IBPBII/1/415-453/14/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) #8722; Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2014 r. (data wpływu do Biura - 28 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przyznaniem wynagrodzeń dla biegłych i tłumaczy prowadzących działalność gospodarczą lub działających jako wspólnicy spółek osobowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 maja 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przyznaniem wynagrodzeń dla biegłych i tłumaczy prowadzących działalność gospodarczą lub działających jako wspólnicy spółek osobowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

W celu realizacji obowiązków powierzonych przez ustawodawcę, prokuratorzy wykonujący czynności w ramach Wnioskodawcy niejednokrotnie korzystają z pomocy tłumaczy lub biegłych, w tym m.in. psychiatrów, psychologów, rzeczoznawców, informatyków. Część spośród powoływanych biegłych i tłumaczy jest przedsiębiorcami, tj. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, działają jako wspólnicy spółki cywilnej lub są wspólnikami w spółce osobowej, innej niż spółka komandytowo-akcyjna, prowadzącej działalność gospodarczą.

Zlecenie wykonania czynności biegłym lub tłumaczom nastąpi na podstawie właściwych przepisów w formie postanowienia, w którym prokurator powoła biegłego lub tłumacza, a w przypadku biegłych i tłumaczy będących przedsiębiorcami, wskaże przy tym firmę przedsiębiorcy. W przypadku biegłych lub tłumaczy będących wspólnikami spółek osobowych, które nie są podatnikami podatku dochodowego, prokurator w postanowieniu o powołaniu biegłego lub tłumacza może wskazać także firmę jego spółki osobowej. Po wykonaniu zleconych czynności firma przedstawi fakturę, a prokurator przyznając firmie należność, wyda postanowienie o tymczasowym poniesieniu wydatków ze Skarbu Państwa na poczet kosztów procesu. W przypadku biegłych lub tłumaczy będących wspólnikami spółki cywilnej, lub spółki osobowej fakturę będzie wystawiała spółka.

Jednakże w szczególności w przypadku informatyków, którzy mogą zostać powołani np. w celu dokonania obróbki danych z pamięci komputera, odzyskania danych usuniętych z pamięci komputerów czy wykonanie kopii plikowych zakres zleconych przez prokuratora działań może się pokrywać z zakresem PKD ich działalności gospodarczej, ujawnionym w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ("CEIDG") lub z zakresem PKD działalności spółki osobowej ujawnionym rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego ("KRS"). Podobnie, zakres zleconych działań będzie pokrywał się z ujawnionym w CEIDG lub KRS zakresem PKD w przypadku odpowiednio rzeczoznawców majątkowych oraz tłumaczy lub spółek osobowych z ich udziałem.

Z uwagi na powyższe okoliczności oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego ("NSA") z dnia 21 października 2013 r., sygn. akt II FPS 1/13, podjętą w pełnym składzie Izby Finansowej NSA, u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości co do zakresu ciążących na nim obowiązków płatnika z tytułu wypłaty wynagrodzenia biegłym i tłumaczom prowadzącym działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym powinien jako płatnik pobierać zaliczki na podatek od wynagrodzeń przyznanych biegłym i tłumaczom prowadzącym działalność gospodarczą lub działającym jako wspólnicy spółek osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy pełni on funkcję płatnika podatku i będzie na nim ciążył obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy z wynagrodzenia wypłacanego biegłym i tłumaczom, również gdy prowadzą działalność gospodarczą lub działalność tę prowadzi spółka osobowa, której są wspólnikami. Na obowiązek pobrania podatku nie będzie miał wpływu także fakt, że zakres działalności prowadzonej przez biegłych i tłumaczy lub spółek osobowych z ich udziałem pokrywa się z zakresem czynności zleconych przez prokuratora.

Stanowisko to - zdaniem Wnioskodawcy - znajduje uzasadnienie w przedstawionych poniżej argumentach i przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 cyt. ustawy, źródłami przychodów są odpowiednio działalność wykonywana osobiście albo pozarolnicza działalność gospodarcza. W oparciu o art. 5b ust. 2 tejże ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca podatnikiem podatku dochodowego, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła: pozarolnicza działalność gospodarcza. Jednakże przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną można zaliczyć do źródła przychodów działalności gospodarczej, jeżeli spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, tzn. działalność podatnika nosi cechy wymienione w tym przepisie oraz przychodów z niej uzyskanych nie można zaliczyć m.in. do źródła przychodów w postaci działalności wykonywanej osobiście.

Jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej dokonująca wypłat wynagrodzenia m.in. z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy podatkowej, ma jako płatnik, wynikający z art. 41 ust. 1 ww. ustawy obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Zatem obowiązek pobrania przez jednostkę budżetową zaliczki na podatek dochodowy obejmuje wynagrodzenia wypłacane zarówno biegłym i tłumaczom nieprowadzącym działalności gospodarczej, jak również tym, którzy prowadzą działalność gospodarczą, bowiem wypłacone tym osobom wynagrodzenia zawsze podlegają zaliczeniu do źródła przychodów - działalność wykonywana osobiście. Do tego źródła kwalifikuje się także dochody uzyskane przez biegłych i tłumaczy wykonujących działalność gospodarczą za pośrednictwem spółki osobowej, której są wspólnikami.

Istotą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest zatem prawidłowe przypisanie wynagrodzenia uzyskanego przez biegłego lub tłumacza prowadzących działalność gospodarczą lub będących wspólnikami spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku dochodowego do właściwego źródła przychodu, tj. do działalności wykonywanej osobiście albo działalności gospodarczej.

Pierwszej wskazówki w tym zakresie dostarcza treść art. 13 pkt 6 ustawy podatkowej, który zakresem opodatkowania obejmuje wprost biegłych. Jednakże treść tego przepisu pozwala także na objęcie jego hipotezą tłumaczy, bowiem ponad wszelką wątpliwość tłumacz jest osobą, której prokurator może, na podstawie właściwych przepisów, zlecić wykonanie określonych czynności.

Ponadto, art. 13 pkt 6 ustawy podatkowej w przeciwieństwie do regulacji zawartej w art. 13 pkt 8 tejże ustawy, która dotyczy przychodów z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło - nie przewiduje żadnej możliwości wyłączenia przychodu ze źródła działalności wykonywanej osobiście i jednocześnie włączenia do źródła działalności gospodarczej. Z zestawienia tych przepisów płynie wniosek, że wykorzystanie przez biegłego lub tłumacza składników ich przedsiębiorstwa (spółki osobowej, której są wspólnikami) do uzyskania przychodu z tytułu wykonania zleconych przez prokuratora czynności nie skutkuje przyporządkowaniem przychodu do działalności gospodarczej.

W konsekwencji przychód biegłego i tłumacza z tytułu wykonania czynności zleconych przez prokuratora będzie podlegał opodatkowaniu jako przychód z tytułu działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 6 w związku z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Takie stanowisko prezentują organy podatkowe w swoich wyjaśnieniach (m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 września 2013 r., nr IBPB II/1/415-569/13/ASz, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2013 r., nr IPTPB1/415-322/13-2/AP, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 maja 2012 r., nr IPPB1/415-267/ 12-2/EC).

Należy jednak zauważyć, że NSA dnia 21 października 2013 r. podjął uchwałę, sygn. akt II FPS 1/13, w sprawie zagadnienia prawnego przedstawionego przez Prezesa NSA w zakresie kwalifikacji wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu do odpowiedniego źródła przychodów, w zależności od formy prawnej, w jakiej wykonuje on swój zawód. Uchwała ta nie dotyczy wprost wynagrodzeń biegłych lub tłumaczy, niemniej jednak sąd wskazał, że biegli nie trudnią się - co do zasady - przedstawianiem fachowych opinii na potrzeby postępowania sądowego, a więc ich działalność nie wymaga ani formalnego zorganizowania, ani nie nosi cechy ciągłości. NSA nie wyjaśnił jednak, kiedy zachodzą wyjątki od zasady. Na tle tego rozstrzygnięcia NSA należy raczej dojść do wniosku, że żaden biegły (jak również i tłumacz) nie trudni się w sposób ciągły sporządzaniem opinii lub wykonywanie innych czynności na potrzeby postępowania sądowego, przygotowawczego czy też administracyjnego. Dla biegłych lub tłumaczy prowadzących działalność zarobkową w formie działalności gospodarczej wykonywanie czynności na zlecenie sądów, prokuratora lub organów władzy publicznej ma charakter uboczny wobec ich głównej działalności. Zatem wynagrodzenie biegłych lub tłumaczy, również z perspektywy stanowiska NSA powinno być przyporządkowane do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Na kwalifikację przychodu biegłego lub tłumacza do działalności wykonywanej osobiście nie ma wpływu kwalifikacja podatkowa ich działalności zarobkowej dokonana na gruncie innych przepisów podatkowych. W szczególności, jeżeli biegły lub tłumacz wystawia fakturę za usługi świadczone na zlecenie prokuratora, to do jego przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku VAT, tak bowiem wprost stanowi art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zatem przyjęcie, że biegły lub tłumacz są podatnikami VAT, tj. prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy, nie skutkuje na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koniecznością zapłaty podatku dochodowego od kwoty VAT. Nie wystąpi zatem podwójne opodatkowanie wynagrodzenia biegłego lub tłumacza.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy powinien on pobierać zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń z tytułu wykonania czynności zleconych przez prokuratora na podstawie właściwych przepisów, uzyskiwanych przez wszystkich biegłych i tłumaczy, w tym będących przedsiębiorcami.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Na podstawie przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

