IBPBII/1/415-404/11/AŻ - Ustalenie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło z międzynarodową organizacją z siedzibą we Francji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 11 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło z międzynarodową organizacją z siedzibą we Francji:

* w części dotyczącej przeliczenia przychodu osiągniętego w walucie obcej - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 11 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dzieło z międzynarodową organizacją z siedzibą we Francji.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 18 maja 2011 r. wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 30 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W marcu 2011 r. wnioskodawca zawarł umowę o dzieło z międzynarodową organizacją UIC-ETF (Międzynarodowy Związek Kolei - Kolejowe Publikacje Techniczne) z siedzibą w Paryżu. Zgodnie z tą umową wnioskodawca wykonuje pracę (w 3-osobowym zespole) przy sporządzaniu ekspertyzy nowej aparatury sterującej hamulcami kolejowymi. Honorarium wnioskodawcy za pracę dla UIC-ETF wynosi 8.000 EUR. Umowa przewiduje, że wynagrodzenie zostanie wypłacone wnioskodawcy w dwóch ratach po 4.000 EUR, a pierwszy rachunek wnioskodawca ma wystawić po podpisaniu umowy przez obydwie strony. Umowa jest już przez obydwie strony podpisana, lecz rachunek nie został jeszcze wystawiony. Koszty podróży służbowych związane z tą pracą mają być zwrócone.

W uzupełnieniu wnioskodawca wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w związku z czym umowa nie została zawarta w ramach działalności. Zgodnie z umową (wg tłumaczenia z języka niemieckiego) wnioskodawca będzie wykonywał swoje czynności w miejscu zamieszkania, w miejscu lokalizacji stanowiska badawczego oraz w miejscach odbywania narad. Praca wykonywana jest zarówno w Polsce jak i poza jej granicami, ale nie w miejscu gdzie jest siedziba zleceniodawcy. Zleceniodawca nie płaci podatku związanego z tą umową ani we Francji, ani w innym kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Wnioskodawca wystawi zleceniodawcy rachunki zawierające niezbędne dane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie odliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 65, poz. 1373 z późn. zm.).

Ad. 2

Kopie rachunków będą podstawą do zamieszczenia odpowiednich wpisów w formularzu PIT przy obliczaniu podatku za 2011 r.

Ad.3

Po otrzymaniu od zleceniodawcy wynagrodzenia zgodnie z wystawionym rachunkiem wnioskodawca wpłaci do właściwego - ze względu na miejsce zamieszkania - urzędu skarbowego zaliczkę na poczet podatku dochodowego w wysokości 18% po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu w wysokości 20% od wpłaconej przez zleceniodawcę kwoty. Wpłata dokonana zostanie w terminie do 20 dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym otrzymał wynagrodzenie. Przeliczenia wynagrodzenia wpłaconego w EURO na PLN wnioskodawca dokona według kursu banku, w którym ma konto osobiste, w dniu wpływu wynagrodzenia.

Ad. 4

Koszty podróży służbowych zwrócone zgodnie z umową (diety + koszty przejazdów), zdaniem wnioskodawcy, nie stanowią dla niego dochodu podlegającego opodatkowaniu bowiem rekompensują wcześniej poniesione nakłady.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a cyt. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Powołane wyżej przepisy - w myśl art. 4a ww. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w marcu 2011 r. wnioskodawca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) zawarł umowę o dzieło z międzynarodową organizacją UIC-ETF (Międzynarodowy Związek Kolei - Kolejowe Publikacje Techniczne) z siedzibą w Paryżu. Zgodnie z tą umową wnioskodawca wykonuje pracę (w 3-osobowym zespole) przy sporządzaniu ekspertyzy nowej aparatury sterującej hamulcami kolejowymi. Praca wykonywana jest zarówno w Polsce jak i poza jej granicami, ale nie w miejscu gdzie jest siedziba zleceniodawcy.

Jako, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochody rezydenta polskiego uzyskiwane są ze źródeł położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy uwzględnić stosowną umowę międzynarodową w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu. Zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli rozporządza ona taką stałą placówką, wówczas dochody podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jednak tylko o tyle, o ile mogą być przypisane tej stałej placówce.

Określenie "wolny zawód" obejmuje wszystkie rodzaje działalności - inne niż działalność handlowa, przemysłowa lub rolna - wykonywane na własny rachunek w sposób niezależny przez osobę, która osiąga zyski lub ponosi straty w wyniku tych działalności (art. 14 ust. 2 ww. umowy).

Do źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczona została działalność wykonywana osobiście. W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

* właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wskazany we wniosku przychód wnioskodawcy z tytułu umowy o dzieło powinien być opodatkowany w oparciu o art. 13 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 14 ww. umowy.

W przypadku dochodów osiąganych z tytułu umowy o dzieło i zaliczonych zgodnie z art. 14 ust. 1 umowy do tzw. wolnych zawodów, dochody te mogą być opodatkowane w państwie, w którym działalność jest wykonywana w takim zakresie, w jakim mogą być przypisane stałej placówce. Faktyczne miejsce świadczenia usług nie ma zatem znaczenia przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Z opisu zdarzenie przyszłego wynika, iż wnioskodawca będzie wykonywał swoje czynności w miejscu zamieszkania, w miejscu lokalizacji stanowiska badawczego oraz w miejscach odbywania narad. Z treści wniosku nie wynika zatem, iżby wnioskodawca dysponował na terenie Francji stałą placówką za pomocą której realizowałby zawartą umowę o dzieło. Tym samym wynagrodzenie wnioskodawcy z tytułu umowy o dzieło zawartej z międzynarodową organizacją mającą siedzibę we Francji będzie opodatkowane w Polsce.

W myśl art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Tym samym nie można się zgodzić ze stanowiskiem wnioskodawcy, w którym wskazuje, iż przeliczenia wynagrodzenia wpłaconego w EURO na PLN dokona według kursu banku, w którym ma konto osobiste (Bank X) z dnia wpływu wynagrodzenia. Treść art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie bowiem wskazuje, iż przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W tej części zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Z przepisu art. 44 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Podatnicy samodzielnie płacący miesięczne zaliczki na podatek dochodowy, nie składają miesięcznych deklaracji. Natomiast po zakończeniu roku podatkowego zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy ci składają zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36 w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Odnośnie kwestii udokumentowania przychodów osiąganych z tytułu umowy o dzieło należy wskazać, iż z art. 87 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. z 2005 r. Nr 165, poz. 1373 z późn. zm.) rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi zawiera co najmniej:

* imiona i nazwiska (nazwę albo firmę) oraz adresy sprzedawcy i kupującego bądź wykonawcy i odbiorcy usługi;

* datę wystawienia i numer kolejny rachunku;

* określenie rodzaju i ilości towarów lub wykonanych usług oraz ich ceny jednostkowe;

* ogólną sumę należności wyrażoną liczbowo i słownie;

Ustawodawca nałożył zatem na podatników prowadzących działalność gospodarczą obowiązek wystawienia na żądanie kupującego lub usługobiorcy rachunku.

Zatem wnioskodawca uzyskując przychody z działalności wykonywanej osobiście nie ma obowiązku wystawiania rachunku. Jeżeli jednak wnioskodawca uzna za właściwe wystawienie dla zleceniodawcy takiego rachunku i zamierza na tej podstawie wypełniać zeznanie za rok 2011 r. to ustawa mu tego nie zabrania. Dowodem potwierdzającym wysokość uzyskanego przychodu mogą być również wyciągi bankowe, z których będzie wynikać wysokość przelanej kwoty i tytuł z jakiego wnioskodawca ją uzyskał.

Z kolei stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Przy czym jak stanowi art. 21 ust. 13 ww. ustawy zwolnienie to stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów (...).

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ww. ustawy są przepisy odpowiednio:

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.),

* rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Jeżeli zatem oprócz wynagrodzenia wypłaconego wnioskodawcy z tytułu zawartej umowy o dzieło zostaną wnioskodawcy zwrócone również koszty podróży i świadczenie te będą mieścić się w pojęciu diet i innych należności, to korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy do wysokości określonej w ww. przepisach.

Wobec tego w powyższym zakresie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.