IBPBII/1/415-337/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Prokuratury przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 14 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie naliczania przez płatnika kosztów uzyskania przychodów od uposażenia przysługującego prokuratorowi w stanie spoczynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie naliczania przez płatnika kosztów uzyskania przychodów od uposażenia przysługującego prokuratorowi w stanie spoczynku.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 26 maja 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-337/09/MK IBPB II/1/415-338/09/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. W dniu 2 czerwca 2009 r. wpłynęło do tut. Biura uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Prokuratura otrzymała pismo od prokuratora w stanie spoczynku, w sprawie naliczania mu kosztów uzyskania przychodów od wynagrodzenia otrzymanego z tytułu uposażenia przysługującego prokuratorowi w stanie spoczynku.

Na podstawie art. 100 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 12 września 2001 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) w związku z art. 62a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuratorze (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 z późn. zm.) prokurator przechodzi w stan spoczynku z zachowaniem prawa do uposażenia w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku. W związku z tym prokurator w stanie spoczynku pozostaje w stosunku służbowym i pobiera z tego tytułu uposażenie, lecz nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów związanych z dojazdem do miejsca pracy. Jak dotąd Prokuratura stosuje zasadę, iż osobom w stanie spoczynku koszty nie są naliczane z powyższego względu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy ww. uposażenie pomniejszyć o koszty jego uzyskania określone w art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w jakiej kwocie (podstawowe czy podwyższone), skoro prokurator w stanie spoczynku nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów związanych z dojazdem do pracy, chociaż pozostaje w stosunku służbowym.

Zdaniem wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów od wynagrodzenia przysługującego prokuratorowi, który przeszedł w stan spoczynku (emerytura) - nie należą się (prokurator w stanie spoczynku nie świadczy pracy i nie ponosi kosztów w związku z dojazdem do pracy).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (t.j. z 2008 r. Nr 7, poz. 39 z późn. zm.) stosunek służbowy prokuratora nawiązuje się z chwilą doręczenia zawiadomienia o powołaniu. Z tym momentem prokurator staje się pracownikiem w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy za pracownika w rozumieniu tejże ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Powyższe oznacza również, że osiągane przez prokuratora przychody są przychodami ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 62a ust. 1 ustawy o prokuraturze, do prokuratorów stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 2-5, przepisy art. 69-71, art. 73 i 74, art. 76, art. 85 § 4, art. 99-102 i art. 104 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.). Przewidziane w tej ustawie uprawnienia Krajowej Rady Sądownictwa i Ministra Sprawiedliwości przysługują w stosunku do prokuratorów Prokuratorowi Generalnemu, a uprawnienia kolegiów i prezesów właściwych sądów - właściwym prokuratorom przełożonym.

Z treści art. 100 § 2 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynika, że sędziemu przechodzącemu lub przeniesionemu w stan spoczynku z powodu wieku, choroby lub utraty sił przysługuje uposażenie w wysokości 75% wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat, pobieranych na ostatnio zajmowanym stanowisku.

Należy jednak zauważyć, że przejście w stan spoczynku nie powoduje rozwiązania stosunku służbowego. Uposażenie wypłacane prokuratorowi w stanie spoczynku należy zatem kwalifikować do przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż żaden przepis powołanej ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów od rzeczywistego świadczenia pracy lub od faktycznego ich ponoszenia. Prawo do potrącenia kosztów uzyskania przychodów wynika z istnienia stosunku służbowego, z którego uzyskiwany jest dochód w postaci uposażenia.

W związku z tym, organ wypłacający uposażenie - jako płatnik - jest obowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów. Będą to koszty podstawowe lub podwyższone, jeżeli spełnione są warunki do stosowania kosztów podwyższonych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.