* pkt 2 - działalność wykonywana osobiście,

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej #8722; oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

* są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

* wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem - co do zasady #8722; nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone przez ustawodawcę do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Ustawodawca wyraźnie bowiem rozróżnił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu m.in. z działalności wykonywanej osobiście oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej; dokonany podział ma charakter rozłączny.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9.

Jak z powyższego wynika ustawodawca wyraźnie rozróżnia działalność wykonywaną osobiście i działalność gospodarczą jako dwa różne źródła przychodu.

Na gruncie powołanych wyżej przepisów prawa pojawiły się jednak wątpliwości w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła w sytuacji, gdy przychody uzyskiwane przez podatnika są wymienione w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście i jednocześnie działalność prowadzona przez podatnika spełnia warunki określone w definicji działalności gospodarczej. Jako przykłady można podać m.in. przychody uzyskiwane przez artystów, sportowców, sędziów sportowych, pełnomocników świadczących obronę z urzędu, czy też biegłych i tłumaczy.

W związku z powstałymi wątpliwościami, kierując się orzecznictwem, Minister Finansów w dniu 21 listopada 2013 r. wydał interpretację ogólną, Nr DD3/033/181/CRS/13/RD-90955/13, dotyczącą kwalifikacji do źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu. W interpretacji tej uznał, iż kwalifikacja przychodu do odpowiedniego źródła jest zależna od formy prawnej wykonywania przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu zawodu adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego, czy rzecznika patentowego. Zatem przychody uzyskiwane z tego tytułu mogą zostać zaliczone do źródła przychodów - działalność gospodarcza, pomimo iż są wymienione w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Skoro tak, to nie ma też powodów, aby inaczej traktować przychody innych osób, które działają na zlecenie organów władzy, administracji państwowej lub samorządowej, sądu czy prokuratora.

Kontynuacją zagadnień związanych z kwalifikacją do źródła przychodu jest interpretacja ogólna Ministra Finansów wydana w dniu 22 maja 2014 r. Nr DD2/033/30/KBF/14/RD-47426. Minister Finansów wskazał w niej, że podatnik może, jeżeli uzyskuje przychody w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej, zakwalifikować te przychody do źródła - działalność gospodarcza, nawet w sytuacji gdy wymienione są w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Do takiego wniosku doprowadza analiza przepisu art. 13 pkt 8 i 9 oraz art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tylko w art. 13 pkt 9 ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że przychody w nim wymienione zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów - "działalność wykonywana osobiście", nawet jeżeli będą uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej. Ustawodawca dopuszcza więc możliwość zaliczenia przychodów - z działalności wykonywanej osobiście do działalności gospodarczej, jeżeli są uzyskiwane w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej.

