IBPBII/1/415-46/10/BD - Skutki podatkowe wycofania środków z kasy mieszkaniowej i wydatkowania na inne cele niż określone w umowie o kasie mieszkaniowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 18 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Umowa o kredyt kontraktowy z bankiem - kasa mieszkaniowa zawarta została przez matkę wnioskodawczyni w dniu 26 stycznia 1998 r. W dniu 26 października 2006 r. podpisane zostało oświadczenie o przeniesieniu praw i obowiązków posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego na osobę bliską - córkę, która stała się jedynym właścicielem rachunku. Mama wnioskodawczyni będąc posiadaczem rachunku korzystała z ulgi podatkowej przysługującej posiadaczom tego rodzaju rachunku. Przez cały okres oszczędzania, zgodnie z warunkami umowy środki wpłacane były na rachunek systematycznie, przez matkę, a następnie przez wnioskodawczynię.

Wysokość miesięcznych rat była najniższa, ustalana corocznie przez bank - kasa mieszkaniowa na podstawie informacji ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i podawanych w formie komunikatu do wiadomości w Monitorze Polskim. Wielkość zgromadzonych środków na koncie nie jest duża. Celem oszczędzania środków w najniższej racie miesięcznej była przede wszystkim możliwość skorzystania z kredytu na bardzo dogodnych warunkach, ale w odległej perspektywie czasu. Obecna sytuacja zarówno na rynku jak i w banku jest związana z trudnościami w zaciąganiu zobowiązań na preferencyjnych warunkach. Materialny status wnioskodawczyni nie pozwala na skorzystanie z dostępnych ofert kredytowych. W związku z powyższym wnioskodawczyni chciałaby zgromadzone środki przeznaczyć na cele możliwe do zrealizowania przeze nią w nieokreślonej przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku wycofania pieniędzy z kasy mieszkaniowej i wydatkowania na inne cele niż określone w umowie o kasie mieszkaniowej wnioskodawczyni ma obowiązek ulgę, z której korzystała matka zwrócić.

Zdaniem wnioskodawczyni, w myśl przepisu art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r. w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie ma obowiązku ulgi, z której korzystała matka zwracać, a zgromadzone środki może wykorzystać na inne cele w dogodnym dla siebie terminie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Ulga z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową została zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2002 r., z jednoczesnym zachowaniem praw nabytych na zasadach określonych w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509 z późn. zm.).

Zgodnie z ww. przepisem podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności, wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Stosownie do postanowień art. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509 z późn. zm.), przepis art. 27a ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po tym dniu.

Zgodnie z art. 27a ust. 13 pkt 4 i 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych m.in. na systematyczne gromadzenie oszczędności w kasie mieszkaniowej, a następnie:

Zatem obowiązek doliczenia kwot uprzednio odliczonych z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową występuje w przypadku:

W świetle powyższego, obowiązek zwrotu ulgi podatkowej ciąży również na dziecku, które prawa do rachunku oszczędnościowo-kredytowego "przejęło" po rodzicach, jeżeli dziecko nie wydatkowało kwot zgromadzonych na tym rachunku zgodnie z celami systematycznego oszczędzania lub wycofało oszczędności z kasy mieszkaniowej przed upływem okresu systematycznego oszczędzania. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy dziecko w związku z kontynuacją wpłat na scedowany na nie rachunek korzystało lub nie korzystało z odliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyżej powołany przepis art. 6 stosuje się bowiem w przypadku zaistnienia zdarzeń wymienionych w art. 27a ust. 13 pkt 4 i 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., czyli niewątpliwie w przypadku wycofania oszczędności przed upływem okresu systematycznego oszczędzania, jak również niewydatkowania kwot wycofanych oszczędności zgodnie z celami określonymi w art. 8 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1077 z późn. zm.).

Stąd w każdym przypadku, gdy rodzic korzystał z odliczeń z tytułu wpłat na rachunek oszczędnościowo-kredytowy prowadzony przez kasę mieszkaniową, a następnie prawa i obowiązki tego rachunku zostały przeniesione na rzecz dzieci własnych lub przysposobionych, obowiązki wynikające z posiadania takiego rachunku przechodzą na dziecko. Dlatego nawet gdy dziecko w związku z kontynuacją wpłat na ten rachunek nie korzystało z odliczeń w podatku dochodowym, to aby nie wystąpiła utrata prawa do ulgi podatkowej, jest zobowiązane wydatkować środki zgromadzone na tym rachunku zgodnie z celami systematycznego oszczędzania. W przeciwnym wypadku musi doliczyć w składanym przez siebie zeznaniu podatkowym kwoty faktycznie odliczone przez rodziców (a gdy i ono korzystało z odliczeń - kwoty faktycznie odliczone przez siebie jak i przez rodziców).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że matka wnioskodawczyni przeniosła prawa i obowiązki posiadacza rachunku oszczędnościowo-kredytowego na osobę bliską - córkę, która stała się jedynym właścicielem rachunku. Matka wnioskodawczyni będąc posiadaczem rachunku korzystała z ulgi podatkowej przysługującej posiadaczom tego rodzaju rachunku. Przez cały okres oszczędzania środki wpłacane były na rachunek systematycznie zgodnie z warunkami umowy przez matkę, a następnie przez wnioskodawczynię. Obecnie wnioskodawczyni chciałaby zgromadzone środki przeznaczyć na cele inne niż określone w umowie o kasie mieszkaniowej.

Mając na uwadze opisane zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawa należy stwierdzić, iż wnioskodawczyni przejęła prawa i obowiązki wynikające z posiadania przez jej matkę rachunku oszczędnościowo-kredytowego w kasie mieszkaniowej.

W momencie wycofania przez wnioskodawczynię tych środków oraz wydatkowania ich na cele inne niż mieszkaniowe nastąpi utrata prawa do ulgi podatkowej, z której korzystała matka wnioskodawczyni. Zatem wnioskodawczyni zobowiązana będzie doliczyć w swoim zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym nastąpi wycofanie środków z rachunku oszczędnościowo-kredytowego, kwoty faktycznie odliczone przez matkę z tytułu systematycznego oszczędzania w kasie mieszkaniowej.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.