IBPBII/1/415-412/13/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 11 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty diety dla członków zarządu i komisji oraz obowiązków ciążących z tego tytułu na płatniku:

* w części dotyczącej wykazania niepobranej zaliczki na podatek dochodowy w informacji PIT-11 i jej korekcie oraz zaliczenia zapłaconej przez płatnika zaliczki do przychodu podatnika - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części jest - prawidłowe.

W dniu 9 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty diety dla członków zarządu i komisji oraz obowiązków ciążących z tego tytułu na płatniku.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 25 czerwca 2013 r. znak: IBPB II/1/415-412/13/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 11 lipca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) wypłaca członkom zarządu i komisji rewizyjnej diety roczne za zaangażowanie w działalność Spółki. Diety przyznawane są uchwałą Walnego Zgromadzenia Delegatów Członków Spółki.

W latach 2007-2012 diety zostały wypłacone, ale w skutek mylnej interpretacji przepisów nie została ani naliczona ani odprowadzona do urzędu skarbowego zaliczka na podatek dochodowy.

Nie sporządzono również w związku z wypłatą tej diety informacji PIT-11 (PIT-11 sporządzono dla niektórych członków zarządu w 2010 r. w związku z wynagrodzeniem z tytułu umowy o dzieło). Nie wykazano należnych kwot w deklaracji PIT-4R.

Zarząd oraz Komisja Rewizyjna nie są związane ze Spółką żadną umową. Swoją funkcję pełnią z wyboru delegatów członków Spółki na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kto powinien uiścić należny podatek: płatnik - mimo, iż faktycznie go nie pobrał, ale należało to do jego obowiązków czy podatnicy.

W jaki sposób dokonać korekty deklaracji i jak właściwie sporządzić informację PIT-11.

Jak sporządzić PIT-11 dla członka zarządu zmarłego w 2012 r.

Czy należy sporządzić PIT-11 w przypadku gdy przychód jest równy kosztom uzyskania.

Zdaniem Wnioskodawcy, należne podatki powinny zostać uiszczone przez płatnika czyli Spółkę wraz z odsetkami za zwłokę.

Kwota uiszczonego podatku powinna zostać potraktowana jako przychód podatników.

Należy sporządzić PIT-11 również w przypadku gdy przychód jest równy kosztom jego uzyskania.

Ponadto Spółka powinna sporządzić korekty deklaracji PIT-4R wykazując należne kwoty, oraz sporządzić informację PIT-11/korektę deklaracji PIT-11 wykazując kwotę przychodu, koszty uzyskania i należne zaliczki na podatek dochodowy.

PIT-11 dla osoby nieżyjącej Wnioskodawca prześle do urzędu skarbowego wraz z informacją o zgonie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1a powołanej ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R) (...). Ponadto, stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) wypłaca członkom zarządu i komisji rewizyjnej diety roczne za zaangażowanie w działalność Spółki. Diety przyznawane są uchwałą Walnego Zgromadzenia Delegatów Członków Spółki. W latach 2007-2012 diety zostały wypłacone, ale w skutek mylnej interpretacji przepisów nie została ani naliczona ani odprowadzona do urzędu skarbowego zaliczka na podatek dochodowy. Nie sporządzono również w związku z wypłatą tej diety informacji PIT-11 (PIT-11 sporządzono dla niektórych członków zarządu w 2010 r. w związku z wynagrodzeniem z tytułu umowy o dzieło). Nie wykazano należnych kwot w deklaracji PIT-4R. Zarząd oraz Komisja Rewizyjna nie są związane ze Spółką żadną umową. Swoją funkcję pełnią z wyboru delegatów członków Spółki na mocy uchwały Walnego Zgromadzenia.

Przepis art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 26 ustawy - Ordynacja podatkowa podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Odpowiedzialność podatnika za niektóre zobowiązania ogranicza jednak art. 26a § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z jego treścią, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 - jak wyżej wskazano, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika (art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej). Art. 30 § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa przewiduje możliwość wydania przez organ podatkowy decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego.

