IBPBII/1/415-43/11/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów dojazdu na szkolenia dla ich uczestników oraz obowiązku wystawiania informacji PIT-8C z ww. tytułu - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów dojazdu na szkolenia dla ich uczestników oraz obowiązku wystawiania informacji PIT-8C z ww. tytułu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka realizuje projekt pod nazwą "..." w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Poddziałanie 8.1.1 "Wsparcie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw" pod nadzorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy, który jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekt jest skierowany do 360 osób pracujących, zatrudnionych w przedsiębiorstwach na terenie województwa, w tym do pracowników mikro, małych, średnich i dużych przedsiębiorstw, którzy z własnej inicjatywy chcą nabyć, uzupełnić lub podwyższyć kwalifikacje zawodowe w ramach bezpłatnych szkoleń z zakresu kadr i płac. Uczestnicy szkoleń mogą ubiegać się o zwrot kosztów dojazdu do wysokości 15 złotych brutto za jeden dzień uczestnictwa w zajęciach. Zwrot kosztów dojazdu na szkolenia jest wsparciem dodatkowym i dobrowolnym.

W złożonym przez Wnioskodawcę wniosku nie zostało sformułowane pytanie przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego. Wnioskodawca zajął natomiast następujące stanowisko w sprawie.

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do pkt 114 w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnie świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów. Wnioskodawca uważa, że zwrot kosztów dojazdu dla uczestników szkoleń można zaliczyć jako wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń ze środków pochodzących od rządów państw obcych, w ramach rządowych programów. Tym samym zgodnie z art. 42a Spółka nie ma obowiązku wystawienia uczestnikom szkoleń informacji PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Równocześnie przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty w związku z czym do tej kategorii zaliczyć należy również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Stosownie natomiast do art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka realizuje projekt pod nazwą "..." w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Poddziałanie 8.1.1 "Wsparcie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw" pod nadzorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy, który jest współfinansowany przez Unię Europejką w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Projekt skierowany jest do osób pracujących, którzy chcą podwyższyć kwalifikacje zawodowe w ramach bezpłatnych szkoleń. Uczestnicy szkoleń mogą ubiegać się o zwrot kosztów dojazdu do wysokości 15 złotych brutto za jeden dzień uczestnictwa w zajęciach. Zwrot kosztów dojazdu na szkolenia jest wsparciem dodatkowym i dobrowolnym.

Przechodząc do zwolnień przedmiotowych tut. organ zaznacza, iż przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W świetle powyższego zastosowanie mają dwa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r.:

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz,

* w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) cyt. ustawy stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

Należy zauważyć, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy ustawodawca posłużył się terminem "podróż" bez określenia "służbowa", dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 13 ww. ustawy.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów zwracane przez wnioskodawcę, w ramach projektu współfinansowanego przez Unię Europejska ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 koszty dojazdów na szkolenia uczestnikom szkoleń będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w ww. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej o ile spełnione zostaną przesłanki wskazane w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku gdy wypłacany osobom uczestniczącym w szkoleniu zwrot kosztów dojazdu na szkolenia nie spełnia kryteriów wskazanych w art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub przewyższałby limit określony odrębnymi przepisami wydanymi przez ministra właściwego do spraw pracy, wówczas odpowiednio cała kwota refundacji kosztów dojazdu lub nadwyżka ponad ustalony limit podlega wykazaniu w PIT-8C.

Stosownie natomiast do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Z powyższego wynika, że powołanym zwolnieniem objęte są otrzymane z ww. źródeł świadczenia niepieniężne oraz świadczenia rzeczowe (w naturze). Tym samym powołane przez Wnioskodawcę zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 114 cyt. ustawy nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie ponieważ nie obejmuje swym zakresem świadczeń pieniężnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, iż pieniądze otrzymane przez uczestników szkoleń jako zwrot kosztów dojazdu stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z określonych w art. 20 cyt. ustawy innych źródeł, który jednakże korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b). ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonych w powołanych wyżej rozporządzeniach pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 21 ust. 13 ww. ustawy.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.