IBPBII/1/415-442/09/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 19 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków wnioskodawcy związanych z obsługą środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków wnioskodawcy związanych z obsługą środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych z jednostkami oświatowymi z terenu województwa, centralizuje i obsługuje częściowy odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych - od czynnych i emerytowanych pracowników oświaty z tych jednostek. Środki scentralizowanego Funduszu Świadczeń Socjalnych wnioskodawca przeznacza na:

Wnioskodawca mimo, iż nie posiada zawartych umów o pracę z tymi pracownikami, to sporządza w ciągu całego roku dla tych pracowników czynnych, którzy korzystają z dopłat do świadczeń socjalnych organizowanych ze scentralizowanego Funduszu Świadczeń Socjalnych - informacje PIT-11 o uzyskanych dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Emerytom lub rencistom wnioskodawca takiej informacji nie sporządza.

sporządzając w ciągu całego roku dla tych pracowników oświaty, którzy korzystają z umorzeń pożyczek pobranych ze scentralizowanego Funduszu Świadczeń Socjalnych wnioskodawcy - informacje PIT-11 o uzyskanych dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Emerytom lub rencistom takiej informacji wnioskodawca nie sporządza.

* W przypadku umorzenia pożyczki po śmierci pożyczkobiorcy (pracownika, emeryta lub rencisty) - wnioskodawca nie pobiera podatku od spadkobierców, ponieważ zarówno regulamin udzielania pożyczek jak i umowa pożyczki, nie precyzuje obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobierców.

Sporządzone informacje PIT-11 o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy - od dopłat do świadczeń socjalnych, a także od umorzonych pożyczek - wnioskodawca przekazuje pracownikowi oświaty oraz przesyła na adres Urzędu Skarbowego, właściwego dla miejsca jego zamieszkania. Szczegółowe zasady przydzielania świadczeń socjalnych oraz udzielania pożyczek na cele mieszkaniowe - z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych scentralizowanego od jednostek oświatowych, określają regulaminy zatwierdzone przez Kuratora Oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

W przypadku pracowników oświaty (nauczycieli) pracodawcą jest szkoła. Wynika to z postanowień art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) oraz art. 10 i 11 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanymi przepisami, dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:

Stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się w szkole, a w przypadku powołania zespołu szkół jako odrębnej jednostki organizacyjnej - w zespole szkół na podstawie umowy o pracę lub mianowania. Stosunek ten nawiązuje dyrektor szkoły.

Zatem, dyrektor szkoły - jako kierownik zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole (placówce) osób - nawiązuje i rozwiązuje stosunek pracy ze wszystkimi pracownikami szkoły (placówki) niezależnie od tego, czy:

Powyższego nie zmienia fakt, iż w myśl art. 5 ust. 2 i ust. 7 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez:

Organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), i organizacyjnej szkoły lub placówki. W tym celu organ prowadzący szkołę może tworzyć jednostki obsługi ekonomiczno-administracyjnej szkół i placówek lub organizować wspólną obsługę administracyjną, finansową i organizacyjną prowadzonych szkół i placówek (art. 5 ust. 9 ustawy o systemie oświaty). Jednocześnie organ prowadzący szkołę sprawuje nadzór nad działalnością szkoły w zakresie spraw finansowych i administracyjnych, z uwzględnieniem odrębnych przepisów (art. 34a ustawy o systemie oświaty).

W świetle powyższego, należy zauważyć, iż odrębną kwestią jest bycie pracodawcą dla zatrudnionych w szkole nauczycieli (a co za tym idzie, bycie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), odrębną natomiast zakładanie i prowadzenie określonego rodzaju szkół przez jednostki samorządu terytorialnego, a także zapewnienie obsługi administracyjno-finansowej i sprawowanie nadzoru nad działalnością szkoły.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl natomiast art. 2 pkt 5 tej ustawy - osoby uprawnione do korzystania z Funduszu to pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Jak zatem wynika z treści powyższych przepisów prawa, środki zgromadzone na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych przeznaczone są na świadczenia dla obecnych i byłych pracowników (emerytów i rencistów). Zatem w efekcie podmiotem dokonującym tych świadczeń (wypłacającym) nie jest wnioskodawca lecz jest nim obecny lub były pracodawca. On też, zgodnie z treścią art. 8 Ordynacji podatkowej w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy w związku z art. 41 ust. 1 i 4, płatnikiem podatku z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych przez rencistów i emerytów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy m.in. stosunkiem pracy są podmioty, dokonujące na ich rzecz świadczeń (byłe zakłady pracy).

W konsekwencji, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przedmiotowej sprawie - płatnikiem podatku dochodowego z tytułu świadczeń otrzymywanych z funduszu świadczeń socjalnych przez pracowników oraz emerytów i rencistów - gdzie świadczenia kwalifikowane są odpowiednio do przychodów ze stosunku pracy lub przychodów z innych źródeł jest szkoła - placówka oświatowa, a nie wnioskodawca.

Zatem to nie wnioskodawca, lecz poszczególne jednostki oświaty zobligowane są do wykonywania obowiązków płatnika w związku ze świadczeniami finansowanymi z własnego funduszu świadczeń socjalnych, gdyż to one dokonują tych świadczeń; wnioskodawca jedynie na podstawie umowy cywilnoprawnej zajmuje się obsługą tego funduszu. Podkreślić jednak należy, iż na podstawie umowy cywilnoprawnej nie jest możliwym scedowanie obowiązków płatnika na inny podmiot.

W tym stanie rzeczy bezpodstawną jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie pozostałych zagadnień, bowiem zagadnienia te dotyczą jednostek oświaty (szkół) a nie wnioskodawcy.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.