Jak z powyższego wynika ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza, aby przychody uzyskiwane z działalności wykonywanej osobiście zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, jeśli wykonywane są one właśnie w warunkach spełniających przesłanki "działalności gospodarczej". Powyższy sposób kwalifikacji należy stosować wobec wszystkich grup zawodowych wymienionych w art. 13 pkt 2-8 ustawy, a zatem także wobec biegłych, tłumaczy czy innych osób działających na zlecenie podmiotów wymienionych w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć przy tym należy, iż skoro ustawa dopuszcza możliwość takiej kwalifikacji jak wskazano powyżej, to nie oznacza to, że przychody uzyskiwane przez ww. osoby muszą być zawsze zaliczane do działalności gospodarczej. Analiza wskazanych przepisów doprowadza do wniosku, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza możliwości osiągania przychodów z działalności wykonywanej osobiście we wskazanym zakresie w ramach działalności gospodarczej. A zatem wskazane przychody mogą być kwalifikowane zarówno do działalności gospodarczej jak i działalności wykonywanej osobiście.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w celu realizacji obowiązków powierzonych przez ustawodawcę, prokuratorzy wykonujący czynności w ramach Wnioskodawcy (Prokuratury) niejednokrotnie korzystają z pomocy tłumaczy lub biegłych, w tym m.in. psychiatrów, psychologów, rzeczoznawców, informatyków. Część spośród powoływanych biegłych i tłumaczy jest przedsiębiorcami, tj. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, działają jako wspólnicy spółki cywilnej lub są wspólnikami w spółce osobowej, innej niż spółka komandytowo-akcyjna, prowadzącej działalność gospodarczą.

Zlecenie wykonania czynności biegłym lub tłumaczom nastąpi na podstawie właściwych przepisów w formie postanowienia, w którym prokurator powoła biegłego lub tłumacza, a w przypadku biegłych i tłumaczy będących przedsiębiorcami, wskaże przy tym firmę przedsiębiorcy. W przypadku biegłych lub tłumaczy będących wspólnikami spółek osobowych, które nie są podatnikami podatku dochodowego, prokurator w postanowieniu o powołaniu biegłego lub tłumacza może wskazać także firmę jego spółki osobowej. Po wykonaniu zleconych czynności firma przedstawi fakturę, a prokurator przyznając firmie należność, wyda postanowienie o tymczasowym poniesieniu wydatków ze Skarbu Państwa na poczet kosztów procesu. W przypadku biegłych lub tłumaczy będących wspólnikami spółki cywilnej, lub spółki osobowej fakturę będzie wystawiała spółka.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy jego postępowania jako płatnika, w przypadku, gdy wypłacał będzie wynagrodzenia biegłym i tłumaczom prowadzącym działalność gospodarczą lub działającym jako wspólnicy spółek osobowych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w takiej sytuacji pełni on rolę płatnika. Na obowiązek pobrania podatku nie będzie miał wpływu fakt, że zakres działalności prowadzonej przez biegłych i tłumaczy lub spółek osobowych z ich udziałem pokrywa się z zakresem czynności zleconych przez prokuratora.

Jak już wyżej wskazano, na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód aby dochody z działalności wykonywanej osobiście kwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli są uzyskiwane w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej. Taka sytuacja dotyczyć będzie osób prowadzących działalność gospodarczą czy też działających jako wspólnicy spółki cywilnej lub będących wspólnikami w innej spółce osobowej z tytułu wykonywanych w ramach tej działalności - na zlecenie sądu, prokuratury czy policji - czynności, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane w takich warunkach można kwalifikować do działalności gospodarczej. Takiej też kwalifikacji należy dokonać w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe. Wynika bowiem z niego, że istotnie zlecone przez Wnioskodawcę biegłym czy tłumaczom czynności wykonywane są w warunkach działalności gospodarczej. Prokurator powołując bowiem biegłego lub tłumacza - w przypadku gdy jest to przedsiębiorca - wskazuje firmę przedsiębiorcy; w przypadku, gdy jest to wspólnik spółki osobowej - firmę spółki osobowej. Po wykonaniu zleconych czynności - należność przyznawana jest firmie (na podstawie przedstawionych faktur). Skoro więc wykonanie czynności zleconych przez Wnioskodawcę odbywa się w takich właśnie warunkach, to nie ma podstaw, aby przychody tychże osób kwalifikować do innego źródła niż działalność gospodarcza.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy, iż obowiązki płatnika jakie będą ciążyć na Wnioskodawcy zależne będą od tego czy biegli i tłumacze zadeklarują zakwalifikowanie osiągniętego przychody z tytułu wykonania zleconych dla nich czynność do przychodów z działalności wykonywanej osobiście czy też do przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - co też wyartykułowano powyżej - wskazane czynności wykonywane są w warunkach działalności gospodarczej. To oznacza, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przychód uzyskiwany przez biegłych i tłumaczy, kwalifikowany będzie - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - do działalności gospodarczej.

Wobec powyższej stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla Organu interpretacyjnego. Interpretacje podatkowe dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i dlatego też zawarte w nich rozstrzygnięcia są indywidualnie. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników. Ponadto zgodnie z art. 14e Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.