IBPBII/1/415-454/10/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 23 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 11 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-454/10/ŚS, wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 21 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W zakładzie pracy, w którym zatrudniona jest wnioskodawczyni zgodnie z regulaminem świadczeń socjalnych istnieją dwie formy otrzymania dofinansowania do wczasów. Jedna forma to wczasy pod gruszą - dofinansowanie jak wskazała wnioskodawczyni wypłacane jest dopiero po wykorzystaniu dwóch tygodni urlopu. Druga forma to wczasy wykupione wyłącznie przez zakład pracy - pracownik wpłaca kwotę za wczasy pomniejszoną o kwotę dofinansowania.

W obydwu przypadkach podatek od dofinansowania jest potrącony przy najbliższej wypłacie. Wnioskodawczyni wskazała, iż z informacji uzyskanych w jej zakładzie pracy od wczasów pod gruszą należy się zwolnienie w wysokości 380 zł, a od wczasów wykupionych przez zakład pracy powyższe zwolnienie się nie należy.

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż kwota dofinansowania w obydwu przypadkach jest taka sama tj. 500 zł bez względu na poniesione koszty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zakład pracy postąpił słusznie naliczając wnioskodawczyni podatek od całej kwoty dofinansowania tj. 500 zł.

Wnioskodawczyni powołała się na art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowy i stwierdziła, iż zwolnieniu podlegają świadczenia rzeczowe, ale również świadczenia pieniężne otrzymane przez pracownika. Zdaniem wnioskodawczyni dofinansowanie do wczasów wykupionych przez zakład pracy jest świadczeniem pieniężnym i powinno podlegać zmniejszeniu o kwotę 380 zł, a od pozostałej kwoty powinien być naliczony podatek. Wnioskodawczyni stwierdziła, iż kwota 380 zł jest kwotą wolną od podatku dochodowego. Zdaniem wnioskodawczyni podatek powinien być potrącony przez zakład pracy od różnicy czyli 120 zł, a nie od całości dofinansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyniw sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w zakładzie pracy, w którym wnioskodawczyni jest zatrudniona zgodnie z regulaminem świadczeń socjalnych istnieją dwie formy otrzymania dofinansowania do wczasów. Jedna forma to wczasy pod gruszą - dofinansowanie, jak wskazała wnioskodawczyni, wypłacane jest dopiero po wykorzystaniu dwóch tygodni urlopu. Druga forma to wczasy wykupione wyłącznie przez zakład pracy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r., wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.), działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Podkreślić tutaj należy, iż istotną zmianą wprowadzoną na skutek nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnienie z opodatkowania - przy warunkach ustawą przewidzianych - wartości świadczeń pieniężnych sfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych jak i pieniężnych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

* świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,

* świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,

* są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,

* ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Wobec powyższego należy uznać, iż wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są określone w regulaminie świadczeń socjalnych świadczenia pracodawcy związane z finansowaniem działalności socjalnej, w tym również dotyczące wypoczynku (m.in. wycieczki, wczasy) - o łącznej wartości nieprzekraczającej 380 zł w skali roku podatkowego.

Zatem świadczenie przekazywane pracownikom w postaci wykupienia wczasów przez zakład pracy będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach obowiązującego limitu. Od nadwyżki kwoty 380 zł powinien zostać naliczony podatek.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się

(w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.