IBPBII/1/415-448/11/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 21 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów środków pieniężnych uzyskanych od podmiotu zagranicznego w związku z udostępnianiem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone oraz z tytułu udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów środków pieniężnych uzyskanych od podmiotu zagranicznego w związku z udostępnianiem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone oraz z tytułu udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca mieszkający w Polsce w 2011 r. zamierza osiągnąć przychód od podmiotu zagranicznego - firmy z siedzibą w Korei Południowej w związku z udostępnieniem przez internet własnych - stworzonych przez siebie - aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smartphone (telefon komórkowy). Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Zamierza zawrzeć z ww. firmą umowę, której przedmiotem jest udostępnianie aplikacji licencjonowanych dla urządzeń typu smartphone za pośrednictwem sklepu internetowego tej firmy użytkownikom końcowym w imieniu i na rzecz wnioskodawcy. Na mocy umowy wnioskodawca udziela ww. firmie prawa do wprowadzania na rynek, promowania i dystrybucji programówgier do użytkowników końcowych oraz udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym.

Szczegółowo firma:

Wnioskodawca nie przenosi praw autorskich do ww. programówgier na podmiot zagraniczny.

Firma płatność będzie przekazywała przelewem na rachunek bankowy wskazany przez wnioskodawcę w walucie obcej. Przelew będzie dokonywany jeden raz w miesiącu o ile kwota należna (po potrąceniu prowizji dla firmy) przekroczy wartość minimalną (250 $).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszne jest zakwalifikowanie uzyskanego w powyższy sposób przychodu od podmiotu zagranicznego jako przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozliczenie go bez konieczności zakładania pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca, powołując art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym wyliczone są źródła przychodów uważa, iż nie ma możliwości jednoznacznego zaliczenia planowanego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy. W związku z powyższym przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmieci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W ocenie wnioskodawcy zwrot "w szczególności" oznacza, że powyższa definicja ma charakter otwarty i do tej kategorii przychodów można zaliczyć również przychody inne niż wymienione w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym przychód osiągnięty przez wnioskodawcę w wyniku zaistnienia opisanego stanu faktycznego.

Wnioskodawca twierdzi, że dla rozliczenia planowanego przychodu nie jest konieczne zakładanie pozarolniczej działalności gospodarczej albowiem przychód nie powstaje w wyniku działalności prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły, lecz w wyniku umowy z podmiotem zagranicznym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca wymienia:

* w pkt 3 - pozarolniczą działalność gospodarczą,

* w pkt 7 - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),

* w pkt 9 - inne źródła.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca mieszkający w Polsce w 2011 r. zamierza osiągnąć przychód od podmiotu zagranicznego - firmy z siedzibą w Korei Południowej w związku z udostępnieniem przez internet własnych - stworzonych przez siebie - aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smartphone. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Zamierza zawrzeć z ww. firmą umowę, której przedmiotem jest udostępnianie aplikacji licencjonowanych dla urządzeń typu smartphone za pośrednictwem sklepu internetowego tej firmy użytkownikom końcowym w imieniu i na rzecz wnioskodawcy. Na mocy umowy wnioskodawca udziela ww. firmie prawa do wprowadzania na rynek, promowania i dystrybucji programówgier do użytkowników końcowych oraz udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym. Wnioskodawca nie przenosi praw autorskich do ww. programówgier na podmiot zagraniczny.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

Aby zatem określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez wnioskodawcę do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel: działań związanych z uzyskaniem środków pieniężnych od podmiotu zagranicznego w związku z udostępnianiem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone.

Zorganizowany charakter sprzedaży, powtarzalność czynności oraz chęć osiągnięcia zysku (zarobkowy charakter), to elementy istotne dla zakwalifikowania czynności związanych z uzyskaniem ww. środków pieniężnych (w tym z udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym), jako pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść ww. przepisu można uznać, iż uzyskanie przez wnioskodawcę środków pieniężnych od podmiotu zagranicznego w związku z udostępnieniem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone oraz z udzielania licencji nie nosi znamion działalności prowadzonej w celach zarobkowych, w sposób zorganizowany i ciągły - nie zostały spełnione kryteria art. 5a pkt 6 ww. ustawy, dlatego też przychodów z tego tytułu nie należy zaliczać do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Uzyskane przez wnioskodawcę od podmiotu zagranicznego środki pieniężne w związku z udostępnianiem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone oraz z tytułu udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ww. ustawy, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Stosownie bowiem do art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe).

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu m.in. poprzez udzielenie im licencji. Istotą umowy licencyjnej jest zezwolenie na korzystanie z dzieła będącego przedmiotem prawa autorskiego. Na jej podstawie podmiot któremu przysługuje dobro o charakterze niematerialnym, nie przenosi na inną osobę swoich praw, lecz jedynie udziela jej upoważnienia do korzystania z tego dobra w określony sposób, w określonym czasie za stosowanym wynagrodzeniem (tzw. opłata licencyjna) lub nieodpłatnie.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

* konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu (w przedmiotowym przypadku - programy, gry),

* osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielanie licencji).

W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż tut. Organ nie jest upoważniony do interpretacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba (wnioskodawca) jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy lub czy konkretna praca (program, gra) stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż uzyskane przez wnioskodawcę od podmiotu zagranicznego środki pieniężne w związku z udostępnianiem, za pośrednictwem sklepu internetowego tego podmiotu, własnych aplikacji mobilnych, gier na urządzenia mobilne typu smarthone oraz z tytułu udzielania licencji na używanie oprogramowania użytkownikom końcowym są przychodem z tych praw. Konsekwencją powyższego jest to, iż przychody uzyskane z ww. tytułu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są bowiem przychodem z praw autorskich. Oznacza to, iż na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody te, nie są zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Środki te nie mogą być również - wbrew twierdzeniom wnioskodawcy - zaliczone do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ust. 1 tej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z treści przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym; dowodzi o tym sformułowanie "w szczególności". Jednakże do tegoż źródła należy zaliczyć przychody, jedynie w przypadku, gdy nie mogą być one zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.