W związku z powyższym wskazać należy, że zobowiązanie płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika. Za wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 26a Ordynacji podatkowej, obciążony podatkiem jest podatnik, a rola płatnika polega na dopełnieniu czynności wskazanych w art. 8 Ordynacji podatkowej. Elementem konstytutywnym odpowiedzialności płatnika jest zawsze niewpłacenie podatku, co wynika z treści art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony. Zatem płatnik odpowiada wówczas, gdy należny podatek nie wpłynął w odpowiedniej wysokości i w odpowiednim terminie na rachunek urzędu skarbowego. Ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno - technicznych. Dlatego też płatnik pobiera podatek od podatnika i wpłaca go do organu podatkowego pełniąc rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym. Odpowiedzialność płatnika za niepobrany podatek ma na celu zabezpieczenie należności Skarbu Państwa w wysokości tego podatku (z ewentualnymi odsetkami).

Jak wyżej wskazano zobowiązanie płatnika nie jest oderwane od zobowiązania samego podatnika. Jego odpowiedzialność ma zarówno odszkodowawczy (z tytułu niedopełnienia obowiązków) jak i gwarancyjny charakter. Podatnik, płacąc niepobrany przez płatnika podatek, wypełnia własne, a nie płatnika, zobowiązanie. Zgodnie bowiem z treścią art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik jest zobowiązany złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym i wpłacić różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumę zaliczek pobranych. Z chwilą zatem zapłaty podatku przez podatnika dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego po stronie płatnika. Nie oznacza to jednak zwolnienia płatnika z obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres od dnia następującego po dniu upływu terminu, w którym był on obowiązany dokonać wypłaty zaliczki, do dnia wpłaty podatku przez podatnika.

W kontekście powyższego jeżeli Wnioskodawca (płatnik) w latach 2007-2012 nie pobrał od wypłaconych diet zaliczek na podatek dochodowy jak również nie odprowadził do organu podatkowego ww. należnych zaliczek a podatnik (członek zarządu lub komisji rewizyjnej) nie zeznał dochodu z tego tytułu i nie uiścił należnego podatku, to wówczas sytuacja taka stanowić będzie dla płatnika zaległość podatkową, od której należne są odsetki za zwłokę.

Jeżeli natomiast podatek został zapłacony przez podatnika, to w dniu dokonania tej zapłaty wygasa zobowiązanie płatnika. Nie oznacza to jednak zwolnienia płatnika z obowiązku zapłaty odsetek za zwłokę za okres od dnia następującego po dniu upływu terminu, w którym był on obowiązany dokonać wpłaty zaliczki, do dnia wpłaty podatku przez podatnika.

Z treści wniosku nie wynika, iżby członkowie zarządu oraz komisji rewizyjnej, którym wypłacono diety, wykazali z tego tytułu dochód w zeznaniu podatkowym i uiścili należny podatek zatem Wnioskodawca postąpi prawidłowo dokonując wpłaty do organu podatkowego zaległych, a nie pobranych przez niego w odpowiedniej wysokości zaliczek jakie były należne za lata 2007-2012 wraz z wymaganymi odsetkami za zwłokę, gdyż w ten sposób wywiąże się on z obowiązku jaki został na niego nałożony przez art. 42 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym zakresie należało zatem uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Jednakże nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy dotyczącym kwestii zaliczenia do przychodu podatnika a zarazem opodatkowania wpłaconej przez płatnika w danym roku zaległej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zaliczka ta, jak wynika z wniosku, nie została nie pobrana z winy podatnika tylko z winy samego płatnika - ze względu, jak wskazuje we wniosku sam Wnioskodawca, na niewłaściwą interpretację przepisów. Powołane powyżej przepisy, a zwłaszcza art. 30 § 1 w związku z art. 8 Ordynacji podatkowej, w takiej sytuacji stanowią, iż to płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawca nie może zaliczyć do przychodu podatnika wpłaconej w danym roku do urzędu skarbowego kwoty zaległej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconych diet rocznych. Dokonując takiej wpłaty Wnioskodawca realizuje nałożony na niego ciężar odpowiedzialności za niepobraną i niewpłaconą do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek. W takiej sytuacji nie można więc mówić o przychodzie podatkowym występującym po stronie podatnika.

