IBPBII/1/415-509/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2013 r. (wpływ do tut. Biura - 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez współpracowników i konsultantów przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz innych usług i związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez współpracowników i konsultantów przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz innych usług i związanych z tym obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar dokonywać sprzedaży energii elektrycznej, gazu oraz różnego rodzaju usług dla domu/rodziny. Usługi te i produkty będą oferowane do sprzedaży w systemie MLM - marketingu sieciowego. System ten składa się ze współpracowników (WP) oraz konsultantów (KT). Aby WP mógł wejść do systemu sprzedaży, musi nabyć pakiet startowy, na który składa się dostęp do portalu www, szkolenie ze sprzedaży produktów, udzielenie pełnomocnictwa do sprzedaży energii elektrycznej oraz hotelowa karta rabatowa. W przypadku Konsultanta musi on uiścić opłatę aktywacyjną - otrzymuje wówczas wszystko to co WP, za wyjątkiem hotelowej karty rabatowej.

Współpracownik to osoba, która zaprasza osoby fizyczne (zarówno prowadzące, jak i nie prowadzące działalności gospodarczej) do współpracy jako WP lub jako KT, prezentuje im produkty oraz ich szkoli, aby oni dalej mogli pozyskiwać WP i KT, a także sprzedawać usługi i produkty (czyli buduje swoją strukturę sprzedaży). W zamian za to, WP otrzymuje określony procent od sprzedanych usług, produktów, a także pakietów startowych/opłat aktywacyjnych. Struktura prowizji dla WP rozbudowana jest do ośmiu generacji w dół (poziomów zrekrutowanych struktur) i zmniejsza się od każdej sprzedaży im dalsza (niższa) od niego generacja. Zatem wysokość wynagrodzenia WP będzie rosła nie tylko w związku ze sprzedażą dokonaną osobiście, ale także ze wzrostem sprzedaży realizowanej przez zrekrutowanych przez niego współpracowników i konsultantów. Tym samym system będzie miał strukturę drzewa.

Z kolei zadaniem konsultanta jest jedynie bezpośrednia sprzedaż energii elektrycznej i innych usług i produktów dla klientów końcowych (KL). Konsultant również otrzyma określony procent od dokonanej przez siebie sprzedaży. Sprzedaży tej będzie dokonywał w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.

Tak więc WP może zajmować się zarówno sprzedażą, jak i rekrutacją uczestników, zaś KT tylko sprzedażą.

W związku z faktem, iż oferta będzie skierowana głównie do posiadaczy domów jednorodzinnych oraz mieszkań, Wnioskodawca spodziewa się nakierowania działalności WP i KT na działalność jednorazową, okazjonalną. Dzięki sprzedaży kilku usług, cena dla klienta końcowego na pojedynczej usłudze będzie niższa. Tym samym Wnioskodawca spodziewa się, iż WP i KT polecać będą produkt rodzinie i znajomym. Ponieważ są to wąskie grona, które szybko się wyczerpią, działalność WP będzie przeważnie okazjonalna i krótkotrwała; możliwe jest, że większości WP i KT nie uda się sprzedać ani jednej usługi/produktu ani nikogo zrekrutować.

Uczestnicy systemu będą dokonywać czynności w nim przez cały czas dobrowolnie. Z uczestnikami będą podpisywane umowy o współpracy, określające jedynie ogólne zasady tejże współpracy. Będzie to nienazwana umowa cywilnoprawna o całkowicie innych cechach niż umowa zlecenie czy umowa o dzieło. Umowa o współpracy i OWW (Ogólne Warunki Współpracy) będą miały charakter instrukcyjny. Wynagrodzenie zaś będzie wypłacane na podstawie regulaminu wynagradzania, a obliczane za pomocą ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym. Tym samym uzyskanie prawa do wynagrodzenia będzie wynikać z odrębnego stosunku prawnego. Będzie tak dlatego, że zawarcie umowy o współpracy nie zobowiązuje współpracownika do dokonywania sprzedaży. Nawiązanie stosunku umownego będzie miało jedynie taki skutek, że otworzy współpracownikowi możliwość wejścia do systemu (jeżeli spełni przesłanki należenia do niego) oraz taki, że ewentualnie świadczenie usług w tym systemie będzie musiało się odbywać w określony sposób. Natomiast samo zawarcie umowy, z której wynikać będzie prawo do wynagrodzenia, będzie miało charakter dorozumiany i realny, tj. do jej zawarcia dojdzie w momencie dokonania sprzedaży.

