IBPBII/1/415-411/14/BJ - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci szkolenia członka powiatowej rady zatrudnienia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/11, wniosku z 15 marca 2011 r. (data wpływu do Biura - 17 marca 2011 r.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów członka Rady Zatrudnienia - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów członka Rady Zatrudnienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał w dniu 19 maja 2011 r. interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: IBPB II/1/415-283/11/BJ w sprawie przychodów członka Rady Zatrudnienia, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa i otrzymaniu odpowiedzi odmawiającej zmiany ww. indywidualnej interpretacji pismem z 3 sierpnia 2011 r., uzupełnionym pismem z 4 sierpnia 2014 r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w wyniku rozpatrzenia skargi, wyrokiem z 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/11 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że Organ dokonał błędnej wykładni prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/11 wpłynął do Biura 13 maja 2014 r.

W przedmiotowym wniosku o interpretację indywidualną został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Urząd Pracy jest jednostką organizacyjną miasta funkcjonującą jako samorządowa jednostka budżetowa. Urząd Pracy realizuje zadania określone w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W ramach tych zadań Urząd Pracy organizuje szkolenia dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia. Szkolenia członków Powiatowej Rady Zatrudnienia organizowane są na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (art. 23 ust. 7 oraz art. 108 ust. 1 pkt 6) jak również zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie rad zatrudnienia z dnia 6 października 2004 r. (Dz. U. Nr 224, poz. 2281).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Urząd Pracy powinien pobrać zaliczkę na podatek od nieodpłatnego świadczenia z tytułu szkolenia członków Powiatowej Rady Zatrudnienia oraz Urząd powinien sporządzać i przekazać członkom Powiatowej Rady Zatrudnienia informację o wysokości uzyskanego nieodpłatnego świadczenia z tytułu udziału w szkoleniu finansowym z Funduszu Pracy; jeżeli tak to, jaką informację powinien sporządzić Urząd (PIT-11 czy PIT-8C).

Zdaniem Wnioskodawcy, Urząd nie powinien pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od nieodpłatnego świadczenia z tytułu szkolenia członka Powiatowej Rady Zatrudnienia, gdyż świadczenie to jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Szkolenia członków Powiatowej Rady Zatrudnienia organizowane są na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (art. 23 ust. 7 oraz art. 108 ust. 1 pkt 6) jak również zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie rad zatrudnienia z dnia 6 października 2004 r. (Dz. U. Nr 224, poz. 2281), a zatem świadczenia te są wolne od podatku dochodowego w myśl art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu:

- otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W cytowanym powyżej artykule wyraźnie w punkcie b) określone jest zwolnienie nieodpłatnych świadczeń z tytułu szkoleń otrzymanych na podstawie ustawy o promocji a przecież członkowie rady zatrudnienia nieodpłatne świadczenie z tytułu szkolenia otrzymują na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia (...) oraz aktów wykonawczych do tej ustawy. Tylko i wyłącznie ustawa o promocji zatrudnienia (...) nakłada obowiązek na Urząd Pracy organizowania i finansowania z Funduszu Pracy tych szkoleń.

Wnioskodawca uważa, że Urząd nie powinien sporządzać i przekazywać członkom Powiatowej Rady Zatrudnienia informacji o wysokości uzyskanego nieodpłatnego świadczenia z tytułu udziału w szkoleniu finansowanym z Funduszu Pracy w danym roku podatkowym (PIT-11 czy PIT-8C), gdyż świadczenia te są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118b (interpretacja z 16 listopada 2010 r. znak: IBPB II/1/415-703/10/MK).

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 19 maja 2011 r. znak: IBPB II/1/415-283/11/BJ Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji Organ stwierdził, że członkowie Rady Zatrudnienia uzyskują nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości uczestnictwa w szkoleniach przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków z tego tytułu. W konsekwencji też, powstaje u nich w tym przypadku przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zasady ustalania określa art. 11 ust. 2a ww. ustawy.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, prawomocnym wyrokiem z 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/11 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 19 maja 2011 r. znak: IBPB II/1/415-283/11/BJ, stwierdzając, że prawidłowy w spornym zakresie pogląd przedstawiła Strona skarżąca.

Sąd stwierdził, że interpretując konkretny przepis podatkowy należy zastosować możliwie szeroki zakres rożnych rodzajów wykładni (z zastrzeżeniem ograniczeń co do wykładni rozszerzającej przy ulgach czy też zwolnieniach podatkowych). Celowym jest stałe wspomaganie i konfrontowanie wyników wykładni językowej z efektami innych rodzajów interpretacji. Odwołując się do procesu legislacyjnego, Sąd wskazał, że art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został wprowadzony przez art. 129 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.). Jednocześnie przepis ten nowelizował art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdzie w miejsce dotychczasowego przepisu zwalniającego od podatku "kwoty stanowiące zwrot kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania, wypłacane przez powiatowe urzędy pracy na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu" wprowadzono nowe brzmienie: "zwrot kosztów otrzymany przez bezrobotnego..." na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku (w przepisie wymienione w podpunktach konkretne typy świadczeń otrzymywanych przez bezrobotnego). Porównanie dwóch nowelizowanych przepisów wskazuje, że tylko w art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zdecydował się na wyraźne podmiotowe ograniczenie zwalnianych z podatku świadczeń wskazując, że dotyczą one świadczeń otrzymywanych przez bezrobotnego. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 118 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera takiego ograniczenia.

Reasumując, w ocenie Sądu, nieodpłatne szkolenia organizowane dla członków powiatowych rad zatrudnienia na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wolne są od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co powoduje, że organizujące je urzędy pracy nie mają obowiązku z tego tytułu pobierania zaliczek na podatek dochodowy. Nie mają też obowiązku ujmowania w imiennych informacjach PIT-11 lub PIT-8C wartości tego typu świadczeń przekazywanych uczestnikom szkoleń. Powyższe wynika, zdaniem Sądu, przede wszystkim z braku zawarcia przez ustawodawcę w treści ww. przepisu wyraźnego ograniczenia podmiotowego zwalnianych z podatku świadczeń jedynie w stosunku do osób bezrobotnych.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), który stanowi, iż "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia", Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 15 marca 2011 r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2011 r. - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do postanowień art. 13 cyt. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się między innymi przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9 (pkt 6 powołanego artykułu).

Należy zatem uznać, iż świadczenia otrzymywane przez członków powiatowych rad zatrudnienia stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Urząd Pracy organizuje szkolenia dla członków Powiatowej Rady Zatrudnienia. Szkolenia członków Powiatowej Rady Zatrudnienia organizowane są na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jak również zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie rad zatrudnienia z dnia 6 października 2004 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2011 r. - powiatowe rady zatrudnienia są organami opiniodawczo-doradczymi starosty w sprawach polityki rynku pracy.

Stosownie do art. 23 ust. 7 ww. ustawy minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz tryb działania rad zatrudnienia, a także warunki, na jakich mogą uczestniczyć w posiedzeniach rad zatrudnienia przedstawiciele organów, organizacji i instytucji niereprezentowanych w radach, oraz tryb finansowania kosztów szkoleń członków rad, mając na względzie zapewnienie efektywnego dialogu społecznego.

W myśl postanowień § 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 6 października 2004 r. w sprawie rad zatrudnienia (Dz. U. Nr 224, poz. 2281) rada zatrudnienia może ustalić w formie uchwały, roczny plan potrzeb szkoleniowych jej członków lub podjąć uchwałę o potrzebie zorganizowania dla zainteresowanych członków szkolenia na określony temat, związany z realizacją przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie z § 9 ww. rozporządzenia, szkolenia członków Naczelnej Rady Zatrudnienia są finansowane przez ministra ze środków Funduszu Pracy. Szkolenia członków wojewódzkiej rady zatrudnienia są finansowane przez marszałka województwa, a powiatowej rady zatrudnienia przez starostę - w ramach limitu ze środków Funduszu Pracy, pozostających w ich dyspozycji.

Pojęcie szkolenia definiuje art. 2 ust. 1 pkt 37 ww. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jako pozaszkolne zajęcia mające na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy, w tym umiejętności poszukiwania zatrudnienia.

Szkolenia członków rad zatrudnienia, o których mowa w powołanym rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy mieszczą się w zakresie definicji pojęcia szkolenia zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 37 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych, otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Dyspozycja omawianego przepisu obejmuje szkolenia otrzymane na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie stwierdzić należy, że nieodpłatne szkolenia organizowane dla członków powiatowych rad zatrudnienia na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wolne są od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 118 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że Urząd Pracy nie ma obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od nieodpłatnego świadczenia z tytułu szkolenia członka Powiatowej Rady Zatrudnienia oraz ujmowania w imiennych informacjach PIT-11 lub PIT-8C wartości tego typu świadczeń przekazywanych uczestnikom szkoleń.

Wobec powyższego, w świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 30 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1541/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji wskazać należy, że rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.