IBPBII/1/415-445/10/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2010 r. (data wpływu do Organu - 19 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2010 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, żyje z żoną w związku małżeńskim od października 2005 r., wspólnie wychowują dwóch synów. Starszy syn jest dzieckiem żony z poprzedniego związku, a drugi syn pochodzi z ich wspólnego związku. Żona wnioskodawcy nie pracuje, jednakże rozliczenia podatkowego dokonują wspólnie. Wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem syna żony z poprzedniego związku, nie jest też on przez niego adoptowany. W związku z rozbierznymi interpretacjami w prasie i internecie dotyczącymi ulgi prprodzinnej z tytułu wychowywania nieadoptowanego dziecka wnioskodawca zwrócił się do tut. Organu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie powołując się przy tym na interpretację indywidualnę Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 listopada 2008 r. Znak: BPB2/415-1496/08/ASz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy małżonkom przysługuje ulga prorodzinna z tytułu wychowywania dziecka, którego wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem.

Wnioskodawca uważa, iż przysługuje mu prawo do ulgi prorodzinnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. 14, poz. 176 z późn. zm.), małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku - art. 6 ust. 3 ww. ustawy.

Wobec powyższego, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany w sposób określony w art. 27 ustawy.

Natomiast na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Z treści tego przepisu wynika, iż prawo do ulgi przysługuje osobom sprawującym władzę rodzicielską nad dziećmi lub też sprawującym nad nimi opiekę w oparciu o inne instytucje prawne (prawny opiekun, rodzina zastępcza). Macocha lub ojczym, jeżeli nie przysposobią dziecka drugiego małżonka, nie mają prawa skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania tego dziecka nawet wtedy, gdy faktycznie się nim zajmują.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Stosownie do art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

* dzieci, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

* dzieci, do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej

- pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wychowuje wspólnie z żoną dwóch synów. Starszy syn jest dzieckiem żony z poprzedniego związku, a drugi syn pochodzi z ich wspólnego związku. Żona wnioskodawcy nie pracuje jednakże rozliczenia podatkowego dokonują wspólnie. Wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem syna żony z poprzedniego związku, nie jest też on przeze niego adoptowany.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej unormowania prawne stwierdzić należy, że małżonkowie składając wspólne zeznanie podatkowe za 2009 r. mogą w nim odliczyć ulgę na dziecko wspólne, a także na dziecko z poprzedniego związku żony. Jednakże z uwagi na fakt, że ulga prorodzinna przysługuje rodzicom (biologicznym lub adopcyjnym) wykonującym władzę rodzicielską oraz podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego, wnioskodawca może skorzystać z odliczenia od podatku jedynie na dziecko, które pochodzi ze wspólnego związku Jego i małżonki w całości lub w proporcji przez nich określonej. Natomiast nie może skorzystać z tej preferencji na dziecko pochodzące z poprzedniego związku żony. Z ulgi z tytułu wychowywania dwójki dzieci skorzystać może wyłącznie żona wnioskodawcy nawet wtedy, gdy nie uzyskuje żadnych dochodów. Ustawodawca umożliwił bowiem małżonkom odliczanie przedmiotowej ulgi od ich wspólnego podatku, co wynika z powołanego wyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że w zeznaniu podatkowym składanym wspólnie przez małżonków może zostać wykazana pełna kwota ulgi z tytułu wychowywania dzieci (ze wspólnego związku oraz z poprzedniego związku żony), jeżeli oczywiście podatek obliczony na imię obojga małżonków, daje podstawy do pełnego wykorzystania tegoż odliczenia.

Również w latach 2007 i 2008, prawo do odliczeń od podatku przysługiwało obojgu małżonkom, nawet w przypadku gdy jedno z nich nie uzyskało żadnych przychodów.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 cytowanej ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2007 i 2008 r., od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4. Zatem na podstawie ww. przepisu w związku z art. 6 ust. 4 powołanej ustawy odliczenie przysługuje w przypadku wychowywania:

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1-art. 27f ust. 2 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1-art. 27f ust. 4 cyt. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów podatnik może odliczyć rocznie kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca wychowuje wspólnie z żoną dwóch synów. Starszy syn jest dzieckiem żony z poprzedniego związku, a drugi syn pochodzi z ich wspólnego związku. Żona wnioskodawcy nie pracuje jednakże rozliczenia podatkowego dokonują wspólnie. Wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem syna żony z poprzedniego związku, nie jest też on przeze niego adoptowany.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż nawet w przypadku gdy żona wnioskodawcy w 2007 r. i 2008 r. nie osiągnęła żadnych dochodów, nie ma podstaw prawnych aby małżonkowie nie mogli skorzystać z pełnej ulgi prorodzinnej na oboje dzieci za lata 2007 i 2008 (o ile kwota podatku obliczonego na imię obojga małżonków daje uprawnienie do wykorzystania pełnej ulgi).

Co prawda, ulga przysługuje tylko rodzicom lub osobom, które przysposobiły dziecko. Jednakże w sytuacji kiedy rodzic dziecka (lub przysposabiający) nie uzyskuje dochodów, a małżonkowie dokonują wspólnego rozliczenia, rodzic będzie miał prawo do odliczenia ulgi na dziecko, ponieważ podatek jest określany na imię obojga; tym samym odliczenie będzie dokonane od podatku obliczonego na imię obojga małżonków. Wynika to z przepisu art. 6 ust. 2 cyt. ustawy, który stanowi, że małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu (...) mogą być, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów ustalonych zgodnie z art. 9 ust. 1, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.