IBPBII/1/415-355/13/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-355/13/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura - 28 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych za udostępnianie we własnej, darmowej grze na telefony komórkowe, umieszczonej na stronie internetowej, miejsca na reklamę firmie X - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych za udostępnianie we własnej, darmowej grze na telefony komórkowe, umieszczonej na stronie internetowej, miejsca na reklamę firmie X.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest programistą na etacie. W ramach wolnego czasu w domu planuje stworzyć grę na telefony komórkowe. Gra będzie udostępniona jako darmowa na stronie internetowej "Y". Pobranie gry ze sklepu "Y" jest darmowe. Wnioskodawca chce udostępnić miejsce na reklamę dla firmy "X", która zajmuje się wyświetlaniem reklam w internecie oraz w aplikacjach mobilnych. Firma "X" będzie wypłacać Wnioskodawcy pieniądze za każde kliknięcie w reklamę przez użytkowników gry należącej do Wnioskodawcy. Kwota zarobku nie jest sprecyzowana ponieważ jest to zależne od popularności gry i ilości kliknięć w reklamę. Wnioskodawca nie ma wpływu na treść wyświetlanej reklamy a jego zadaniem jest umieszczenie w grze odpowiedniego kodu oraz wskazanie rozmiaru i położenia reklamy w oknie widoku gry.

Umowa z firmą "X" nie jest formalnie spisana, stworzenie konta w tejże firmie polega na tym samym co założenie konta pocztowego (email). Firma "X" wypłaca pieniądze raz w miesiącu, gdy kwota do wypłaty osiągnie minimum 20 dolarów. Wnioskodawca wskazuje, że może wystąpić sytuacja, że przez kilka miesięcy nie będzie otrzymywać pieniędzy bo nie osiągnie minimalnej kwoty do wypłaty.

Wnioskodawca planuje robić aktualizację w grze poprzez dodawanie nowych poziomów, zmianę wizualną gry, itp.

W przyszłości Wnioskodawca nie wyklucza, że stworzy kolejne gry na wzór powyższej, będzie więc posiadać kilka gier, z których może otrzymywać pieniądze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Wnioskodawca może rozliczać swój przychód na podstawie tzw. "innych źródeł" w myśl art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany założyć działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane przychody nie mają charakteru działalności gospodarczej oraz działalność ta nie będzie wykonywana "w sposób zorganizowany i ciągły" i w związku z tym Wnioskodawca może rozliczać swój przychód na podstawie tzw. "innych źródeł".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów są m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza, najem, dzierżawa oraz inne źródła.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tejże ustawy. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową; polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż; polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tegoż przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przenosząc przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, w celu właściwego zakwalifikowania dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ocenić, czy ze względu na jego charakter i specyfikę posiada on elementy, które pozwoliłyby go zaliczyć do źródła przychodu innego niż określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Ponieważ przychód z tytułu udostępniania miejsca reklamowego w prywatnej grze na telefony komórkowe (gdzie gra jest udostępniona na stronie internetowej a jej pobranie jest darmowe) zarządzanej przez osobę fizyczną jest czynnością, która nie wypełnia przesłanek pozarolniczej działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jak również nie ma on cech i elementów, które kwalifikowałyby go do źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 4-8 powołanej ustawy, w tym również do przychodów z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy czy umów o podobnym charakterze - to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 tejże ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że umowę (niespisaną formalnie a zawartą jedynie w formie internetowej, tj. identycznie jak założenie konta e-mail) stanowiącą podstawę do udostępnienia powierzchni reklamowej w ww. grze należy zaliczyć do umów nienazwanych - stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy zlecenia, umowy o dzieło czy też umowy dzierżawy (najmu), bowiem nie spełnia ona warunków istotnych i niezbędnych do kwalifikacji jej do takich umów.

W szczególności umowy, na podstawie której Wnioskodawca udostępnia powierzchnię reklamową w swojej grze na telefony komórkowe nie można kwalifikować do umowy najmu i dzierżawy, bowiem z wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca zamierzał oddawać swoją grę do używania firmie "X", która dostarcza reklamę, pojawiającą się w ww. grze, stworzonej przez niego. Wnioskodawca udostępnia jedynie przestrzeń tejże gry, dysponując nią nadal, włada nią. Na poparcie powyższego Wnioskodawca sam we wniosku wskazuje, że planuje raz w miesiącu dokonać aktualizacji gry poprzez dodanie nowych poziomów, zmianę wizualną gry, itp. Zatem, firma "X", która dostarcza reklamę pojawiającą się w grze Wnioskodawcy zajmuje tylko na tę reklamę część przestrzeni ww. gry Wnioskodawcy, który nadal tą grą dysponuje. To oznacza, że nie są wyczerpane wymogi ustawowe, o których mowa w art. 659 § 1 i 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), aby kwalifikować przedmiotową umowę do umów o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy, a tym samym do przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy do tzw. "innych źródeł".

Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. - inne źródła, jest spoczywający na podatniku, który osiągnie omawiany przychód, obowiązek wykazania go, łącznie z innymi dochodami w zeznaniu podatkowym (oznaczonym symbolem PIT-36), składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W trakcie roku podatkowego nie ciążą na nim obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto należy się zgodzić z Wnioskodawcą, iż w omawianej sytuacji prowadzenie przez niego działalności gospodarczej na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest konieczne, jeżeli istotnie prowadzona przez niego działalność nie spełnia wymogów działalności gospodarczej, tj. nie będzie prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl