IBPBII/1/415-495/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-495/10/ASz oraz IBPB II/1/415-496/10/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 6 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w kasynie. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego otrzymuje także tzw. napiwki. Wnioskodawca zaznaczył, że pracuje na stanowisku kierowniczym i nie otrzymuje bezpośrednio napiwków od klientów. Otrzymuje je w wyniku podziału tzw. puli. Wszystkie napiwki gromadzone są w jednym udostępnionym przez pracodawcę miejscu, bez możliwości indywidualnego wskazania osoby, której przysługują. W okresach miesięcznych lub częściej są one dzielone przez wyznaczone osoby, ewidencjonowane i wypłacane pracownikom przez pracodawcę zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. (Dz. U. Nr 102, poz. 949).

Udział procentowy w zgromadzonej puli, kierownika, kasjera, ochroniarza i innych osób pracujących w kasynie został narzucony przez pracodawcę. W związku z rocznym rozliczeniem podatkowym kasyno (po 15 latach działalności) po raz pierwszy postanowiło wystawić za rok 2009 PIT - 8C z informacją o przychodach z tzw. napiwków bez wskazania wysokości odprowadzonych na rzecz Urzędu Skarbowego zaliczek podatkowych. Pracodawca poinformował także o możliwości wystawienia takich zaległych PIT-8C za lata 2004-2008. 0d 1 stycznia 2010 r. pracodawca pobiera już zaliczki podatkowe od wszystkich wypłaconych pracownikom napiwków.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy stosownie do art. 31 i 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) płatnik czyli kasyno, dokonując wypłaty napiwków pracownikom, powinien odprowadzać od nich zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, a informacje takie przekazać podatnikowi w PIT-11 o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach od wynagrodzenia, uznając je za przychody ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

2. Jeżeli płatnik (kasyno) nie zawarł w informacji PIT-11 przychodu uzyskanego z podziału napiwków, nie pobrał i nie odprowadził zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, a podatnik (pracownik kasyna) składając zeznanie roczne o osiągniętych dochodach (PIT-36) wykazał szacunkowe przychody z tytułu otrzymanych napiwków i odprowadził od nich podatek, to czy zapłacony przez podatnika podatek należy uznać za nadpłatę podatku, do którego zobowiazany był płatnik czyli kasyno.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa sie wszelkiego rodzaju wpływy pienieżne oraz wartość pienieżną świadczeń w naturze badź ich ekwiwalenty i to bez względu na źródło finansowania tych wypłat i swiadczeń. W szczególności do przychodów ze stosunków pracy zaliczane są wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pienieżne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

W ocenie wnioskodawcy, z przedstawionej definicji przychodu ze stosunku pracy jednoznacznie wynika, że napiwki wypłacane przez pracodawcę (będące udziałem w zgromadzonej wartości napiwków) przynależą do przychodów ze stosunku do pracy, bowiem źródłem i podstawą wypłaty napiwków jest łączący wnioskodawcę z pracodawcą stosunek pracy, a napiwki są pochodną wynagrodzenia, często przekraczającą 50% jej wartości. Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz. U. Nr 102, poz. 949) także posłużył się pojęciem pracownika, co daje podstawy sądzić, że napiwki mają charakter przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji to pracodawca od początku swojej działalności powinien odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych napiwków, a pracownikowi przekazać PIT-11 o uzyskanych dochodach z informacją o pobranych zaliczkach.

PIT- 8C za rok 2009, zdaniem wnioskodawcy, zostanie wystawiony nieprawidłowo, gdyż zgodnie z art. 26a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) od 1 stycznia 2007 r. "podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nie ujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o której mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - do wysokosci zaliczki, do której pobrania zobowiazany jest płatnik".

