IBPBII/1/415-509/12/ASz - PIT w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-509/12/ASz PIT w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. Nr 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

* wydatków poniesionych na zakup aparatów słuchowych, kosztów ich naprawy i przeglądów oraz wydatków poniesionych na zakup baterii do aparatów słuchowych i sprzętu nagłaśniającego do odbioru sygnału dźwiękowego - jest prawidłowe,

* wydatków poniesionych na zakup środków czystości do aparatów i sprzętu osuszającego do aparatów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z orzeczeniem u Wnioskodawcy lekkiego stopnia niepełnosprawności z tytułu utraty słuchu, do prawidłowego funkcjonowania, istnieje konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające Wnioskodawcy funkcjonowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć wydatki na następujące przedmioty: aparaty słuchowe, baterie do aparatów słuchowych, sprzęt osuszający do aparatu, środki czystości do aparatów, sprzęt nagłaśniający do odbioru sygnału dźwiękowego (słuchawki, nagłośnienie hi-fi) oraz wydatki dotyczące napraw i przeglądów aparatu.

Wnioskodawca uważa, że korzystając z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu utraty słuchu powinien mieć możliwość odliczenia wydatków poniesionych na ww. sprzęt i środki pomocnicze.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Przy czym, wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.), rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Mając na względzie powołane przepisy, w szczególności art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

* zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

* cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie: dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z orzeczeniem u Wnioskodawcy lekkiego stopnia niepełnosprawności z tytułu utraty słuchu, do prawidłowego funkcjonowania, istnieje konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające Wnioskodawcy funkcjonowanie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą odliczenia wydatków poniesionych na zakup aparatów słuchowych, baterii do aparatów słuchowych, sprzętu osuszającego do aparatów, wydatków poniesionych na zakup środków czystości do aparatów oraz sprzętu nagłaśniającego do odbioru sygnału dźwiękowego (słuchawki, nagłośnienie hi-fi) a także kosztów naprawy i przeglądów aparatu.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że aparat słuchowy jest niewątpliwie urządzeniem ułatwiającym osobie niedosłyszącej wykonywanie czynności życiowych oraz przystosowującym osobę niepełnosprawną do czynnego udziału w życiu społecznym, a baterie do aparatu słuchowego stanowią jego integralną część, bez której nie będzie spełniał swej podstawowej funkcji. Zakup i bieżąca wymiana baterii do aparatu jest niezbędna do utrzymania urządzenia w stanie używalności w celu ułatwienia niesłyszącemu wykonywania czynności życiowych.

Z tych też względów należy uznać, że wydatki poniesione na zakup aparatu słuchowego, koszty jego naprawy i przeglądów oraz wydatki poniesione na zakup baterii do aparatu słuchowego są wydatkami, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji ww. wydatki podlegają odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz zasadach określonych w art. 26 ust. 7b-7g i 13a ustawy.

W odniesieniu do wydatków poniesionych na zakup sprzętu nagłaśniającego do odbioru sygnału dźwiękowego (słuchawki, nagłośnienie hi-fi) należy uznać, że jeżeli istotnie ww. sprzęt jest wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służy przywracaniu sprawności organizmu i ułatwia wykonywanie czynności życiowych, to wówczas - przy spełnieniu warunków określonych w art. 26 ust. 7, 7b i 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - może zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę, że właściwym do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby i potrzeby indywidualnej rehabilitacji może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Natomiast środki czystości do aparatów słuchowych oraz sprzęt osuszający do ww. aparatów z uwagi na to, że nie są same w sobie urządzeniem oraz nie stanowią części składowej aparatu słuchowego nie mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Reasumując wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup aparatów słuchowych, baterii do aparatów słuchowych oraz koszty naprawy i przeglądów ww. aparatu a także na zakup sprzętu nagłaśniającego do odbioru sygnału dźwiękowego będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w powołanym powyżej przepisie i odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym za rok, w którym ww. wydatki zostały poniesione.

Jednocześnie wskazać należy, że odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami na zakup ww. aparatu słuchowego, baterii, sprzętu nagłaśniającego do odbioru sygnału dźwiękowego a kwotą dofinansowania, o którym mowa w art. 26 ust. 7b ustawy, o ile z takiego dofinansowania Wnioskodawca korzysta.

Wobec powyższego w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast wydatki poniesione na zakup środków czystości do aparatów słuchowych oraz sprzętu osuszającego do aparatu nie będą - z przyczyn wyżej wykazanych - podlegać odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Tym samym w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl