwota należności została określona w akcie (zleceniu, powołaniu, umowie), na podstawie którego dana czynność (zlecenie) jest wykonywana i aby należność ta nie przekroczyła kwoty 200 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.