Uczestnicy systemu będą mogli prowadzić działalność gospodarczą, jeżeli taka będzie ich wola lub jeżeli ich działalność nabierze charakteru odpowiedniego dla tej działalności (cechy ciągłości i zorganizowania).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, współpracownicy i konsultanci powinni rozliczać się na zasadach określonych dla przychodów z innych źródeł, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na koniec miesiąca współpracownik/konsultant powinien wystawić rachunek Wnioskodawcy, zaś Wnioskodawca za dany rok podatkowy powinien wystawić podatnikowi informację PIT-8C. Podatnik rozliczy podatek dochodowy od osób fizycznych w deklaracji rocznej PIT- 36.

Wnioskodawca uważa, że jest to jedyna możliwość rozliczenia podatku dochodowego ze swoimi współpracownikami i konsultantami, ponieważ:

Wynika to z faktu, iż WP/KT nie będzie miał żadnego formalnego obowiązku świadczenia usługi. Innymi słowy, umowa zostanie zawarta w sposób dorozumiany (gdyż nie będzie potrzeby potwierdzania jej w jakikolwiek sposób na piśmie czy w inny sposób) oraz będzie miała charakter realny (tekst jedn.: zostanie zawarta dopiero w momencie nabycia danego towaru czy usługi przez klienta Wnioskodawcy). Będzie to więc nienazwana umowa cywilnoprawna o cechach zupełnie odmiennych od umów o dzieło czy umów zlecenia, które zawierają w sobie określone zobowiązanie się wykonawcy do dokonania czy dokonywania danej czynności, co wynika z art. 734 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, który to przepis stanowi, że "przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie" oraz z art. 627 ustawy - Kodeks cywilny, który z kolei stanowi, że "przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia." Brak więc jakiegokolwiek obowiązku po stronie współpracownika/konsultanta wyłącza możliwość zastosowania tych umów.

Stosunek prawny, całkowicie odmienny od umowy o dzieło/zlecenia, będzie za to podobny do stosunku zawartego na zasadzie umowy agencyjnej. Jednak z definicji tej umowy, określonej w art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, brzmiącej następująco: "przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu."

Jak z tej definicji wynika, agent zobowiązuje się do stałego pośrednictwa. Zobowiązania takiego nie będzie w systemie MLM Wnioskodawcy, gdyż, jak już wskazano, nie będzie istnieć żadne zobowiązanie po stronie współpracownika/konsultanta do świadczenia usług - to, czy będzie on je świadczył czy nie będzie od początku do końca całkowicie dobrowolne, może mieć charakter całkowicie niezorganizowany, przerywany, próbny lub jednorazowy.

Ponadto współpracownik/konsultant nie ma obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym nie jest możliwe zawarcie umowy agencyjnej.

Kodeks cywilny nie definiuje więc żadnej umowy cywilnoprawnej, na podstawie której mogłyby zostać dokonane rozliczenia Wnioskodawcy z uczestnikami systemu. Brak takiej umowy powoduje też brak odpowiedniej regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z braku uregulowanego sposobu rozliczenia, należy zastosować normy przewidziane dla przychodów z innych źródeł. W szczególności zauważyć należy, że prowizji wynikającej ze sprzedaży dokonanej przez konsultantóww.spółpracowników zrekrutowanych przez WP nie da się przypisać do któregokolwiek źródła przychodów.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdza się, że nie jest możliwe stosowanie zasad rozliczenia innych, niż określonych dla przychodów z innych źródeł. Inne skutki podatkowe nie zajdą, gdyż nie wynika to z ustaw podatkowych. Skutki podatkowe będą analogiczne, jeżeli z WP i KT nie będą podpisywane umowy o współpracy, a ich działalność będą regulować regulaminy i ogólne warunki współpracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów uzyskiwanych przez współpracowników i konsultantów przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej oraz innych usług i związanych z tym obowiązków płatnika, tj. w zakresie pytania nr 1, 2, i 4.

