IBPBII/1/415-305/10/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/1/415-305/10/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 15 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2009 r. "premii akwizycyjnej" zwróconej płatnikowi na podstawie wyroku sądowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2009 r. "premii akwizycyjnej" zwróconej płatnikowi na podstawie wyroku sądowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 12 maja 2010 r. Znak: IBPB II/1/415-305/10/ASz wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 9 czerwca 2010 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zarząd Spółki w roku 2007 wypłacił pracownikom dodatkowe wynagrodzenie o charakterze premii, które sam określił, jako "premia akwizycyjna". Stosownie do ogólnych wymogów prawa w tym zakresie, jako płatnik naliczył i odprowadził podatki i składki na rzecz funduszy, których dysponentem jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Środki na wynagrodzenie pochodziły od osoby zagranicznej tj. Spółki z siedzibą w S. W związku z ustaniem stosunku zatrudnienia (wypowiedzenie umowy o pracę z końcem 2008 r.), zgodnie z zapisami zawartymi w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej", wnioskodawca zobowiązany był do zwrotu jej części.

Wnioskodawca podważając zasadność zapisów zawartych w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej" - nie zwrócił ww. premii. Wobec tego zarząd Spółki, powołując się na zapisy zawarte w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej", wezwał wnioskodawcę do zwrotu połowy wypłaconych świadczeń netto, a następnie wniósł do Sądu pozew o ich zwrot. W roku 2009 na mocy wyroku Sądu wnioskodawca został zobowiązany do zwrotu części premii akwizycyjnej w wysokości 3494,68 zł plus odsetki i koszty sądowe. Wnioskodawca zwrotu owego dokonał 19 listopada 2009 r. w kasie Spółki, co uszczupliło jego dochody za 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonano w tym zakresie stosownej i wymaganej prawem korekty dokumentów finansowych dla potrzeb podatkowego rozliczenia rocznego, gdyż do chwili obecnej nie doręczono mu odpowiednio skorygowanych informacji PIT-11 na temat wielkości korekty dochodu. Wnioskodawca otrzymał jedynie pisemną informację o możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego.

W uzupełnieniu wnioskodawca poinformował tut. Organ, że nie otrzymał od byłego pracodawcy zwrotu części składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne potrąconych z wynagrodzeń z tytułu tzw. "premii akwizycyjnej".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki sposób wnioskodawca może prawidłowo rozliczyć podatek dochodowy od osób fizycznych za rok 2009.

Zdaniem wnioskodawcy pisemna informacja o możliwości dokonania korekty zeznania podatkowego, którą otrzymał od byłego pracodawcy nie jest podstawą do takich działań z jego strony. Sytuacja ta powoduje, że nie może on prawidłowo obliczyć należnego podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) świadczenie jest nienależne, jeśli ten, kto je spełnił, nie był do tego zobowiązany, gdy podstawa świadczenia odpadła lub jego zamierzony cel nie został osiągnięty, albo gdy czynność prawna do niego zobowiązująca była nieważna.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do treści art. 26 ust. 7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

W myśl art. 41b ww. ustawy, jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41, odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką).

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokona potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokona takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika dokonaną z własnych środków - będzie mu wtedy przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika dowodu dokonania owego zwrotu.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za ten rok podatkowy.

Należy podkreślić, że art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to ma na celu odzyskanie przez podatnika uiszczonej (pobranej) wcześniej zaliczki na podatek dochodowy. Dlatego też zwrot ten dokonywany jest co do zasady w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy; gwarantuje to odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w roku 2007 wypłacono wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie o charakterze premii ("premia akwizycyjna"). Stosownie do ogólnych wymogów prawa w tym zakresie, płatnik naliczył i odprowadził podatki i składki na rzecz funduszy, których dysponentem jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W związku z ustaniem stosunku zatrudnienia (wypowiedzenie umowy o pracę z końcem 2008 r.), zgodnie z zapisami zawartymi w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej", wnioskodawca zobowiązany był do zwrotu jej części. Wnioskodawca podważając zasadność zapisów zawartych w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej" - nie zwrócił ww. premii. Wobec tego zarząd Spółki, powołując się na zapisy zawarte w "Warunkach wypłaty premii akwizycyjnej", wezwał wnioskodawcę do zwrotu połowy wypłaconych świadczeń netto, a następnie wniósł do Sądu pozew o ich zwrot. W roku 2009 na mocy wyroku Sądu wnioskodawca został zobowiązany do zwrotu części premii akwizycyjnej w wysokości 3494,68 plus odsetki i koszty sądowe. Wnioskodawca zwrotu owego dokonał 19 listopada 2009 r. w kasie Spółki.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji, w której podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranego świadczenia w czasie, kiedy nie łączy go już z płatnikiem stosunek pracy, były płatnik nie będzie już w stanie rozliczyć podatnikowi ww. zwrotu. W takiej sytuacji brak jest bowiem wypłacanych tej osobie dochodów, które można byłoby pomniejszyć o dokonany zwrot. Jednakże brak możliwości rozliczenia przez płatnika kwoty zwrotów nienależnie pobranych przez podatnika świadczeń nie oznacza, że kwoty te w ogóle nie podlegają rozliczeniu. Uprawnienie do ich rozliczenia przysługuje samemu podatnikowi, który powinien tego dokonać poprzez ich odliczenie od dochodu w zeznaniu rocznym.

Jeżeli kwota dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń jest wyższa od kwoty uzyskanego dochodu to może być ona odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych z uwzględnieniem faktu, iż odliczeniu podlegają świadczenia faktycznie zwrócone do wysokości wynikającej z dowodu wpłaty (przekazu, przelewu itp.).

Zatem wówczas, gdy zwrotu nienależnie pobranego świadczenia za rok 2007 dokonał były pracownik na rzecz byłego płatnika w 2009 r., a więc w chwili dokonania zwrotu podatnika nie łączył już z płatnikiem stosunek pracy, płatnik nie posiadał już w stosunku do tej osoby statusu płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tym samym nie mógł zastosować uregulowań zawartych w art. 41b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takim przypadku, zgodnie z regulacją zawartą w ww. art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnienie do rozliczenia zwrotu przysługuje samemu podatnikowi, który winien dokonać tego poprzez ich odliczenie od dochodu w zeznaniu rocznym, składanym za rok podatkowy, w którym dokonał zwrotu nienależnie pobranego wynagrodzenia w formie "premii akwizycyjnej", na podstawie dowodu potwierdzającego wpłatę (przelew, przekaz, pokwitowanie), ewentualnie na podstawie wystawionego przez byłego pracodawcę zaświadczenia. Odliczenie to, zgodnie z dyspozycją art. 26 ust. 7h ww. ustawy, w sytuacji gdy przekracza kwoty dochodu uzyskanego w roku podatkowym, w którym zwrot nastąpił, może zostać dokonane w kolejnych 5 latach podatkowych.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci, a zatem również informacje PIT-11.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Analizując przepisy wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nałożył na płatnika obowiązek prawidłowego obliczenia, poboru i odprowadzenia w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń i innych świadczeń wypłaconych lub postawionych do dyspozycji pracownika, a także sporządzenia i przekazania podatnikowi i urzędowi skarbowemu w ustawowym terminie informacji według ustalonego wzoru.

Z przepisów tych wynika również, że ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Obowiązek podatkowy ciąży ostatecznie na podatniku. Płatnik natomiast, przekazuje organowi podatkowemu pieniądze podatnika.

Z chwilą pobrania podatku i przekazania jego równowartości na rachunek właściwego urzędu skarbowego obowiązek płatnika wygasa.

Jednakże przepisy Ordynacji podatkowej przewidują odpowiedzialność płatnika za jego nieprawidłowe wywiązanie się z obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż płatnik prawidłowo pobrał i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od przyznanego pracownikowi w 2007 r. dodatkowego wynagrodzenia o charakterze premii. Skoro w chwili tej wypłaty płatnik działał prawidłowo to nie ma podstaw aby płatnik dokonywał korekt złożonych wówczas deklaracji. Dopiero w 2009 r. wypłata ta okazała się świadczeniem nienależnie pobranym i zwrócono ją byłemu płatnikowi w kwocie netto czyli nie uwzględniającej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych potrąconej i odprowadzonej wcześniej na rachunek właściwego organu podatkowego przez byłego już płatnika.

W takiej sytuacji to podatnik jest podmiotem mogącym wykorzystać regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która umożliwia mu odzyskanie kwoty podatku, jaką zapłacił od zwróconego w pełnej wysokości świadczenia.

Reasumując dokonany przez wnioskodawcę w 2009 r. na rzecz byłego zakładu pracy zwrot nienależnie pobranego świadczenia, będzie podlegał odliczeniu od dochodu osiągniętego w 2009 r. w kwocie dokonanego zwrotu, o ile płatnik tegoż zwrotu nie uwzględnił przy poborze zaliczek i jeżeli istotnie na dokonaną kwotę zwrotu nie miały wpływu składki wcześniej uiszczone na konto Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (tytułem ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego), przypisane omawianej "premii akwizycyjnej". Podstawą do odliczenia będzie dowód wpłaty potwierdzający zwrot nienależnie pobranego świadczenia.

Oczywiście, odliczeniu nie będzie podlegała ta wpłata na rzecz byłego pracodawcy, która została dokonana tytułem odsetek oraz kosztów postępowania.

Odnosząc się do kwestii składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne należy stwierdzić, iż skoro składki te, potrącone wcześniej z dochodu wnioskodawcy nie zostały mu zwrócone, to w żaden sposób nie wpływają one na rozliczenie zobowiązania podatkowego za rok podatkowy, w którym wnioskodawca dokonał powyższego zwrotu.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, iż ocena stanowiska wnioskodawcy została dokonana wyłącznie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę. Organ wydający niniejszą interpretację nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego (wyjaśniającego), winien jedynie dokonać oceny na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl