IBPBII/1/415-401/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 7 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawarł związek małżeński z kobietą, która ma dziecko z poprzedniego małżeństwa. Wnioskodawca pracuje i osiąga dochód, natomiast jego żona nie osiągnęła żadnego dochodu w 2009 r. Wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem ani prawnym opiekunem dziecka. Wspólnie wychowują niepełnoletnią córkę żony. Małżonkowie skorzystali z prawa wspólnego rozliczenia i ulgi prorodzinnej po uprzedniej informacji telefonicznej, w ten sposób, że stosownego odliczenia dokonano od podatku małżonki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji dokonane odliczenie, o którym mowa powyżej było uprawnione.

Wnioskodawca uważa, że tak. Zdaniem wnioskodawcy matka i dziecko spełniają wszelkie ustawowe wymogi wynikające z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie z tego tytułu następuje od podatku, a podatek wynikający ze wspólnego zeznania małżonków jest także podatkiem żony wnioskodawcy będącej matką dziecka. Wnioskodawca uważa, że nie ma przeszkód do skorzystania przez nią z odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. 14, poz. 176 z późn. zm.), małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku - art. 6 ust. 3 ww. ustawy.

Wobec powyższego, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany w sposób określony w art. 27 ustawy.

Natomiast na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Z treści tego przepisu wynika, iż prawo do ulgi przysługuje osobom sprawującym władzę rodzicielską nad dziećmi lub też sprawującym nad nimi opiekę w oparciu o inne instytucje prawne (prawny opiekun, rodzina zastępcza). Macocha lub ojczym, jeżeli nie przysposobią dziecka drugiego małżonka, nie mają prawa skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania tego dziecka nawet wtedy, gdy faktycznie się nim zajmują.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Stosownie do art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

* dzieci, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;

* dzieci, do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej

- pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca zawarł związek małżeński z kobietą, która ma dziecko z poprzedniego małżeństwa. Podatnik pracuje i osiąga dochód, natomiast jego żona nie osiągnęła żadnego dochodu w 2009 r. Wnioskodawca nie jest biologicznym ojcem ani prawnym opiekunem dziecka. Wspólnie wychowują niepełnoletnią córkę żony. Małżonkowie skorzystali z prawa wspólnego rozliczenia i ulgi prorodzinnej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej unormowania prawne stwierdzić należy, że małżonkowie składając wspólne zeznanie podatkowe za 2009 r. mogli w nim odliczyć ulgę na dziecko z poprzedniego związku żony. Jednakże z uwagi na fakt, że ulga prorodzinna przysługuje rodzicom (biologicznym lub adopcyjnym) wykonującym władzę rodzicielską oraz podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego, wnioskodawca nie może skorzystać z tej preferencji na dziecko pochodzące z poprzedniego związku żony. Z ulgi z tytułu wychowywania dziecka skorzystać może wyłącznie żona wnioskodawcy nawet wtedy, gdy nie uzyskuje wcale dochodów. Ustawodawca umożliwił bowiem małżonkom odliczanie przedmiotowej ulgi od ich wspólnego podatku, co wynika z powołanego wyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że w zeznaniu podatkowym składanym wspólnie przez małżonków może zostać wykazana pełna kwota ulgi z tytułu wychowywania dziecka (z poprzedniego związku żony), jeżeli oczywiście podatek obliczony na imię obojga małżonków, daje podstawy do pełnego wykorzystania tegoż odliczenia.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.