IBPBII/1/415-328/09/MCZ - Opodatkowanie dochodu czeskiego pracownika zatrudnionego przez polską spółką na terenie Czech.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez czeskiego pracownika w Czechach na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką polską - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez czeskiego pracownika na podstawie umowy o pracę zawartej ze spółką polską.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 28 maja 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-328/09/MCZ wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 1 czerwca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Polska spółka będąca wnioskodawcą zatrudnia na umowę o pracę pracownika - obywatela Czech, mającego stałe miejsce zamieszkania w Czechach. Miejsce pracy zostało wyznaczone w umowie w miejscu zamieszkania pracownika, czyli w Czechach. Umowa została zawarta na czas nieokreślony, w wymiarze pracy na pełny etat (czas pracy - 8 godzin dziennie). Zawartą umowę poddano regulacji przepisów prawa pracy obowiązujących w Polsce. Pracownik został zatrudniony na stanowisku "service engineer". Otrzymuje on wynagrodzenie miesięczne, dodatek za dyspozycyjność oraz premię uznaniową - przyznawaną zgodnie z regulaminem wynagrodzeń. Za ewentualne przejazdy z Czech do Polski pracownik otrzymuje diety z tytułu zagranicznych podróży służbowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym z krajów - w Polsce, czy w Czechach, czeski pracownik zatrudniony w Czechach przez polską spółkę na umowę o pracę ma obowiązek rozliczyć się z uzyskanego dochodu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wnioskodawca powołał przepis art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wywiódł, że dochody obcokrajowców będą opodatkowane w Polsce tylko i wyłącznie w tej części, w jakiej uzyskane zostały z pracy wykonywanej na terytorium Polski. Jeśli obcokrajowiec wykonuje swoją pracę w Polsce, to na polskiej firmie jako pracodawcy będzie ciążył obowiązek poboru i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych na identycznych zasadach, jak w przypadku pracowników polskich. Wnioskodawca powołał również art. 4 oraz art. 15 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, na podstawie których uznał, iż obywatel czeski podejmujący pracę w Polsce będzie uznany za polskiego rezydenta podatkowego tylko wtedy, gdy posiada w Polsce miejsce zamieszkania (tekst jedn. miejsce, gdzie przebywa z zamiarem stałego pobytu) bądź też przebywa w kraju, w danym roku kalendarzowym przynajmniej przez 183 dni. Jeśli nie będzie spełniony żaden z tych warunków, wtedy obywatel czeski będzie uznany za polskiego nierezydenta podatkowego i w konsekwencji, opodatkowaniu w Polsce będzie podlegał tylko jego dochód pochodzący ze źródeł położonych w Polsce.

Dla czeskiego rezydenta dochodem z czeskich źródeł będzie dochód za pracę wykonywaną na terytorium Czech, nawet jeśli zostanie on wypłacony przez pracodawcę spoza Czech (pracodawcę z Polski). Dochody te nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie odpowiedzi na pytanie 2 wniosku.

Zagadnienia objęte pozostałymi pytaniami a dotyczące obowiązków płatnika z tytułu zatrudnienia pracownika będącego obywatelem Czech wykonującego pracę w Czechach zostały rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2009 r. Znak: IBPB II/1/415-544/09/MCZ.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 1 ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 4a tej ustawy. przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca będący polską spółką zatrudnia w Czechach czeskiego pracownika na podstawie umowy o pracę. W powyższej sprawie ma zatem zastosowanie umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Czechami.

W myśl art. 15 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 24 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189) z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przepis art. 15 ust. 2 tej umowy określa wyjątki od powyższej zasady.

Zgodnie z tym przepisem, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli zostaną spełnione wszystkie następujące warunki:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Czechach. Wynagrodzenie to może jednak podlegać opodatkowaniu w drugim umawiającym się Państwie, jeżeli w tym Państwie jest wykonywana praca.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownik polskiej spółki, obywatel Czech zatrudniony przez wnioskodawcę w oparciu o umowę o pracę, wykonuje pracę w Czechach.

Zatem mając na względzie powołany wyżej art. 15 ust. 1 umowy polsko-czeskiej oraz przyjmując, zgodnie z treścią wniosku, że ww. pracownik jest czeskim rezydentem podatkowym, który wykonuje prace na terytorium Czech należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione warunki wymienione w tym przepisie. Wobec tego należy uznać, że wynagrodzenie pracownika czeskiego zatrudnionego przez pracodawcę na umowę o pracę świadczoną w Czechach podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 tej umowy, czyli w państwie, w którym pracownik ma miejsce zamieszkania tj. w Czechach, według przepisów czeskiego prawa podatkowego. Wobec tego dochody z tytułu pracy najemnej wykonywanej w Czechach nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.