IBPBII/1/415-472/11/MCZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym w dniu 8 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości skorzystania z odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej przez podatnika mającego na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko - jest prawidłowe,

* obowiązku uzyskania zaświadczenia o potrzebie stosowania wydawnictw i materiałów (pomocy), wynikającej z niepełnosprawności - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej przez podatnika mającego na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko oraz obowiązku uzyskania zaświadczenia o potrzebie stosowania wydawnictw i materiałów (pomocy), wynikającej z niepełnosprawności.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 24 czerwca 2011 r. znak: IBPB II/1/415-472/11/MCZ wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 8 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni ma dwie niepełnosprawne córki. Starsza ma niedosłuch centralny, młodsza ma autyzm i niedosłuch centralny. Starsza córka będąc dzieckiem dysfunkcyjnym od klasy zerowej była pod opieką Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, gdzie przechodziła różne terapie. Ze względu na wcześniejszy uraz mózgu późno została zdiagnozowana w kierunku niedosłuchu centralnego. Lekarz audiolog Kliniki Dziecięcej skierował dziecko na terapię do Specjalistycznego Ośrodka Diagnostyki i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu. Stamtąd córka została skierowana do Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, gdzie rozpoczęła w piątej klasie terapię mózgu, odpowiedzialnego za upośledzenie słuchu centralnego. Pani surdopedagog po przebadaniu cofnęła się z ćwiczeniami dla córki do poziomu 3 klasy szkoły podstawowej. Córka była opóźniona o dwa lata. Rehabilitacja polega m.in. na systematycznym, codziennym ćwiczeniu czytania ze zrozumieniem, aby stymulować mózg do przetwarzania odbieranych bodźców wzrokowo - słuchowych, czyli zrozumienia czytanego tekstu i słyszanej mowy. Ważne też są ćwiczenia np. mandale pobudzające do pracy lewą półkulę mózgu, która funkcjonuje dysfunkcyjnie. Pani surdopedagog wskazała jakie pozycje książkowe i pomoce naukowe należy zakupić oraz przeszkoliła rodziców jak ćwiczyć w domu z córką. Co dwa tygodnie również córka dostawała zadania z poradni do ćwiczenia w domu. Aby nie kupować co kilka miesięcy kolejnych pozycji z serii i nie podrażać kosztów przesyłki zakupiono część książek naraz - np. seria "...". Wskazane pozycje nie były możliwe do kupienia w księgarniach - wyłącznie można było je zakupić przez Internet.

Dzieci z niedosłuchem centralnym mają bardzo duże trudności w nauce języków obcych, zwłaszcza ze słuchu oraz matematyki. Zatem trzeba było ćwiczyć zwłaszcza te przedmioty, aby córka zdała do następnej klasy.

Zakupione wydawnictwa do rehabilitacji mózgu i mechanizmów przetwarzania dźwięków liczone od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności to:

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

* (...)

W odpowiedzi na wezwanie, w uzupełnieniu stanu faktycznego wnioskodawczyni wskazała, że:

Do niezbędnych pozycji wnioskodawczyni zalicza ćwiczenia wyrównawcze z matematyki, co było warunkiem postawionym przez nauczyciela matematyki, aby córka mogła zaliczyć klasę. Zwłaszcza w tym przedmiocie i w języku angielskim córka wymaga stałego współudziału opiekuna w procesie jej edukacji. Poradnia wyposażyła rodziców w narzędzia i cenne wskazówki, jakie pozycje zakupić z tych przedmiotów i jak uczyć córkę, ponieważ w jej schorzeniu te przedmioty stanowią największą barierę.

Ponadto w bieżącym roku u córki wnioskodawczyni zdiagnozowano kolejne schorzenie - afazję ruchową. Nie ma tej choroby opisanej w orzeczeniu, ponieważ schorzenie to w pełni ujawniło się dopiero w ostatnim roku szkolnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rodzice mogą odliczyć powyższe pozycje wydawnicze w ramach "zakupu wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności" oraz czy wystarczy do udokumentowania tego odliczenia orzeczenie o niepełnosprawności.