W związku z powyższym w tej części stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii sporządzania informacji PIT-11 i jej korekty oraz korekty deklaracji PIT-4R wskazać należy na powołany wyżej przepis art. 41 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ich treści wynika, iż ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wypłaty świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18a także sporządzenia i przekazania urzędowi skarbowemu oraz podatnikowi w ustawowym terminie informacji oraz przekazania urzędowi skarbowemu deklaracji.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych, np. błędnie mogła zostać określona wysokość przychodu bądź dochodu, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Dlatego też powołane powyżej przepisy znajdują zastosowanie m.in. do korekty informacji PIT-11 oraz do korekty deklaracji PIT-4R.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca jako płatnik za lata 2007-2012 nie sporządził stosownych informacji PIT-11 lub też sporządził je nieprawidłowo to będzie on zobowiązany obecnie do ich wystawienia/skorygowania by wywiązać się z ciążącego na płatniku obowiązku wynikającego z ww. przepisów.

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązkiem płatnika jest wykazanie w informacji PIT-11 faktycznie osiągniętego przez podatnika przychodu (dochodu) i faktycznie pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Informacja PIT-11 powinna zatem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i pobranych w danym roku podatkowym zaliczkach na podatek.

W związku z powyższym skoro Wnioskodawca w przeszłości - mimo, że wypłacił omawiane diety członkom zarządu i komisji rewizyjnej - nie sporządził informacji PIT-11 lub też w sporządzonych informacjach nie wykazał ww. świadczeń jest zobowiązany sporządzić lub skorygować informacje i wykazać w nich odpowiednio za dany rok podatkowy faktycznie osiągnięty przez podatnika przychód/dochód, z uwzględnieniem przysługujących kosztów uzyskania przychodu. Obowiązkiem Wnioskodawcy (płatnika) będzie również wystawienie informacji PIT-11 w sytuacji gdy uzyskany przez podatnika przychód będzie równał się kosztom uzyskania przychodów.

Również w przypadku śmierci podatnika, płatnik jest zobowiązany sporządzić informację PIT-11. Przy czym informację tę zobowiązany jest z urzędu przekazać tylko właściwemu urzędowi skarbowemu. Płatnik może ponadto taką informację przekazać współmałżonkowi zmarłego podatnika, który ma zgodnie z ustawą możliwość dokonania wspólnego rozliczenia ze zmarłym współmałżonkiem i dane zawarte w PIT-11 są mu do tego niezbędne. W informacji wykazuje się tylko świadczenia wypłacone lub postawione do dyspozycji do dnia śmierci świadczeniobiorcy.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii dotyczącej wykazania w informacji PIT-11 lub jej korekcie kwoty zaliczki na podatek dochodowy należnej z tytułu wypłaconej diety, wskazać należy, że w informacji PIT-11 oraz jej korekcie mogą zostać uwzględnione tylko te zaliczki, które faktycznie zostały pobrane przez Wnioskodawcę z dochodu świadczeniobiorcy w latach, za które informacja jest sporządzona. Informacja PIT-11 czy też jej korekta winna odzwierciedlać bowiem stan faktyczny. Tym samym, skoro Wnioskodawca nie pobrał z dochodu świadczeniobiorcy w przeszłości należnej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconej diety rocznej, to zarówno w informacji PIT-11 jak i jej korekcie takiej zaliczki nie może wykazać. Jak bowiem sama nazwa wskazuje, informacja PIT-11 jest informacją o pobranych (a nie należnych) zaliczkach na podatek dochodowy. Zatem fakt niepobrania i nieuiszczenia właściwej kwoty zaliczki na podatek dochodowy nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 czy też jej korekcie. To, że zaległa zaliczka zostanie uiszczona w latach późniejszych nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 czy też jej korekcie złożonej za minione lata.

Tym samym w części dotyczącej wykazania należnej zaliczki na podatek dochodowy w informacji PIT-11 czy też jej korekcie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ustosunkowując się do kwestii dokonania korekt deklaracji PIT-4R, wskazać należy, że Wnioskodawca postąpi prawidłowo wykazując w nich należną zaliczkę, czyli taką jaka winna była być przez płatnika (Wnioskodawcę) pobrana w związku z ciążącymi na nim obowiązkami płatnika, nałożonymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W deklaracji PIT-4R winny bowiem być wykazane należne zaliczki, a zatem takie, które powinny być pobrane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

To oznacza, że w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zaznaczyć należy, iż przedmiotowa interpretacja rozstrzyga tylko i wyłącznie o skutkach powstałych dla Wnioskodawcy (płatnika) z tytułu niepobrania przez niego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.