IBPBII/1/415-513/09/MK - Częściowe umorzenie lub rozłożenie na raty podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 21 i 25 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości wnioskowania o częściowe umorzenie lub rozłożenie na raty ewentualnego podatku - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej zakresie możliwości wnioskowania o częściowe umorzenie lub rozłożenie na raty ewentualnego podatku.

Z uwagi na fakt, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył zaistniałego stanu faktycznego:

natomiast została uiszczona jedna opłata, pismem z dnia 11 maja 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-304/09/MK wezwano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

W dniu 21 maja 2009 r. uiszczono dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni posiadała przydział na mieszkanie komunalne. Przydział ten był nadany przez Spółka z o.o. Powierzchnia tego mieszkania wynosiła ok. 30 m². Sytuacja rodzinna wnioskodawczyni zmusiła ją do próby znalezienia większego lokalu mieszkaniowego. W ówczesnym czasie ww. Przedsiębiorstwo nie mogło zapewnić wnioskodawczyni innego mieszkania więc postanowiła indywidualnie poszukać osoby, która byłaby zainteresowana dokonaniem zamiany mieszkań.

Poprzez ogłoszenie wnioskodawczyni skontaktowała się z osobą, która posiadała mieszkanie o powierzchni ok. 61 m² i była zainteresowana zamianą na mniejsze mieszkanie o niższym czynszu. Mieszkanie oferowane do wymiany było własnością Spółdzielni Mieszkaniowej, a osoba ta korzystała z niego na zasadach lokatorskich.

Lokal ten był zadłużony i do remontu, więc warunkiem zamiany mieszkań była całkowita spłata tego zadłużenia. Wstępnie, w październiku 2008 r. wnioskodawczyni i ww. osoba doszły do porozumienia i zaczęły się starać o zgodę na przeprowadzenie zamiany w Przedsiębiorstwie, jak i w Spółdzielni Mieszkaniowej. Żadna z powyższych instytucji nie robiła problemów i zezwoliła na dokonanie takiej zamiany.

W styczniu 2009 r. została wydana zgoda i tym samym wnioskodawczyni spłaciła zadłużenie mieszkania a Spółdzielnia Mieszkaniowa zaczęła przygotowywać wszelkie niezbędne dokumenty.

W dniu 24 lutego 2009 r. wnioskodawczyni otrzymała swój egzemplarz umowy przekazania jej mieszkania spółdzielczego do użytkowania, jednocześnie powstał problem z wkładem mieszkaniowym. Wcześniej Spółdzielnia Mieszkaniowa zapewniła wnioskodawczynię, iż z chwilą spłaty zadłużenia nie będzie innych dodatkowych kosztów a cała zamiana będzie już tylko formalnością. Postanowiono więc wkład mieszkaniowy (wyceniony na kwotę 134.561,00 zł) będący w ewidencji na nazwisko osoby, z którą wnioskodawczyni zmieniła mieszkanie, przeksięgować na konto utworzone na nazwisko wnioskodawczyni. Jednocześnie obie osoby otrzymały kwity potwierdzające dokonanie tej bezgotówkowej transakcji.

Od tego czasu, według wnioskodawczyni zaczęły się problemy, gdyż w interpretacji o jaką zwróciła się po fakcie Spółdzielnia Mieszkaniowa do Ministerstwa Finansów całe zajście jest przedstawione jako transakcja gotówkowa, od której musi zostać naliczony podatek zarówno dla wnioskodawczyni jak i osoby zamieniającej z nią mieszkanie. W tej sprawie obie osoby zostały w dniu 5 marca 2009 r. wezwane do siedziby Spółdzielni i poinformowane, że muszą we własnym zakresie w Urzędzie Skarbowym wyjaśnić sprawę opodatkowania. Równocześnie obie osoby podpisały oświadczenie, w którym osoba zamieniająca mieszkanie przekazuje na wnioskodawczynię wkład mieszkaniowy o wartości rynkowej 134.561,00 zł, a wnioskodawczyni wkład ten przyjmuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni, w chwili obecnej zamiana mieszkań nie przyniosła jej żadnych korzyści materialnych, wręcz przeciwnie - została narażona na koszty wynikające z umowy jaką zawarła z osobą zamieniającą mieszkanie jak i Spółdzielnią Mieszkaniową, gdyż musiała spłacić zadłużenie i wyremontować przekazany lokal mieszkaniowy. Na sfinansowanie tych rzeczy wnioskodawczyni zaciągnęła dwa kredyty gotówkowe z okresem spłaty na 24 miesiące i w chwili obecnej nie ma już pieniędzy. Mieszkanie wnioskodawczyni ma na zasadach lokatorskich i kwota wkładu mieszkaniowego (134.561,00 zł) nie jest w chwili obecnej jej przychodem, jest to tylko kwota księgowa przekazana przez Spółdzielnię Mieszkaniową pomiędzy kontami lokatorskimi. Faktyczny przychód z tego wkładu według wnioskodawczyni, miałaby dopiero w chwili wykupu mieszkania na własność i właśnie wtedy powstałby obowiązek podatkowy, czyli musiałaby zapłacić podatek od całej wartości mieszkania.

Jeżeli jednak rozumowanie wnioskodawczyni jest błędne i musi zapłacić podatek od przekazanego wkładu, wnioskodawczyni rozważa wnioskowanie o częściowe umorzenie lub też rozłożenie tego podatku na raty, gdyż w chwili obecnej nie na już możliwości otrzymać kolejnego kredytu ani nie ma takich oszczędności, z których pokryłaby powstałe zobowiązanie podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości wnioskowania o częściowe umorzenie lub rozłożenie na raty ewentualnego podatku.

W pozostałym zakresie wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną Znak: IBPB II/1/415-304/09/MK.

Zgodnie z art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Stosownie do art. 67a § 2 Ordynacji podatkowej umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa.

Biorąc pod uwagę treść powołanego powyżej przepisu art. 67a Ordynacji podatkowej należy zauważyć, iż tak brzmiące przepisy dają właściwym organom podatkowym prawo do podejmowania niezależnych decyzji o udzieleniu ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych bądź odmowie jej udzielenia.

Jednak każdorazowo właściwy organ podatkowy - działając na podstawie przepisów prawa - prowadzi postępowanie podatkowe mające na celu ocenić, czy materiały zgromadzone w sprawie dają podstawę do stwierdzenia, że wnioskujący o ulgę w sposób dostateczny uzasadnił swój ważny interes w danej sprawie lub interes publiczny, przemawiający za potrzebą udzielenia ulgi w spłacie zobowiązań. Dopiero ta analiza pozwala na rozstrzygnięcie sprawy i podjęcie przez organ podatkowy odpowiednich decyzji.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podatnik może, składając odpowiedni wniosek, ubiegać się o odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty podatku na raty, może również ubiegać się o odroczenie w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę. Przy czym zaległością podatkową jest zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej podatek niezapłacony w terminie płatności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wnioskodawczyni może ubiegać się o umorzenie lub rozłożenie podatku na raty, jednakże decyzje o przyznaniu tego rodzaju ulgi w spłacie zobowiązania podejmuje każdorazowo organ prowadzący postępowanie podatkowe, a nie organ wydający interpretację indywidualną.

Samo złożenie wniosku w sprawie udzielenia ulgi w spłacie należnego na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn podatku od przekazanego wkładu mieszkaniowego nie oznacza jednak, że ulga taka zostanie przyznana przez organ podatkowy

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.