IBPBII/1/415-409/10/BJ - Kwalifikacja napiwków do źródła przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest krupierem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w kasynie. Z uwagi na rodzaj wykonywanej przez niego pracy oraz ze względu na specyfikę przedmiotu prowadzonej przez pracodawcę działalności, oprócz wynagrodzenia zasadniczego wnioskodawca otrzymuje także tzw. napiwki. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz. U. z 2003 r. Nr 102, poz. 949) są one ewidencjonowane i wypłacane przez pracodawcę. Napiwki gromadzone są w jednym, specjalnie do tego przeznaczonym miejscu, bez możliwości indywidualnego wskazania osoby, której przysługują. Następnie w miesięcznych okresach na podstawie sporządzonej listy pracodawca za pokwitowaniem dokonuje ich podziału i wypłaty na rzecz wnioskodawcy i pozostałych pracowników. W związku z rocznym rozliczeniem podatkowym wnioskodawca otrzymał od pracodawcy PIT-11 o wysokości osiągniętych w 2009 r. przychodów ze stosunku pracy, jednak bez uwzględnienia napiwków, pomimo ich ścisłego związku faktycznego i prawnego ze stosunkiem pracy. Środki pieniężne w postaci napiwków pracodawca wykazał w wystawionym PIT-8C bez wskazania wysokości odprowadzonych na rzecz Urzędu Skarbowego zaliczek podatkowych, przerzucając na wnioskodawcę ciężar obowiązków podatkowych i odpowiedzialności, co w rezultacie jest niezgodne z obowiązującym prawem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawcy, sposób opodatkowania napiwków zależy od sposobu ich przekazania. Jeżeli są one gromadzone do wspólnej puli i przekazywane pracodawcy, by ten spełnił swój ustawowy obowiązek, zaewidencjonował je i przekazał zaliczkę urzędowi skarbowemu (art. 31 i art. 38), to napiwki wynikają ze stosunku pracy i są pochodną wynagrodzenia, a zatem informacje o nich powinny być uwzględnione w sporządzonym przez pracodawcę PIT-11. Wszak to płatnik jest obowiązany obliczyć i pobrać od podatnika podatek, by następnie wypłacić go organowi podatkowemu. 0 tym, że napiwki mają charakter przychodu ze stosunku pracy może również świadczyć użycie przez ustawodawcę (§ 2 ust. 2) w rozporządzeniu w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków słowa "pracownik" (Dz. U. z 2003 r. Nr 102, poz. 949).

Za niepobrany podatek odpowiada płatnik (art. 30 § 1). Podatnik, jak przewiduje ustawodawca, nie ponosi odpowiedzialności z tytułu nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania przychodów ze stosunku pracy (art. 26a § 1).

Wymienione artykuły 31 i 38 zawierają się w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), natomiast artykuły 26a § 1 i art. 30 § 1 zawierają się w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) i nawiązują do art. 27 § 1 tejże ustawy sprzed modyfikacji (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie kwalifikacji napiwków do źródła przychodów. Wniosek w zakresie braku podstaw do ponoszenia odpowiedzialności za zaliczki niepobrane przez płatnika został rozpatrzony interpretacją indywidualną Znak: IBPB II/1/415-410/10/BJ.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy (pkt 1) oraz inne źródła (pkt 9).

Stosownie do art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Napiwki otrzymane przez pracowników zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód, z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). O zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jest krupierem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w kasynie. Z uwagi na rodzaj wykonywanej przez niego pracy oraz ze względu na specyfikę przedmiotu prowadzonej przez pracodawcę działalności, oprócz wynagrodzenia zasadniczego wnioskodawca otrzymuje także tzw. napiwki. Środki pieniężne w postaci napiwków są ewidencjonowane i wypłacane przez pracodawcę zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. Napiwki gromadzone są w jednym, specjalnie do tego przeznaczonym miejscu, bez możliwości indywidualnego wskazania osoby, której przysługują. Następnie w miesięcznych okresach na podstawie sporządzonej listy pracodawca za pokwitowaniem dokonuje ich podziału i wypłaty na rzecz wnioskodawcy i pozostałych pracowników.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz. U. z 2003 r. Nr 102, poz. 949) - obowiązującego do dnia 30 października 2009 r. - wynika, że podmioty urządzające gry w kasynach gry są obowiązane ewidencjonować napiwki w rejestrze napiwków. Rejestr zawiera następujące dane: liczbę porządkową, datę wpisu, wartość napiwków zgromadzonych danego dnia oraz imiona i nazwiska pracowników kasyna, którym są wypłacane te napiwki wraz z wartością napiwków wypłaconym poszczególnym pracownikom kasyna, datą wypłaty napiwku i podpisem odbioru (§ 2 pkt 2 ww. rozporządzenia).

Z kolejnego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 października 2009 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania napiwków w kasynach gry (Dz. U. z 2009 r. Nr 181, poz. 1408) - obowiązującego do dnia 18 stycznia 2010 r. - również wynika, iż podmioty urządzające gry w kasynach gry są obowiązane ewidencjonować napiwki w rejestrze napiwków, zwanym dalej "rejestrem", który to rejestr winien zawierać następujące dane: liczbę porządkową i datę wpisu, wartość napiwków zgromadzonych danego dnia oraz imiona i nazwiska pracowników kasyna gry, którym są wypłacane te napiwki, wraz z wartością napiwków wypłaconych poszczególnym pracownikom kasyna gry, datą wypłaty napiwku i podpisem odbioru (§ 1 i § 2 rozporządzenia).

Ustawodawca używając w ww. rozporządzeniach pojęcia pracownik nadał tej należności pośrednio charakter przychodu ze stosunku pracy.

Przedstawiona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja przychodu ze stosunku pracy daje podstawę do zaliczenia należności wypłaconej wnioskodawcy przez pracodawcę (będącej udziałem w zgromadzonej wartości napiwków) do przychodów ze stosunku pracy. Powyższe wynika też z faktu, iż źródłem i podstawą wypłaty omawianej należności jest łączący wnioskodawcę z pracodawcą stosunek pracy. Dowodzi to zatem jego stanowiska, iż napiwki mają charakter przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem otrzymana przez wnioskodawcę od pracodawcy informacja PIT-8C za 2009 r. została wystawiona niezgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że środki pieniężne w postaci napiwków trafiające do pracodawcy, który później rozdysponowuje je wśród pracowników, w tym dla wnioskodawcy, stanowią jego przychód ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu łącznie z wynagrodzeniem za pracę, od których płatnik (kasyno), ma obowiązek pobrania zaliczek na podatek zgodnie z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazania podatnikowi imiennej informacji (PIT-11) o uzyskanych dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń.

Odróżnić od powyższego stanu faktycznego należy natomiast okoliczność, kiedy pracownik bezpośrednio od klienta (bez pośrednictwa pracodawcy) otrzymałby napiwek. Wówczas ich wypłaty nie dokonuje pracodawca. Wartości tych napiwków nie można wtedy zaliczyć do przychodów ze stosunku pracy, napiwki te stanowią bowiem przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.