IBPBII/1/415-509/14/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura - 17 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest emerytką zamieszkałą na stałe w Niemczech od 1988 r.; posiada podwójne obywatelstwo - niemieckie i polskie.

W lipcu 2012 r. miała zator i udar mózgu w wyniku czego jest osobą niepełnosprawną z niedowładem 4 kończyn. Na czas pobytu w Niemczech, po udarze, była pod opieką prawną z urzędu. Po zakończeniu leczenia szpitalnego z uwagi na brak możliwości samodzielnej egzystencji rodzina Wnioskodawczyni podjęła decyzję o przeniesieniu jej do Polski.

Wnioskodawczyni została wymeldowana z pobytu stałego w Niemczech, opuściła mieszkanie; fakt ten zgłoszono w niemieckiej ubezpieczalni emerytalnej wypłacającej Wnioskodawczyni świadczenie.

W dniu 20 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni została przewieziona do... do domu córki, gdzie jest zameldowana na stałe i mieszka z jej rodziną.

W dniu 4 grudnia 2013 r. sąd polski przekazał córce opiekę prawną nad Wnioskodawczynią.

Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę niemiecką, na którą składa się jej emerytura oraz tzw. wdowia (górnicza) po zmarłym mężu - na konto w Niemczech - skąd środki przekazano na konto opiekuna prawnego w Polsce (w marcu 2014 r.) oraz emeryturę polską przyznaną przez ZUS (o którą pomniejszona jest emerytura niemiecka).

Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy emerytura otrzymywana z Niemiec podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie z tytułu otrzymywanej emerytury wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do treści art. 4a cyt. ustawy powołane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię emerytura własna i tzw. wdowia (po zmarłym mężu) jest wypłacana z Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni ma aktualne miejsce zamieszkania w Polsce, jest objęta w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Posiadanie podwójnego obywatelstwa, w takiej sytuacji, pozostaje bez znaczenia dla określenia ograniczonego lub nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (w Polsce).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (w Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (w Niemczech).

Zatem stwierdzić należy, iż emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych (społecznych) Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności, takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni pobiera emeryturę własną i tzw. wdowią (po zmarłym mężu) wypłacaną z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia socjalnego (społecznego).

Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że skoro otrzymywana przez Wnioskodawczynię emerytura własna i po zmarłym mężu jest wypłacana z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, to w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 18 ust. 2 ww. umowy, a tym samym płatności otrzymane z tytułu obu emerytur podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Tym samym należność z tytułu ww. emerytur zgodnie z postanowieniami umowy, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.