IBPBII/1/415-412/09/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniu 21 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w 2008 r. świadczeń od pracodawcy:

* w części dotyczącej opodatkowania tych świadczeń i wykazania ich w zeznaniu podatkowym za 2008 r. - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej odliczenia od dochodu nienależnie pobranych świadczeń - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w 2008 r. na podstawie wyroku sądowego odszkodowania przyznanego zgodnie z art. 45 § 1 Kodeksu pracy, odprawy pieniężnej za wypowiedzenie umowy o pracę z powodów leżących po stronie pracodawcy, odsetek od ww. świadczeń oraz nienależnie pobranych świadczeń, które nie zostały zwrócone w 2008 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 2 lipca 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-412/09/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 21 lipca 2009 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2008 wnioskodawczyni była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w Spółce, która została rozwiązana z dniem 15 marca 2008 r. Po rozwiązaniu umowy złożyła pozew do Sądu Pracy o ustalenie, iż umowa o pracę zawarta na okres 10 lat była umową zawartą na czas nieokreślony oraz o odszkodowanie w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia. Otrzymała od byłego pracodawcy PIT-11 za okres zatrudnienia. Po procesie, prawomocnym wyrokiem zasądzona została na rzecz wnioskodawczyni kwota 5.960 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 25 marca 2008 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że "wypowiedzenie umowy o pracę zostało dokonane z naruszeniem przepisów art. 30 § 4, co uzasadniało żądanie powódki zasądzenia odszkodowania w wysokości 1-miesięcznego wynagrodzenia w kwocie 2.980 zł brutto. Ponadto przyczyna wypowiedzenia powódce stosunku pracy leżała po stronie pozwanego pracodawcy, a zatem uzasadnione było zasądzenie na jej rzecz odprawy pieniężnej w wysokości 1-miesięcznego wynagrodzenia w kwocie 2.980 zł brutto. Na podstawie ww. wyroku Spółka przelała na konto wnioskodawczyni kwotę 2.980 (13 czerwca 2008 r.) i 3.546,98 zł (3 listopada 2008 r.). W połowie lutego 2009 r. wnioskodawczyni otrzymała PIT-11 za okres 01-31 października 2008 r. W okresie tym wnioskodawczyni nie otrzymała żadnych środków od Spółki, dlatego zwróciła się o korektę PIT-11. Od tamtej pory Spółka dokonała kilku korekt PIT-11, z których, zdaniem wnioskodawczyni, żadna nie została wystawiona prawidłowo. Ostatnia wersja PIT-11 wykazała w rubryce 78 i 79 kwotę 5.960 zł, a w rubryce 80 - 1.132 zł.

W dniu 30 kwietnia 2009 r. wnioskodawczyni złożyła deklarację PIT-36 za rok 2008, w której wykazała inne kwoty (związane z wyrokiem Sądu i - zdaniem wnioskodawczyni - nienależnie przekazanym świadczeniem przez Spółkę) niż wykazano w ww. PIT-11, wraz z uzasadnieniem i wyjaśnieniem.

Wnioskodawczyni uważa, iż pracodawca powinien przelać na jej konto zasądzoną kwotę po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a przelał więcej - jak twierdzi na podstawie błędu formalnego. Ustawowe odsetki od zasądzonej kwoty wyniosły 284,49 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy poszczególne składniki odszkodowania:

Czy w przypadku zwrotu nienależnej kwoty byłemu pracodawcy w roku 2009 wnioskodawczyni powinna korygować PIT-36 za 2008 r. czy kwotę tę odliczyć w PIT-36 za rok 2009.

Czy prawidłowo naliczono odsetki ustawowe od zasądzonej kwoty.

Zajmując stanowisko wnioskodawczyni przedstawiła sposób wypełnienia zeznania wskazując, iż:

Wnioskodawczyni stwierdziła, iż w przypadku zwrotu nadpłaconej przez byłego pracodawcę kwoty 848,49 zł zamierza złożyć korektę zeznania PIT-36 za 2008 r. pomniejszając odpowiednio pozycje: 79, 81, 83 i dalsze.

Zdaniem wnioskodawczyni ww. sposób wypełnienia przez nią zeznania PIT-36 oraz ewentualnej korekty tego zeznania jest prawidłowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, uważa się w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że ww. kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. W opisanym stanie faktycznym kwota nienależnie przekazana przez pracodawcę, w momencie jej otrzymania przez wnioskodawczynię, stała się dla niej przysporzeniem majątkowym, mającym swoje źródło w stosunku pracy. Zatem kwota ta winna być zaliczona do przychodów ze stosunku pracy. Tak samo do przychodu ze stosunku pracy zaliczane są świadczenia wypłacone przez pracodawcę tytułem odszkodowania oraz odprawy pieniężnej bowiem źródłem wypłaty tychże świadczeń był łączący uprzednio wnioskodawczynię stosunek pracy ze Spółką wypłacającą świadczenia.

Kwestie zasad i podstawy do wypłaty odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę reguluje Kodeks pracy. Stosownie do postanowień art. 45 § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia - art. 471 Kodeksu pracy.

Stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Powyższe odszkodowanie zostało wypłacone wnioskodawczyni na podstawie art. 45 Kodeksu pracy. Oznacza to, iż wnioskodawczyni przyznano odszkodowanie, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. Kodeksu pracy i równocześnie odszkodowanie to nie zostało wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a) - g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (tj. wypłacone m.in. ze stosunku pracy) podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego.

Zatem wypłacone wnioskodawczyni odsetki od świadczeń zasądzonych wyrokiem sądowym (zaliczanych w świetle art. 12 ust. 1 cyt. wyżej ustawy do przychodów ze stosunku pracy) podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy nadmienić, iż jako, że odprawa pieniężna oraz nienależnie otrzymane od pracodawcy świadczenie mają swe źródło w stosunku pracy, to winny być wykazane w poz. 45-47 zeznania PIT-36, a nie w poz. 79-81.

Świadczenia te powinny być wykazane w kwotach brutto tj. w kwotach stawianych do dyspozycji podatnika lub przez niego otrzymanych.

Powyższe oznacza, że w części dotyczącej opodatkowania otrzymanych świadczeń i wykazania ich w zeznaniu podatkowym za 2008 r. stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W przypadku zwrotu w 2009 r. nienależnie otrzymanej od byłego pracodawcy kwoty 848,49 zł wnioskodawczyni zamierza złożyć korektę zeznania PIT-36 za 2008 r. pomniejszając odpowiednio pozycje: 79, 81, 83 i dalsze.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do treści art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Przepis cyt. art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje zasadę odliczenia od dochodu nienależnie pobranych świadczeń, polegającą na tym, iż kwoty dokonanych w roku podatkowym zwrotów świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu odlicza się od dochodu osiągniętego w roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu.

Biorąc powyższe pod uwagę dokonany przez wnioskodawczynię w 2009 r. na rzecz byłego zakładu pracy zwrot nienależnie pobranego świadczenia, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2009 r.

W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do złożenia korekty za 2008 r.

Powyższe oznacza, że w części dotyczącej odliczenia od dochodu nienależnie pobranych świadczeń stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie zaznacza się, że rozstrzygnięcia wniosku w zakresie prawidłowości naliczenia kwoty odsetek ustawowych od zasądzonej kwoty dokonano postanowieniem Znak: IBPB II/1/415-624/09/HK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.