W zakresie pytania nr 3 - wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłem przychodów są m.in. przychody:

* w pkt 1 - ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty;

* w pkt 2 - z działalności wykonywanej osobiście;

* w pkt 3 - z pozarolniczej działalności gospodarczej;

* w pkt 9 - z innych źródeł.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tejże ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się m.in. przychody, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, tj. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przenosząc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, w celu właściwego zakwalifikowania przychodu uzyskiwanego przez osoby fizyczne będące współpracownikami i konsultantami Wnioskodawcy do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ocenić, czy ze względu na jego charakter i specyfikę posiada on elementy, które pozwoliłyby go zaliczyć do źródła przychodu innego niż określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Ponieważ przychód z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, gazu oraz różnego rodzaju usług dla domu/rodziny oferowanych w ramach marketingu sieciowego przez konsultantów (KT) oraz współpracowników (WP), którzy uzyskiwać będą również i przychód z rekrutacji uczestników, jest uzyskiwany w związku z czynnością, która - wg opisu nie jest uzyskiwana przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą - nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jak również nie ma on cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że Wnioskodawca ma zamiar dokonywać sprzedaży energii elektrycznej, gazu oraz różnego rodzaju usług dla domu/rodziny. Usługi te i produkty będą oferowane do sprzedaży w systemie MLM - marketingu sieciowego. System ten składa się ze współpracowników (WP) oraz konsultantów (KT).

W związku z faktem, iż oferta będzie skierowana głównie do posiadaczy domów jednorodzinnych oraz mieszkań, Wnioskodawca spodziewa się nakierowania działalności WP i KT na działalność jednorazową, okazjonalną. Uczestnicy systemu będą dokonywać czynności w nim przez cały czas dobrowolnie. Z uczestnikami będą podpisywane umowy o współpracy, określające jedynie ogólne zasady tejże współpracy. Będzie to nienazwana umowa cywilnoprawna o całkowicie innych cechach niż umowa zlecenie czy umowa o dzieło. Umowa o współpracy i OWW (Ogólne Warunki Współpracy) będą miały charakter instrukcyjny. Wynagrodzenie zaś będzie wypłacane na podstawie regulaminu wynagradzania, a obliczane za pomocą ewidencji prowadzonej w systemie informatycznym. Tym samym uzyskanie prawa do wynagrodzenia będzie wynikać z odrębnego stosunku prawnego. Będzie tak dlatego, że zawarcie umowy o współpracy nie zobowiązuje współpracownika do dokonywania sprzedaży. Nawiązanie stosunku umownego będzie miało jedynie taki skutek, że otworzy współpracownikowi możliwość wejścia do systemu (jeżeli spełni przesłanki należenia do niego) oraz taki, że ewentualnie świadczenie usług w tym systemie będzie musiało się odbywać w określony sposób. Natomiast samo zawarcie umowy, z której wynikać będzie prawo do wynagrodzenia, będzie miało charakter dorozumiany i realny, tj. do jej zawarcia dojdzie w momencie dokonania sprzedaży.

W świetle powyższego zawierane umowy o współpracy należy zaliczyć do umów nienazwanych - stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy zlecenia, umowy o dzieło czy też umowy agencyjnej, bowiem nie spełniają one warunków istotnych niezbędnych do kwalifikacji ich do takich umów.

To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. "innych źródeł".

Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. inne źródła, jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ww. ustawy (PIT-8C). Zgodnie bowiem z jego treścią osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Należy zauważyć, iż przychód współpracowników i konsultantów, z którymi nie będą podpisywane żadne umowy a usługi będą świadczone jedynie na podstawie internetowej ewidencji, także należy zaliczyć do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym. W tym też przypadku na Wnioskodawcy także ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

W odniesieniu do stwierdzenia we wniosku, iż na koniec miesiąca współpracownik/konsultant powinien wystawić rachunek Wnioskodawcy, należy zauważyć, iż z żadnych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, iżby osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, osoby z którymi nie zostały zawarte umowy zlecenia, umowy o dzieło czy umowy agencyjne miały obowiązek pod koniec miesiąca wystawić rachunek za dokonaną przez siebie sprzedaż energii elektrycznej oraz innych usług. Zatem sposób rozliczania się z dokonanych sprzedaży energii elektrycznej i innych usług zależy wyłącznie od Wnioskodawcy i współpracowników/konsultantów.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.