Obecnie, zdaniem wnioskodawcy, organ podatkowy może dochodzić niezapłaconej lub zaniżonej zaliczki tylko od płatnika. Wnioskodawca uważa, że jako podatnik z tej odpowiedzialności jest wyłączony.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lipca 2010 r. wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem, jeżeli napiwki dystrybuowane są według z góry ustalonego klucza przez pracodawcę (płatnika), to należy uznać je za pochodną wynagrodzenia ze stosunku pracy. Według obowiązującego od 1 stycznia 2007 r. art. 26a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 i 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Ponadto, w obecnie trwającym roku podatkowym, płatnik (kasyno) przy dystrybucji napiwków pobiera zaliczkę na podatek dochodowy, czego nie robił w latach wcześniejszych.

Zdaniem wnioskodawcy organ podatkowy zapewne będzie dochodzić niezapłaconej lub zaniżonej zaliczki od płatnika (kasyna) i wówczas wystąpi nadpłata podatku, gdyż wnioskodawca za poprzednie lata zaliczki na podatek od napiwków odprowadził, według niego niesłusznie. Kwotę wypłaconych przez płatnika napiwków w poszczególnych latach wnioskodawca obliczył sam na podstawie prowadzonych przez niego zapisków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów. Wniosek w zakresie uznania za nadpłatę podatku dochodowego od osób fizycznych wykazanego w zeznaniu rocznym i zapłaconego podatku z tytułu otrzymanych napiwków został rozpatrzony interpretacją indywidualną Znak: IBPB II/1/415-496/10/ASz.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy (pkt 1) oraz inne źródła (pkt 9).

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Napiwki otrzymane przez pracowników zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód, z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w kasynie. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego otrzymuje także tzw. napiwki. Wnioskodawca zaznaczył, że pracuje na stanowisku kierowniczym i nie otrzymuje bezpośrednio napiwków od klientów. Otrzymuje je w wyniku podziału tzw. puli. Wszystkie napiwki gromadzone są w jednym udostępnionym przez pracodawcę miejscu, bez możliwości indywidualnego wskazania osoby, której przysługują. W okresach miesięcznych lub częściej są one dzielone przez wyznaczone osoby, ewidencjonowane i wypłacane pracownikom przez pracodawcę zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. (Dz. U. Nr 102, poz. 949).

Udział procentowy w zgromadzonej puli, kierownika, kasjera, ochroniarza i innych osób pracujących w kasynie został narzucony przez pracodawcę. W związku z rocznym rozliczeniem podatkowym kasyno (po 15 latach działalności) po raz pierwszy postanowiło wystawić za rok 2009 PIT - 8C z informacją o przychodach z tzw. napiwków, bez wskazania wysokości odprowadzonych na rzecz Urzędu Skarbowego zaliczek na podatek dochodowy. Pracodawca poinformował także o możliwości wystawienia takich zaległych PIT- 8C za lata 2004-2008. 0d 1 stycznia 2010 r. pracodawca pobiera już zaliczki na podatek dochodowy od wszystkich wypłaconych pracownikom napiwków.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż przedstawiona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja przychodu ze stosunku pracy daje podstawę do zaliczenia należności wypłaconej wnioskodawcy przez pracodawcę (będącej udziałem w zgromadzonej wartości napiwków) do przychodów ze stosunku pracy. Powyższe wynika też z faktu, iż źródłem i podstawą wypłaty omawianej należności jest łączący wnioskodawcę z pracodawcą stosunek pracy. Dowodzi to zatem jego stanowiska, iż napiwki mają charakter przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rację ma zatem wnioskodawca, że pracodawca wystawiając informację PIT-8C za 2009 r., w którym wykazał przychody z tytułu napiwków, postąpił niezgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że środki pieniężne w postaci napiwków trafiające do pracodawcy, który później rozdysponowuje je wśród pracowników stanowią przychód wnioskodawcy ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniem za pracę, od których płatnik (kasyno), ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazania podatnikowi - stosownie do treści art. 39 ust. 1 ww. ustawy - imiennej informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.

Przy czym nadmienić należy, iż odróżnić od powyższego stanu faktycznego należy natomiast okoliczność, kiedy pracownik bezpośrednio od klienta (bez pośrednictwa pracodawcy) otrzymałby napiwek. Wówczas ich wypłaty nie dokonuje pracodawca. Wartości tych napiwków nie można wtedy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, napiwki te stanowią bowiem przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.