IBPBII/1/415-453/10/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 22 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej kosztów transportu i utylizacji wyrobów zawierających azbest - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej kosztów transportu i utylizacji wyrobów zawierających azbest.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W celu wspierania przedsięwzięć związanych z gospodarką odpadami i ochroną powierzchni ziemi, Gmina będąca wnioskodawcą w latach 2008-2009 realizowała zadanie pn. "...". Środki na realizację przedmiotowego zadania pochodziły z Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Realizacja zadania odbywała się na podstawie Programu usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu gminy L. przyjętego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 11 lutego 2008 r., zgodnie z zarządzeniem Burmistrza z dnia 18 lutego 2008 r. na podstawie umów zawartych pomiędzy gminą a firmami wywozowymi wyłonionymi w trybie ustawy - Prawo zamówień publicznych, oraz w oparciu o rządowy program - Program usuwania wyrobów zawierających azbest stosowanych na terytorium Polski przyjętego przez Radę Ministrów w dniu 14 maja 2002 r. i Programu Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata 2009-2032, przyjętego przez Radę Ministrów w dniu 14 lipca 2009 r. Gmina, przystępując do realizacji zadania pn. "...", opierała się na zapisach art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie uznano, że w tym artykule uregulowanie prawne nie nawiązuje do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, tak jak to ma miejsce w normie art. 21 ust. 1 pkt 129, gdzie w sposób wyraźny mowa jest o dotacjach z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, tylko do środków jednostki samorządu terytorialnego jakim jest zarówno budżet gminy jak również Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Uznano zatem, że zwolnienie z opodatkowania właścicieli posesji z tytułu udzielenia im dofinansowania do transportu i utylizacji wyrobów azbestowych - było uprawnione.

W związku z otrzymaną interpretacją indywidualną znak: IBPB II/1/415-927/09/HK z dnia 2 marca 2010 r., że środki Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nie są środkami budżetu gminy, wnioskodawca dodatkowo wyjaśnia, że sposób dokonywanego wywozu odpadów azbestowych uniemożliwia ustalenie wartości nieodpłatnego świadczenia, ponieważ podstawą do wszczęcia postępowania o zamówienie publiczne na przedmiotowe zadania było nie tylko zabezpieczenie na ten cel środków finansowych, a przede wszystkim wnioski mieszkańców - właścicieli posesji o wywóz i utylizację azbestu. We wnioskach tych mieszkańcy wskazywali szacunkową ilość azbestu do wywiezienia i utylizacji. Były to ilości określone w szt, m², m³ lub tonach, oszacowane niedokładnie (np. 100 - 150 m²). Na potwierdzenie, że firma świadcząca usługę odebrała odpady z danej posesji, zostały złożone przez mieszkańców oświadczenia, które podpisywali właściciele danej nieruchomości bądź inni domownicy.

W oświadczeniach tych wykazane zostały również przybliżone ilości odebranych odpadów (około... ton) wyszacowane mniej lub bardziej dokładnie przez pracowników firm odbierających odpady, gdyż odpady nie były ważone na poszczególnych posesjach. Ilości odpadów azbestowych wykazane we wnioskach mieszkańców, a ilości odpadów wykazane w oświadczeniach mieszkańców są rozbieżne. Porównanie danych z wniosków (m², m³, tony) złożonych przez mieszkańców z danymi wykazanymi na oświadczeniach (w tonach), nie daje jednoznacznej odpowiedzi ile faktycznie odpadów wywieziono z danej posesji.

Zastosowanie przelicznika przyjętego w "Wojewódzkiej bazie wyrobów i odpadów zawierających azbest" (1 m² pokrycia azbestowego ~ 11 kg), wykazuje duże różnice pomiędzy deklarowaną a oszacowaną wywiezioną ilością odpadów. Prawdopodobnie taki stan rzeczy wynika zarówno z błędów szacowania przez mieszkańca jak i pracownika firmy odbierającej odpady. Nie bez znaczenia jest sposób magazynowania odpadów na terenie posesji. Odpady były zawilgocone, a niektóre wręcz odbierane podczas ulewnego deszczu. W tym przypadku stosowanie ww. przelicznika jest nieuzasadnione.

Rozliczenie świadczonej usługi z Wykonawcą odbywało się na podstawie ilości odpadów wywiezionych z Gminy i złożonych na składowisku odpadów niebezpiecznych (potwierdzone kartami przekazania odpadów) oraz ceny za 1 tonę odpadów.

Dofinansowanie usuwania azbestu osobom fizycznym odbywało się poprzez zapłatę przez gminę wykonawcy za usługę odbioru, transportu i utylizacji azbestu, a właściciele posesji (osoby fizyczne), od których odbierano odpady azbestowe, nie otrzymały fizycznie środków finansowych. Mieszkańcy uczestniczący w realizacji przedmiotowego zadania mieli uzyskać pomoc ze strony gminy w pozbyciu się azbestu, a gmina mogła zrealizować swój Program oraz Program Rządowy.

Istotą dla gminy w realizacji całego przedsięwzięcia była ilość niebezpiecznych odpadów zawierających azbest wywiezionych z terenu gminy na składowisko odpadów niebezpiecznych, nie zaś ilość odpadów odebranych z danej nieruchomości, dlatego też odpadów nie ważono na poszczególnych nieruchomościach (byłoby to trudne technicznie do zrealizowania i prawdopodobnie znacznie podrażałoby koszty odbioru odpadów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne świadczenie w formie nieodpłatnego wywozu azbestu na rzecz osoby fizycznej, którego wartość - w ocenie wnioskodawcy - nie jest możliwa do ustalenia, stanowi przychód, o którym mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy brak ważenia odpadów na posesjach, brak dokładnych danych co do odebranej ilości odpadów (są przybliżone... ton około), uniemożliwia prawidłowe ustalenie wartości przychodu zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wyjaśniono w wydanej dnia 2 marca 2010 r. interpretacji znak IBPB II/1/415-927/09/HK, w niniejszym przypadku nie może mieć zastosowania zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego otrzymane przez osoby fizyczne świadczenie w postaci sfinansowania ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej usuwanie odpadów niebezpiecznych zawierających azbest z terenu gminy, stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W tym miejscu zauważyć należy, iż wnioskodawca dysponuje szacunkowymi ilościami azbestu wykazanymi we wnioskach o wywóz odpadów azbestowych oraz wykazanymi w oświadczeniach o ilości odpadów faktyczne wywiezionych przez firmę przewozową z poszczególnych posesji. Dysponuje również ogólną kwotą za jaką dokonano wywozu i utylizacji azbestu z terenu gminy. Zatem sposób obliczenia dochodu poszczególnych mieszkańców jest wyłącznie kwestią techniczną. Problemy techniczne dotyczące obliczenia dochodu poszczególnych osób, wynikające ze względów organizacyjnych związanych z wywozem i utylizacją wyrobów zawierających azbest - wbrew opinii wnioskodawcy - nie stanowią podstawy do twierdzenia, iż w ogóle nie powstaje przychód do opodatkowania. Problemy techniczne nie mogą prowadzić bowiem do unikania opodatkowania świadczeń otrzymywanych przez osoby fizyczne.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz w oparciu o przedstawione wyżej przepisy należy stwierdzić, że otrzymane przez osoby fizyczne świadczenie w postaci sfinansowania ze środków Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zadania związanego z usuwaniem odpadów niebezpiecznych zawierających azbest z terenu gminy stanowi dla nich przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, którego wysokość winna zostać ustalona zgodnie z przepisami prawa i opodatkowana.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.