Wnioskodawczyni uważa, że rodzice mogą odliczyć powyższe pozycje, gdyż służyły one do rehabilitacji niepełnosprawności oraz ułatwiły wykonywanie czynności życiowych, czym w przypadku córki jest nauka w szkole i w domu. Wnioskodawczyni uważa, że na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności może skorzystać z ww. odliczenia i rodzice nie potrzebują dodatkowych dokumentów na potwierdzenie stanu faktycznego. Wnioskodawczyni uważa, że ostatnie zdanie zawarte w orzeczeniu wyczerpuje znamiona zasadności odliczenia od dochodu powyższych pozycji wydawniczych i nie są potrzebne dodatkowe zaświadczenia z Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wskazała jednak, że wystąpiła z podaniem do Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna z prośbą o wydanie zaświadczenia z wykazem wnioskowanych przez Poradnię do zakupienia przez rodziców pozycji wydawniczych do codziennej pracy domowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d tej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł. (art. 26 ust. 7e ww. ustawy)

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

W myśl zaś postanowień art. 26 ust. 13a ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Natomiast stosownie do treści art. 26 ust. 7c powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 4 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że podatnik mający na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko, w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup wydawnictw (prasowych, książkowych, audiowizualnych) i materiałów (pomocy) szkoleniowych, które są pomocne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiają tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytych wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

* zakupione wydawnictwa i pomoce muszą być wykorzystywane (używane) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu.

Jednocześnie należy jednak podkreślić, iż ocena jakie konkretnie wydawnictwa (tytuły) i materiały (pomoce) szkoleniowe wchodzą w zakres wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych pomocnych w rehabilitacji starszej córki wnioskodawczyni wykracza poza kompetencje organu podatkowego, który nie posiada potrzebnej wiedzy w tym zakresie i należy do specjalistów zajmujących się leczeniem niedosłuchu centralnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni ma na utrzymaniu starszą córkę ze stwierdzoną niepełnosprawnością słuchu. Niepełnosprawność została potwierdzona orzeczeniem wydanym przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania Niepełnosprawności w dniu 2 grudnia 2009 r. na czas do 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni zakupiła w 2010 r. wymienione powyżej wydawnictwa do rehabilitacji mózgu i mechanizmów przetwarzania dźwięków. O potrzebie stosowania poszczególnych wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych decydowała Poradnia Psychologiczno - Pedagogiczna pod opieką której jest córka wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wystąpiła z podaniem do ww. Poradni o wydanie zaświadczenia z wykazem wnioskowanych przez Poradnię do zakupienia przez rodziców pozycji wydawniczych do codziennej pracy domowej.

Biorąc powyższe pod uwagę można przyjąć, iż wydatki na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych mających zastosowanie w rehabilitacji mózgu i mechanizmów przetwarzania dźwięków u osoby niepełnosprawnej z niepełnosprawnością niedosłuchu centralnego, posiadającej stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, kwalifikują się do ulgi podatkowej, o której mowa w powołanym wyżej art. 26 ust. 7a pkt 4 powyższej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ostatecznie jednak rozstrzygnięcie kwestii jakie konkretnie tytuły wydawnicze i pomoce szkoleniowe mogą być odliczone od dochodu wnioskodawczyni należy do specjalistów zajmujących się leczeniem schorzenia starszej córki wnioskodawczyni.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że wnioskodawczyni po spełnieniu wskazanych powyżej warunków przysługuje prawo odliczenia od dochodu za 2010 r. wydatków poniesionych na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych jako pomocnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej będącej na utrzymaniu wnioskodawczyni.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Natomiast nie można się zgodzić, ze stanowiskiem wnioskodawczyni co do braku obowiązku uzyskania zaświadczenia wydanego przez specjalistów zajmujących się leczeniem schorzenia córki na temat tego, jakie tytuły wydawnicze i pomoce szkoleniowe są niezbędne w rehabilitacji córki. O tym jakie wydawnictwa i materiały są stosowane do potrzeb wynikających z niepełnosprawności decydują specjaliści zajmujący się leczeniem niepełnosprawności. Odliczeniu nie podlegają bowiem wszystkie możliwe do nabycia wydawnictwa i pomoce jeśli tylko osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Odliczeniu podlegają wydawnictwa i pomoce stosowne dla konkretnej niepełnosprawności.

Wobec tego stanowisko wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanej, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca wyłącznie dla wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Drugi z rodziców jeżeli chce uzyskać indywidualną interpretację winien wystąpić z odrębnym wnioskiem.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.