IBPBII/1/415-515/09/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-515/09/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego przez sędziego za sędziowanie na meczach piłki nożnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego przez sędziego za sędziowanie na meczach piłki nożnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem kultury fizycznej, prowadzącym rozgrywki w piłce nożnej. W ramach struktur Kolegium Sędziów zobligowane jest do delegowania na mecz sędziów piłki nożnej i wystawiania im rachunków obejmujących ekwiwalent sędziowski oraz ryczałt na koszty przejazdu. Wysokość ekwiwalentu sędziowskiego ustalona jest przez Polski Związek Piłki Nożnej w formie uchwały natomiast ryczałt na koszty dojazdu ustalony jest przez wojewódzkie związki piłki nożnej na podstawie uchwały. Ekwiwalenty są zróżnicowane w zależności od szczebla rozgrywek i rodzaju pełnionej funkcji. Wyższy ekwiwalent otrzymuje sędzia główny, niższy sędzia asystent, obserwator. Sędziowie prowadzący zawody piłki nożnej nie pozostają w stosunku pracy ze stowarzyszeniem, ani z wojewódzkimi związkami piłki nożnej, które zajmują się organizacją współzawodnictwa sportowego. Nie podpisują także innych umów, w szczególności mających naturę cywilnoprawną. Na początku miesiąca trudno określić wysokość przychodu sędziego piłki nożnej z tytułu obsługi sędziowskiej zawodów sportowych od jednego płatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy przychód sędziego (ekwiwalent) należy pomniejszyć o koszt uzyskania przychodu 20%, następnie naliczyć zaliczkę na podatek dochodowy 18%, oraz wykazać roczny przychód sędziego w PIT-11, niezależnie od tego czy miesięcznie suma kwot wypłaconych ekwiwalentów u jednego płatnika przekracza 200 zł.

2.

Czy od przychodu sędziów piłki nożnej należy pobierać zryczałtowany podatek 18%, jeśli suma należności z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie 200 zł.

Zdaniem wnioskodawcy, kwotę ekwiwalentu wypłaconego sędziemu w wysokości ustalonej przez Polski Związek Piłki Nożnej należy pomniejszyć o 20% koszty uzyskania przychodu, uzyskany dochód opodatkować według obowiązującej 18% stawki podatkowej i wykazać w pozycji 6 PIT-11. Sędzia piłki nożnej nie podpisuje umowy określającej wysokość przychodu z tytułu obsługi sędziowskiej w danym miesiącu u danego płatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych w m.in. w art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie (powołaniu, uchwale), miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że sędziowie prowadzący zawody piłki nożnej nie pozostają w stosunku pracy ze stowarzyszeniem, ani z wojewódzkimi związkami piłki nożnej, które zajmują się organizacją współzawodnictwa sportowego. Nie podpisują także innych umów, w szczególności mających naturę cywilnoprawną. Na początku miesiąca trudno jest też określić wysokość przychodu sędziego piłki nożnej z tytułu obsługi sędziowskiej zawodów sportowych od jednego płatnika.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że mimo, iż wnioskodawca nie zawiera żadnych umów (np. zlecenia, o dzieło) z sędziami, to jednak wypłaca im ekwiwalent na podstawie uchwały Polskiego Związku Piłki Nożnej. Zatem zostaje sędziemu zlecone wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku.

Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia nie będzie wynikało jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie będą spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacany jest ekwiwalent (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Należy zauważyć, iż sędzia otrzymuje ekwiwalent za sędziowanie konkretnego meczu, zatem zlecenie mu wykonania określonych czynności nie określa miesięcznej należności z tego tytułu.

Reasumując, jako że w przypadku wypłaty ekwiwalentu dla sędziego nie jest określona miesięczna należność z powyższego tytułu, to od ww. przychodu należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%., nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) - art. 41 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl