IBPBII/1/415-408/09/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-408/09/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniu 26 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wypełnienia PIT-11 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wypełnienia PIT-11.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 10 czerwca 2009 r. Znak: wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 26 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownik wnioskodawcy był zatrudniony od 1 stycznia 2008 r. do 1 września 2008 r. Z dniem 1 września 2008 r. rozwiązano umowę z pracownikiem w trybie art. 52 Kodeksu pracy. Za dzień 1 września 2008 r. pracownik nie otrzymał w 2008 r. wynagrodzenia. W "Informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy" PIT-11 za 2008 r. w poz. "za okres" wpisano datę od 1 stycznia 2008 r. do 31 sierpnia 2008 r. Pracownik, którego ta sytuacja dotyczy twierdzi, że należy wpisać datę taką, jaką ma na świadectwie pracy, tj. do 1 września 2008 r. Wnioskodawca wskazał, iż w tej spornej kwestii uzyskał informację, że wykazana data w PIT-11 (od 1 stycznia 2008 r. do 31 sierpnia 2008 r.) jest prawidłowa, ponieważ jak sam tytuł wskazuje dotyczy okresu, za jaki zostały pobrane zaliczki na podatek dochodowy. Poinformował również, iż PIT-11 za 2008 r. został pracownikowi wysłany w dniu 6 marca 2009 r.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu do tut. Biura - 26 czerwca 2009 r.) wnioskodawca wyjaśnił, iż wynagrodzenie pracownicze było płatne za dany miesiąc do końca każdego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką datę należy umieścić pracownikowi w PIT-11.

Zdaniem wnioskodawcy, data wystawiona w PIT-11 (od 1 stycznia 2008 r. do 31 sierpnia 2008 r.) jest prawidłowa, ponieważ za obecność w pracy w dniu 1 września 2008 r. pracownik nie otrzymał żadnego wynagrodzenia w 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się stosunek pracy.

Stosownie do art. 31 cyt. wyżej ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5 (art. 39 ust. 2 ww. ustawy).

Informacja, o której mowa cyt. wyżej przepisie sporządzana jest na druku PIT-11 określonym w załączniku nr 11 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2008 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 74, poz. 445).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują jaki okres należy ująć w informacji PIT-11. Natomiast informacja PIT-11, jak wskazuje nazwa jest to "Informacja o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy" za okres od (dzień-miesiąc-rok) do (dzień-miesiąc-rok). Informacja ta winna więc obejmować okres potrącania zaliczek na podatek dochodowy - co nie jest równoznaczne z okresem zatrudnienia.

Z wniosku wynika, iż pracownik był zatrudniony od 1 stycznia 2008 r. do 1 września 2008 r. Z dniem 1 września 2008 r. rozwiązano umowę z pracownikiem i za ten dzień pracownik nie otrzymał w 2008 r. wynagrodzenia. Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie pracownicze było płatne za dany miesiąc do końca każdego miesiąca.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż w informacji PIT-11 sporządzonej dla pracownika w poz. "za okres" należało wpisać okres od 1 stycznia 2008 r. do 31 sierpnia 2008 r., tj. okres za który faktycznie pracownik ten otrzymał dochody ze stosunku pracy i zostały pobrane zaliczki na podatek dochodowy, pod warunkiem, iż za dzień 1 września 2008 r. pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl