IBPBII/1/415-501/11/HK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych środków pieniężnych przekazanych podatnikowi przez jednostkę samorządu terytorialnego w ramach dofinansowania wymiany źródeł ciepła.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania wymiany źródeł ciepła - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dofinansowania wymiany źródeł ciepła.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010 r. wnioskodawczyni skorzystała z dofinansowania inwestycji polegającej na zabudowie kotła na węgiel wraz z układem solarnym. Podstawą przekazania jej środków przez Gminę X były dwie umowy trójstronne zawarte pomiędzy wnioskodawczynią jako inwestorem, Firmą Y jako wykonawcą i działającym w imieniu Gminy X operatorem; Firmą Z. W § 1 ust. 2 umowy ustalono wartości przedmiotu umów (wykonania wymiany źródła ciepła) na 10.841,20 zł (dla kotła) i 14.299,28 zł (dla kolektorów solarnych), z czego jak zapisano w § 1 ust. 2 pkt 2: "kwotę 7.589,54 zł (dla kotła) i 10.009,50 zł (dla kolektorów solarnych) dotuje Gmina. Z tego kwota (odpowiednio) 6.505,32 zł i 8.579,58 zł - stanowi pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a kwota (odpowiednio) 1.084,22 zł i 11.429,92 zł pochodzi ze środków budżetu Gminy".

Środki przekazane wnioskodawczyni na dofinansowanie omawianych inwestycji zostały przydzielone na podstawie regulaminu modernizacji źródeł ciepła budynków indywidualnych realizowanych w ramach "Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy X" wprowadzonego zarządzeniem Burmistrza, a następnie zmienionego zarządzeniem Burmistrza z dnia 27 maja 2010 r. Regulamin ten w § 3 ust. 1 "Forma i wysokość dofinansowania poszczególnych inwestycji" w tabeli nr 1 określa maksymalny udział i kwoty finansowania inwestycji z poszczególnych źródeł. W wariancie 5 tabeli - "Zabudowa kotła na węgiel wraz z układem solarnym" zapisano: środki własne mieszkańca - 30% (8.100 zł), środki Urzędu: środki GFOŚiGW - 10% (2.700 zł), środki WFOŚiGW - 60% (16.200 zł).

Środki te zostały przekazane wnioskodawczyni w całość z budżetu Gminy X, bowiem pożyczka z WFOŚiGW została wpisana w budżecie Gminy po stronie wydatków w pełnej wysokości.

Wynika to wprost z następujących dokumentów:

Po zakończeniu roku podatkowego 2010 z Urzędu Miasta X wnioskodawczyni otrzymała informację PIT-8C, w której wykazano jako dochód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwotę 17.599,04 PLN z tytułu dofinansowania do kotła centralnego ogrzewania i instalacji solarnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dofinansowanie uzyskane z budżetu Gminy w ramach "Programu ograniczenia niskiej emisji dla gminy X" na podstawie umów zawartych z działającym w imieniu Gminy X operatorem o wykonanie wymiany kotła i montażu kolektorów solarnych, określone w tejże umowie mianem dotacji, stanowi dochód osoby fizycznej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem wnioskodawczyni dofinansowanie, o którym mowa we wniosku jest dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zatem korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie zaś do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia uzależnione jest od źródła finansowania wypłacanej dotacji (tj. źródła pochodzenia środków przeznaczonych na dotację) oraz od tego czy przyznawane świadczenie jest w istocie dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Z treści wniosku wynika, iż wnioskodawczyni w 2010 r. otrzymała ze środków budżetu Gminy X dofinansowanie inwestycji polegającej na zabudowie kotła na węgiel wraz z układem solarnym w ramach "Programu Ograniczenia Niskiej Emisji dla Gminy X".

W związku z powyższym, stwierdza się, że jeżeli forma udzielonego przez Gminę dofinansowania była istotnie dotacją w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) i była wypłacona z budżetu Gminy, jako jednostki samorządu terytorialnego, to dofinansowanie otrzymane przez wnioskodawczynię mieści się w katalogu zwolnień przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta bowiem ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 tejże ustawy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż sytuacja, w której środki pieniężne składające się na udzielaną dotację pochodziły z pożyczki udzielonej Gminie przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, nie ma wpływu na możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy. Istotne jest bowiem wyłącznie to, że udzielona przez Gminę dotacja musi pochodzić bezpośrednio z budżetu Gminy (w tym np. zasilanego zaciąganymi pożyczkami) i być dotacją w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Przy czym podkreślić należy, iż samo ustalenie, że udzielone dofinansowanie pochodziło z budżetu Gminy jest niewystarczające dla uzyskania przedmiotowego zwolnienia, niezbędnym jest również ustalenie, czy jest ono w istocie dotacją w rozumieniu przepisów powołanej ustawy o finansach publicznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje tego pojęcia.

Należy zaznaczyć, że z przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. W związku z powyższym sprawa ustalenia czy środki przeznaczone na realizację "Programu ograniczenia niskiej emisji dla Gminy X" mają formę dotacji nie jest uregulowana przepisami prawa podatkowego lecz przepisami ustawy o finansach publicznych.

Oznacza to zarazem, że działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest organem właściwym do oceny czy środki wypłacone z budżetu Gminy są w istocie dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

Reasumując, jeżeli istotnie otrzymane przez wnioskodawczynię dofinansowanie jest - jak stwierdza wnioskodawczyni - dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania omawianego zwolnienia.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.